բնորոշ

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

բուն (bun) +‎ որոշել (orošel)

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

բնորոշ (bnoroš) (superlative ամենաբնորոշ)

  1. characteristic, typical

Declension

[edit]
nominalized, i-type (Eastern Armenian)
singular plural
nominative բնորոշ (bnoroš) բնորոշներ (bnorošner)
dative բնորոշի (bnoroši) բնորոշների (bnorošneri)
ablative բնորոշից (bnorošicʻ) բնորոշներից (bnorošnericʻ)
instrumental բնորոշով (bnorošov) բնորոշներով (bnorošnerov)
locative բնորոշում (bnorošum) բնորոշներում (bnorošnerum)
definite forms
nominative բնորոշը/բնորոշն (bnorošə/bnorošn) բնորոշները/բնորոշներն (bnorošnerə/bnorošnern)
dative բնորոշին (bnorošin) բնորոշներին (bnorošnerin)
1st person possessive forms (my)
nominative բնորոշս (bnorošs) բնորոշներս (bnorošners)
dative բնորոշիս (bnorošis) բնորոշներիս (bnorošneris)
ablative բնորոշիցս (bnorošicʻs) բնորոշներիցս (bnorošnericʻs)
instrumental բնորոշովս (bnorošovs) բնորոշներովս (bnorošnerovs)
locative բնորոշումս (bnorošums) բնորոշներումս (bnorošnerums)
2nd person possessive forms (your)
nominative բնորոշդ (bnorošd) բնորոշներդ (bnorošnerd)
dative բնորոշիդ (bnorošid) բնորոշներիդ (bnorošnerid)
ablative բնորոշիցդ (bnorošicʻd) բնորոշներիցդ (bnorošnericʻd)
instrumental բնորոշովդ (bnorošovd) բնորոշներովդ (bnorošnerovd)
locative բնորոշումդ (bnorošumd) բնորոշներումդ (bnorošnerumd)