خبير

Arabic

Root
خ ب ر (ḵ b r)
11 terms

Etymology

فَعِيل (faʕīl)-type stative-verb derived from the active participle from the verb خَبُرَ (ḵabura).

Pronunciation

• IPA^(key): /xa.biːr/
• Rhymes: -iːr

• Audio:

  (file)

Adjective

خَبِير • (ḵabīr) (feminine خَبِيرَة (ḵabīra), masculine plural خُبَرَاء (ḵubarāʔ), feminine plural خَبِيرَات (ḵabīrāt))

1. knowing, aware, well-informed
2. experienced, proficient

   Synonyms: بَارِع (bāriʕ), حَاذِق (ḥāḏiq), مَاهِر (māhir), مُجِيد (mujīd)

Declension

Declension of adjective خَبِير (ḵabīr)

Singular	Masculine		Feminine
	basic singular triptote		singular triptote in ـَة (-a)
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	خَبِير ḵabīr	الْخَبِير al-ḵabīr	خَبِيرَة ḵabīra	الْخَبِيرَة al-ḵabīra
Nominative	خَبِيرٌ ḵabīrun	الْخَبِيرُ al-ḵabīru	خَبِيرَةٌ ḵabīratun	الْخَبِيرَةُ al-ḵabīratu
Accusative	خَبِيرًا ḵabīran	الْخَبِيرَ al-ḵabīra	خَبِيرَةً ḵabīratan	الْخَبِيرَةَ al-ḵabīrata
Genitive	خَبِيرٍ ḵabīrin	الْخَبِيرِ al-ḵabīri	خَبِيرَةٍ ḵabīratin	الْخَبِيرَةِ al-ḵabīrati
Dual	Masculine		Feminine
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	خَبِيرَيْن ḵabīrayn	الْخَبِيرَيْن al-ḵabīrayn	خَبِيرَتَيْن ḵabīratayn	الْخَبِيرَتَيْن al-ḵabīratayn
Nominative	خَبِيرَانِ ḵabīrāni	الْخَبِيرَانِ al-ḵabīrāni	خَبِيرَتَانِ ḵabīratāni	الْخَبِيرَتَانِ al-ḵabīratāni
Accusative	خَبِيرَيْنِ ḵabīrayni	الْخَبِيرَيْنِ al-ḵabīrayni	خَبِيرَتَيْنِ ḵabīratayni	الْخَبِيرَتَيْنِ al-ḵabīratayni
Genitive	خَبِيرَيْنِ ḵabīrayni	الْخَبِيرَيْنِ al-ḵabīrayni	خَبِيرَتَيْنِ ḵabīratayni	الْخَبِيرَتَيْنِ al-ḵabīratayni
Plural	Masculine		Feminine
	basic broken plural diptote		sound feminine plural
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	خُبَرَاء ḵubarāʔ	الْخُبَرَاء al-ḵubarāʔ	خَبِيرَات ḵabīrāt	الْخَبِيرَات al-ḵabīrāt
Nominative	خُبَرَاءُ ḵubarāʔu	الْخُبَرَاءُ al-ḵubarāʔu	خَبِيرَاتٌ ḵabīrātun	الْخَبِيرَاتُ al-ḵabīrātu
Accusative	خُبَرَاءَ ḵubarāʔa	الْخُبَرَاءَ al-ḵubarāʔa	خَبِيرَاتٍ ḵabīrātin	الْخَبِيرَاتِ al-ḵabīrāti
Genitive	خُبَرَاءَ ḵubarāʔa	الْخُبَرَاءِ al-ḵubarāʔi	خَبِيرَاتٍ ḵabīrātin	الْخَبِيرَاتِ al-ḵabīrāti

Noun

خَبِير • (ḵabīr) m (plural خُبَرَاء (ḵubarāʔ), feminine خَبِيرَة (ḵabīra))

1. expert, specialist

   Synonym: مُتَخَصِّص (mutaḵaṣṣiṣ)

2. consultant

Declension

Declension of noun خَبِير (ḵabīr)

Singular	basic singular triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	خَبِير ḵabīr	الْخَبِير al-ḵabīr	خَبِير ḵabīr
Nominative	خَبِيرٌ ḵabīrun	الْخَبِيرُ al-ḵabīru	خَبِيرُ ḵabīru
Accusative	خَبِيرًا ḵabīran	الْخَبِيرَ al-ḵabīra	خَبِيرَ ḵabīra
Genitive	خَبِيرٍ ḵabīrin	الْخَبِيرِ al-ḵabīri	خَبِيرِ ḵabīri
Dual	Indefinite	Definite	Construct
Informal	خَبِيرَيْن ḵabīrayn	الْخَبِيرَيْن al-ḵabīrayn	خَبِيرَيْ ḵabīray
Nominative	خَبِيرَانِ ḵabīrāni	الْخَبِيرَانِ al-ḵabīrāni	خَبِيرَا ḵabīrā
Accusative	خَبِيرَيْنِ ḵabīrayni	الْخَبِيرَيْنِ al-ḵabīrayni	خَبِيرَيْ ḵabīray
Genitive	خَبِيرَيْنِ ḵabīrayni	الْخَبِيرَيْنِ al-ḵabīrayni	خَبِيرَيْ ḵabīray
Plural	basic broken plural diptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	خُبَرَاء ḵubarāʔ	الْخُبَرَاء al-ḵubarāʔ	خُبَرَاء ḵubarāʔ
Nominative	خُبَرَاءُ ḵubarāʔu	الْخُبَرَاءُ al-ḵubarāʔu	خُبَرَاءُ ḵubarāʔu
Accusative	خُبَرَاءَ ḵubarāʔa	الْخُبَرَاءَ al-ḵubarāʔa	خُبَرَاءَ ḵubarāʔa
Genitive	خُبَرَاءَ ḵubarāʔa	الْخُبَرَاءِ al-ḵubarāʔi	خُبَرَاءِ ḵubarāʔi

Descendants

• → Afar: kabír

Proper noun

الخَبِير • (al-ḵabīr) m

1. (Islam) Al-Khabir, "the All Aware", one of the names of God in Islam

References

• Wehr, Hans (1979) “خبير”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN
• Wehr, Hans with Kropfitsch, Lorenz (1985) “خبير”, in Arabisches Wörterbuch für die Schriftsprache der Gegenwart‎^[1] (in German), 5th edition, Wiesbaden: Otto Harrassowitz, published 2011, →ISBN
• Steingass, Francis Joseph (1884) “خبير”, in The Student's Arabic–English Dictionary‎^[2], London: W.H. Allen