कीर्ति

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hindi

[edit]

Etymology

[edit]

Learned borrowing from Sanskrit कीर्ति (kīrti).

Pronunciation

[edit]
  • (Delhi) IPA(key): /kiːɾ.t̪iː/

Noun

[edit]

कीर्ति (kīrtif

  1. mention, fame, glory

Sanskrit

[edit]

Alternative scripts

[edit]

Etymology

[edit]

From कृ (kṛ, to praise).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

कीर्ति (kīrti) stemf

  1. (Pāṇ. 3-3, 97 ; fr. √2. कृ) mention, making mention of, speech, report
  2. good report, fame, renown, glory
  3. Fame (personified as daughter of दक्ष and wife of धर्म)
  4. (in music) a particular measure or time
  5. extension, expansion L.
  6. lustre L.
  7. = प्रसाद (favour) or प्रासाद (a palace)
  8. (fr. √1. कॄ), dirt
  9. name of one of the मातृकाs (or personified divine energies of कृष्ण) L.

Declension

[edit]
Feminine i-stem declension of कीर्ति (kīrti)
Singular Dual Plural
Nominative कीर्तिः
kīrtiḥ
कीर्ती
kīrtī
कीर्तयः
kīrtayaḥ
Vocative कीर्ते
kīrte
कीर्ती
kīrtī
कीर्तयः
kīrtayaḥ
Accusative कीर्तिम्
kīrtim
कीर्ती
kīrtī
कीर्तीः
kīrtīḥ
Instrumental कीर्त्या / कीर्ती¹
kīrtyā / kīrtī¹
कीर्तिभ्याम्
kīrtibhyām
कीर्तिभिः
kīrtibhiḥ
Dative कीर्तये / कीर्त्यै² / कीर्ती¹
kīrtaye / kīrtyai² / kīrtī¹
कीर्तिभ्याम्
kīrtibhyām
कीर्तिभ्यः
kīrtibhyaḥ
Ablative कीर्तेः / कीर्त्याः² / कीर्त्यै³
kīrteḥ / kīrtyāḥ² / kīrtyai³
कीर्तिभ्याम्
kīrtibhyām
कीर्तिभ्यः
kīrtibhyaḥ
Genitive कीर्तेः / कीर्त्याः² / कीर्त्यै³
kīrteḥ / kīrtyāḥ² / kīrtyai³
कीर्त्योः
kīrtyoḥ
कीर्तीनाम्
kīrtīnām
Locative कीर्तौ / कीर्त्याम्² / कीर्ता¹
kīrtau / kīrtyām² / kīrtā¹
कीर्त्योः
kīrtyoḥ
कीर्तिषु
kīrtiṣu
Notes
  • ¹Vedic
  • ²Later Sanskrit
  • ³Brāhmaṇas

References

[edit]