alfaŭki

Esperanto

Etymology

From al- +‎ faŭko +‎ -i.

Pronunciation

• IPA^(key): [alˈfau̯ki]
• Rhymes: -au̯ki
• Hyphenation: al‧faŭ‧ki

Verb

alfaŭki (present alfaŭkas, past alfaŭkis, future alfaŭkos, conditional alfaŭkus, volitive alfaŭku)

1. (transitive) to yell at, shout at, bark at (with one’s mouth open wide)
   • Trevor Steele, Kvazaŭ ĉio dependus de mi,^[1]

     Ŝi ĵetis al mi koleran rigardon kaj alfaŭkis min: “Vi papilias de unu amikino al alia, sed Kurt estas alispeca viro.”

     She shot me an angry look and barked at me: “You flit from one girlfriend to another, but Kurt is a different kind of man.”

Conjugation

Conjugation of alfaŭki

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		alfaŭkas		alfaŭkis		alfaŭkos
active participle		alfaŭkanta	alfaŭkantaj	alfaŭkinta	alfaŭkintaj	alfaŭkonta	alfaŭkontaj
	acc.	alfaŭkantan	alfaŭkantajn	alfaŭkintan	alfaŭkintajn	alfaŭkontan	alfaŭkontajn
passive participle		alfaŭkata	alfaŭkataj	alfaŭkita	alfaŭkitaj	alfaŭkota	alfaŭkotaj
	acc.	alfaŭkatan	alfaŭkatajn	alfaŭkitan	alfaŭkitajn	alfaŭkotan	alfaŭkotajn
nominal active participle		alfaŭkanto	alfaŭkantoj	alfaŭkinto	alfaŭkintoj	alfaŭkonto	alfaŭkontoj
	acc.	alfaŭkanton	alfaŭkantojn	alfaŭkinton	alfaŭkintojn	alfaŭkonton	alfaŭkontojn
nominal passive participle		alfaŭkato	alfaŭkatoj	alfaŭkito	alfaŭkitoj	alfaŭkoto	alfaŭkotoj
	acc.	alfaŭkaton	alfaŭkatojn	alfaŭkiton	alfaŭkitojn	alfaŭkoton	alfaŭkotojn
adverbial active participle		alfaŭkante		alfaŭkinte		alfaŭkonte
adverbial passive participle		alfaŭkate		alfaŭkite		alfaŭkote

infinitive		alfaŭki						imperative		alfaŭku						conditional		alfaŭkus