ainmnigh

Irish

Etymology 1

From Old Irish ainmmnigidir (“names”, verb), from ainmm (“name”). By surface analysis, ainm (“name”, noun) +‎ -igh.

Verb

ainmnigh (present analytic ainmníonn, future analytic ainmneoidh, verbal noun ainmniú, past participle ainmnithe)

1. (transitive) nominate
2. (transitive) identify
3. (transitive) name
4. (transitive) designate
5. (transitive) animate
6. (transitive) denominate

Conjugation

conjugation of ainmnigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	ainmním	ainmníonn tú; ainmnír†	ainmníonn sé, sí	ainmnímid; ainmníonn muid	ainmníonn sibh	ainmníonn siad; ainmníd†	a ainmníonn; a ainmníos / a n-ainmníonn*	ainmnítear
	past	d'ainmnigh mé; d'ainmníos / ainmnigh mé‡; ainmníos‡	d'ainmnigh tú; d'ainmnís / ainmnigh tú‡; ainmnís‡	d'ainmnigh sé, sí / ainmnigh sé, sí‡	d'ainmníomar; d'ainmnigh muid / ainmníomar‡; ainmnigh muid‡	d'ainmnigh sibh; d'ainmníobhair / ainmnigh sibh‡; ainmníobhair‡	d'ainmnigh siad; d'ainmníodar / ainmnigh siad‡; ainmníodar‡	a d'ainmnigh / ar ainmnigh*	ainmníodh; hainmníodh†
	past habitual	d'ainmnínn / ainmnínn‡; n-ainmnínn‡‡	d'ainmníteá / ainmníteá‡; n-ainmníteᇇ	d'ainmníodh sé, sí / ainmníodh sé, sí‡; n-ainmníodh sé, s퇇	d'ainmnímis; d'ainmníodh muid / ainmnímis‡; ainmníodh muid‡; n-ainmnímis‡‡; n-ainmníodh muid‡‡	d'ainmníodh sibh / ainmníodh sibh‡; n-ainmníodh sibh‡‡	d'ainmnídís; d'ainmníodh siad / ainmnídís; ainmníodh siad‡; n-ainmnídís‡‡; n-ainmníodh siad‡‡	a d'ainmníodh / a n-ainmníodh*	d'ainmnítí / ainmnítí‡; n-ainmnít퇇
future		ainmneoidh mé; ainmneod; ainmneochaidh mé†	ainmneoidh tú; ainmneoir†; ainmneochaidh tú†	ainmneoidh sé, sí; ainmneochaidh sé, sí†	ainmneoimid; ainmneoidh muid; ainmneochaimid†; ainmneochaidh muid†	ainmneoidh sibh; ainmneochaidh sibh†	ainmneoidh siad; ainmneoid†; ainmneochaidh siad†	a ainmneoidh; a ainmneos; a ainmneochaidh†; a ainmneochas† / a n-ainmneoidh*; a n-ainmneochaidh*†	ainmneofar; ainmneochar†
conditional		d'ainmneoinn; d'ainmneochainn† / ainmneoinn‡; ainmneochainn†‡; n-ainmneoinn‡‡; n-ainmneochainn†‡‡	d'ainmneofá; d'ainmneochthᆠ/ ainmneofá‡; ainmneochthᆇ; n-ainmneofᇇ; n-ainmneochthᆇ‡	d'ainmneodh sé, sí; d'ainmneochadh sé, s토/ ainmneodh sé, sí‡; ainmneochadh sé, s톇; n-ainmneodh sé, s퇇; n-ainmneochadh sé, s톇‡	d'ainmneoimis; d'ainmneodh muid; d'ainmneochaimis†; d'ainmneochadh muid† / ainmneoimis‡; ainmneodh muid‡; ainmneochaimis†‡; ainmneochadh muid†‡; n-ainmneoimis‡‡; n-ainmneodh muid‡‡; n-ainmneochaimis†‡‡; n-ainmneochadh muid†‡‡	d'ainmneodh sibh; d'ainmneochadh sibh† / ainmneodh sibh‡; ainmneochadh sibh†‡; n-ainmneodh sibh‡‡; n-ainmneochadh sibh†‡‡	d'ainmneoidís; d'ainmneodh siad; d'ainmneochadh siad† / ainmneoidís‡; ainmneodh siad‡; ainmneochadh siad†‡; n-ainmneoidís‡‡; n-ainmneodh siad‡‡; n-ainmneochadh siad†‡‡	a d'ainmneodh; a d'ainmneochadh† / a n-ainmneodh*; a n-ainmneochadh*†	d'ainmneofaí; d'ainmneochtha토/ ainmneofaí‡; ainmneochtha톇; n-ainmneofa퇇; n-ainmneochtha톇‡
subjunctive	present	go n-ainmní mé; go n-ainmníod†	go n-ainmní tú; go n-ainmnír†	go n-ainmní sé, sí	go n-ainmnímid; go n-ainmní muid	go n-ainmní sibh	go n-ainmní siad; go n-ainmníd†	—	go n-ainmnítear
	past	dá n-ainmnínn	dá n-ainmníteá	dá n-ainmníodh sé, sí	dá n-ainmnímis; dá n-ainmníodh muid	dá n-ainmníodh sibh	dá n-ainmnídís; dá n-ainmníodh siad	—	dá n-ainmnítí
imperative		ainmním	ainmnigh	ainmníodh sé, sí	ainmnímis	ainmnígí; ainmnídh†	ainmnídís	—	ainmnítear
verbal noun		ainmniú
past participle		ainmnithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis (except an)

Derived terms

• ainmneach (“nominative case”)
• ainmneach (“nominative”, adjective)
• ainmneoir (“denominator; list of names”)
• ainmní (“subject”)
• ainmníoch (“subjective”, adjective)
• ainmníochas (“nominalism”)
• ainmníocht (“nomenclature”)
• ainmnitheach (“nominee”)
• ainmnitheoir (“nominator”)
• ainmniú (“nomination, denomination”)
• ainmniúchán (“nomination”)
• ainmniúchas (“makeshift”)
• ainmniúil (“nominal; noted, well-known”, adjective)
• athainmnigh (“rename; re-nominate”, verb)
• naomhainmnigh (“canonize”, verb)

 

Etymology 2

Noun

ainmnigh m

1. inflection of ainmneach:
   1. genitive/vocative singular
   2. nominative/dative plural

Adjective

ainmnigh

1. inflection of ainmneach:
   1. genitive/vocative singular masculine
   2. (archaic) dative singular feminine

Mutation

Irish mutation
Radical	Eclipsis	with h-prothesis	with t-prothesis
ainmnigh	n-ainmnigh	hainmnigh	not applicable
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “ainmnigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN