Περσικός

Ancient Greek

Etymology

Πέρσης (Pérsēs) +‎ -ικός (-ikós)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /per.si.kós/ → /per.siˈkos/ → /per.siˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /per.si.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /per.siˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /per.siˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /per.siˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /per.siˈkos/

Adjective

Περσῐκός • (Persikós) m (feminine Περσῐκή, neuter Περσῐκόν); first/second declension

1. Persian (from Persia; pertaining to the Persians)

Declension

First and second declension of Περσῐκός; Περσῐκή; Περσῐκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		Περσῐκός Persikós	Περσῐκή Persikḗ	Περσῐκόν Persikón		Περσῐκώ Persikṓ	Περσῐκᾱ́ Persikā́	Περσῐκώ Persikṓ		Περσῐκοί Persikoí	Περσῐκαί Persikaí	Περσῐκᾰ́ Persiká
Genitive		Περσῐκοῦ Persikoû	Περσῐκῆς Persikês	Περσῐκοῦ Persikoû		Περσῐκοῖν Persikoîn	Περσῐκαῖν Persikaîn	Περσῐκοῖν Persikoîn		Περσῐκῶν Persikôn	Περσῐκῶν Persikôn	Περσῐκῶν Persikôn
Dative		Περσῐκῷ Persikôi	Περσῐκῇ Persikêi	Περσῐκῷ Persikôi		Περσῐκοῖν Persikoîn	Περσῐκαῖν Persikaîn	Περσῐκοῖν Persikoîn		Περσῐκοῖς Persikoîs	Περσῐκαῖς Persikaîs	Περσῐκοῖς Persikoîs
Accusative		Περσῐκόν Persikón	Περσῐκήν Persikḗn	Περσῐκόν Persikón		Περσῐκώ Persikṓ	Περσῐκᾱ́ Persikā́	Περσῐκώ Persikṓ		Περσῐκούς Persikoús	Περσῐκᾱ́ς Persikā́s	Περσῐκᾰ́ Persiká
Vocative		Περσῐκέ Persiké	Περσῐκή Persikḗ	Περσῐκόν Persikón		Περσῐκώ Persikṓ	Περσῐκᾱ́ Persikā́	Περσῐκώ Persikṓ		Περσῐκοί Persikoí	Περσῐκαί Persikaí	Περσῐκᾰ́ Persiká
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		Περσῐκῶς Persikôs				Περσῐκώτερος Persikṓteros				Περσῐκώτᾰτος Persikṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.