जन्तु

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Pali

[edit]

Alternative forms

[edit]

Noun

[edit]

जन्तु m

  1. Devanagari script form of jantu

Sanskrit

[edit]

Alternative scripts

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Indo-Aryan *ĵantúṣ, from Proto-Indo-Iranian *ȷ́antúš, from Proto-Indo-European *ǵenh₁- (to produce, give birth). Cognate with Avestan 𐬰𐬀𐬥𐬙𐬎 (zantu).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

जन्तु (jantú) stemm

  1. child, offspring
  2. person, creature, living being
  3. insect, worm or any animal of the lowest order of classification

Declension

[edit]
Masculine u-stem declension of जन्तु (jantú)
Singular Dual Plural
Nominative जन्तुः
jantúḥ
जन्तू
jantū́
जन्तवः
jantávaḥ
Vocative जन्तो
jánto
जन्तू
jántū
जन्तवः
jántavaḥ
Accusative जन्तुम्
jantúm
जन्तू
jantū́
जन्तून्
jantū́n
Instrumental जन्तुना / जन्त्वा¹
jantúnā / jantvā́¹
जन्तुभ्याम्
jantúbhyām
जन्तुभिः
jantúbhiḥ
Dative जन्तवे
jantáve
जन्तुभ्याम्
jantúbhyām
जन्तुभ्यः
jantúbhyaḥ
Ablative जन्तोः
jantóḥ
जन्तुभ्याम्
jantúbhyām
जन्तुभ्यः
jantúbhyaḥ
Genitive जन्तोः
jantóḥ
जन्त्वोः
jantvóḥ
जन्तूनाम्
jantūnā́m
Locative जन्तौ
jantaú
जन्त्वोः
jantvóḥ
जन्तुषु
jantúṣu
Notes
  • ¹Vedic

Descendants

[edit]
  • Marathi: जंत (janta)
  • Tamil: ஜந்து (jantu)

References

[edit]