ατελείωτος

Greek

Alternative forms

• ατέλειωτος (atéleiotos) (more common)

Etymology

From Ancient Greek ἀτελείωτος (ateleíōtos), morphologically α- (a-, “un-, a-, not”) +‎ τελειώνω (teleióno, “to finish”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ateˈliotos/
• Hyphenation: α‧τε‧λεί‧ω‧τος

Adjective

ατελείωτος • (ateleíotos) m (feminine ατελείωτη, neuter ατελείωτο)

1. endless, unending, neverending (never ending or seeming to end)

   Synonyms: ακατάπαυστος (akatápafstos), ατελεύτητος (ateléftitos)

   Antonym: τετελεσμένος (tetelesménos)

   Με αυτό τον άνθρωπο έχω ατελείωτες ιστορίες!

   Me aftó ton ánthropo écho ateleíotes istoríes!

   I have endless dealings with this man!

   Η πρώτη μέρα στην δουλειά μου φάνηκε ατελείωτη.

   I próti méra stin douleiá mou fánike ateleíoti.

   The first day at work seemed endless to me.

   • 1980, “Μην Κλαις”, in Michalis Bourboulis (lyrics), Ilias Andriopoulos (music), Λαϊκά Προάστια, performed by Sotiria Bellou:

     Τα καλοκαίρια μας μικρά,
     κι ατέλειωτοι οι χειμώνες.

     Ta kalokaíria mas mikrá,
     ki atéleiotoi oi cheimónes.

     Our summers short,
     and our winters endless.

2. unfinished, incomplete (not having ended properly)

   Synonym: ατελής (atelís)

   Antonyms: ολοκληρωμένος (olokliroménos), τελειωμένος (teleioménos)

   Έφυγε και άφησε τις σπουδές της ατελείωτες.

   Éfyge kai áfise tis spoudés tis ateleíotes.

   She quit and left her studies unfinished.

Declension

Declension of ατελείωτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ατελείωτος •	ατελείωτη •	ατελείωτο •	ατελείωτοι •	ατελείωτες •	ατελείωτα •
genitive	ατελείωτου •	ατελείωτης •	ατελείωτου •	ατελείωτων •	ατελείωτων •	ατελείωτων •
accusative	ατελείωτο •	ατελείωτη •	ατελείωτο •	ατελείωτους •	ατελείωτες •	ατελείωτα •
vocative	ατελείωτε •	ατελείωτη •	ατελείωτο •	ατελείωτοι •	ατελείωτες •	ατελείωτα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ατελείωτος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ατελείωτος, etc.)

Derived terms

• ατελείωτα (ateleíota, “endlessly, unendingly, ceaselessly”) (adverb)

Related terms

• τελειώνω (teleióno, “to finish, to end”)
• τέλος n (télos, “end”)