ατάλαντος

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀτάλαντος (atálantos), equivalent to α- (a-, “un-”) +‎ τάλαντο (tálanto, “talent, balance”). Modern sense has completely displaced the Koine Greek sense of “isobaric, straight”.

Pronunciation

• IPA^(key): /aˈtalandos/
• Hyphenation: α‧τά‧λα‧ντος

Adjective

ατάλαντος • (atálantos) m (feminine ατάλαντη, neuter ατάλαντο)

1. talentless, untalented (lacking in talent)

   Synonym: απροίκιστος (aproíkistos)

   Antonyms: (talented) ταλαντούχος (talantoúchos), (gifted) προικισμένος (proikisménos), (gifted) πεπροικισμένος (peproikisménos)

   Νομίζει ότι είναι σπουδαίος στο πιάνο αλλά είναι εντελώς ατάλαντος.

   Nomízei óti eínai spoudaíos sto piáno allá eínai entelós atálantos.

   He thinks he's great on the piano but he's completely talentless.

Declension

Declension of ατάλαντος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ατάλαντος •	ατάλαντη •	ατάλαντο •	ατάλαντοι •	ατάλαντες •	ατάλαντα •
genitive	ατάλαντου •	ατάλαντης •	ατάλαντου •	ατάλαντων •	ατάλαντων •	ατάλαντων •
accusative	ατάλαντο •	ατάλαντη •	ατάλαντο •	ατάλαντους •	ατάλαντες •	ατάλαντα •
vocative	ατάλαντε •	ατάλαντη •	ατάλαντο •	ατάλαντοι •	ατάλαντες •	ατάλαντα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ατάλαντος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ατάλαντος, etc.)

Related terms

• ταλέντο n (talénto, “talent”)