antigen

See also: Antigen, and antigén

English

Etymology

From French antigène, from anti- + gène.

Pronunciation

• Audio (US):

  (file)

Noun

antigen (plural antigens)

1. (immunology) A substance that induces an immune response, usually foreign.

Derived terms

• aeroantigen
• alloantigen
• antigenemia
• antigenized
• antigen-presenting cell
• Australia antigen
• autoantigen
• broad antigen
• chimeric antigen receptor
• coproantigen
• Duffy antigen
• ectoantigen
• exoantigen
• glycoantigen
• group-specific antigen
• histocompatibility antigen
• human leukocyte antigen
• immunoantigen
• isoantigen
• multiantigen
• neoantigen
• neuroantigen
• nonantigen
• pathoantigen
• phosphoantigen
• photoantigen
• prostate-specific antigen
• rapid antigen test
• self-antigen
• split antigen
• superantigen
• xenoantigen

 

Related terms

• antigenic
• antigenicity
• antigenity

Translations

substance that induces an immune response

• Armenian: please add this translation if you can
• Azerbaijani: antigen
• Bulgarian: антиген (antigen)
• Catalan: antigen m
• Chinese:

  Mandarin: 抗原 (zh) (kàngyuán)

• Czech: antigen (cs) m
• Dutch: antigeen (nl) n
• Esperanto: antigeno
• Finnish: antigeeni
• French: antigène (fr) m
• Galician: antíxeno (gl)
• Georgian: ანტიგენი (anṭigeni)
• German: Antigen (de) n
• Greek: αντιγόνο (el) n (antigóno)
• Hungarian: antigén (hu)
• Indonesian: antigen (id)
• Irish: antaigin f
• Italian: antigene (it)
• Japanese: 抗原 (ja) (こうげん, kōgen)
• Kazakh: антиген (antigen)
• Khmer: អង់ទីហ្សែន (ʼɑngtiizaen)
• Korean: 항원(抗原) (hang'won)
• Kurdish:

  Northern Kurdish: dijepeydaker

• Latin: antigenum n
• Macedonian: антиген (antigen)
• Malay: antigen
• Malayalam: പ്രതിജനകം (pratijanakaṁ)
• Maori: akiaki paturopi
• Persian: آنتی‌ژن (fa)
• Polish: antygen (pl) m
• Portuguese: antígeno (pt) m
• Romanian: antigen (ro)
• Russian: антиге́н (ru) m (antigén)
• Slovak: please add this translation if you can
• Spanish: antígeno (es) m
• Swahili: antijeni
• Swedish: antigen (sv) n
• Tamil: பிறபொருளெதிரியாக்கி (piṟaporuḷetiriyākki)
• Thai: สารก่อภูมิต้านทาน (sǎan-gɔ̀ɔ-puum-dtâan-taan), แอนติเจน (ɛɛn-dtì-jên)
• Turkish: antijen (tr)
• Uzbek: antigen
• Vietnamese: kháng nguyên (vi) (抗原)

Further reading

• antigen on Wikipedia.Wikipedia

Anagrams

• anteing, gentian

Azerbaijani

Etymology

By surface analysis, anti- +‎ gen.

Pronunciation

• IPA^(key): [ɑntiˈɟen], [ɑntiˈd͡ʒen]

• Audio (Baku):

  (file)

• Hyphenation: an‧la‧maq

Noun

antigen (definite accusative antigeni, plural antigenlər)

1. (immunology) antigen

Declension

Declension of antigen
	singular	plural
nominative	antigen	antigenlər
definite accusative	antigeni	antigenləri
dative	antigenə	antigenlərə
locative	antigendə	antigenlərdə
ablative	antigendən	antigenlərdən
definite genitive	antigenin	antigenlərin

Possessive forms of antigen
	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	antigenim	antigenlərim
sənin (“your”)	antigenin	antigenlərin
onun (“his/her/its”)	antigeni	antigenləri
bizim (“our”)	antigenimiz	antigenlərimiz
sizin (“your”)	antigeniniz	antigenləriniz
onların (“their”)	antigeni or antigenləri	antigenləri
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	antigenimi	antigenlərimi
sənin (“your”)	antigenini	antigenlərini
onun (“his/her/its”)	antigenini	antigenlərini
bizim (“our”)	antigenimizi	antigenlərimizi
sizin (“your”)	antigeninizi	antigenlərinizi
onların (“their”)	antigenini or antigenlərini	antigenlərini
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	antigenimə	antigenlərimə
sənin (“your”)	antigeninə	antigenlərinə
onun (“his/her/its”)	antigeninə	antigenlərinə
bizim (“our”)	antigenimizə	antigenlərimizə
sizin (“your”)	antigeninizə	antigenlərinizə
onların (“their”)	antigeninə or antigenlərinə	antigenlərinə
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	antigenimdə	antigenlərimdə
sənin (“your”)	antigenində	antigenlərində
onun (“his/her/its”)	antigenində	antigenlərində
bizim (“our”)	antigenimizdə	antigenlərimizdə
sizin (“your”)	antigeninizdə	antigenlərinizdə
onların (“their”)	antigenində or antigenlərində	antigenlərində
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	antigenimdən	antigenlərimdən
sənin (“your”)	antigenindən	antigenlərindən
onun (“his/her/its”)	antigenindən	antigenlərindən
bizim (“our”)	antigenimizdən	antigenlərimizdən
sizin (“your”)	antigeninizdən	antigenlərinizdən
onların (“their”)	antigenindən or antigenlərindən	antigenlərindən
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	antigenimin	antigenlərimin
sənin (“your”)	antigeninin	antigenlərinin
onun (“his/her/its”)	antigeninin	antigenlərinin
bizim (“our”)	antigenimizin	antigenlərimizin
sizin (“your”)	antigeninizin	antigenlərinizin
onların (“their”)	antigeninin or antigenlərinin	antigenlərinin

Further reading

• “antigen” in Obastan.com.

Catalan

Pronunciation

• IPA^(key): (Central, Balearic) [ənˈti.ʒən]
• IPA^(key): (Valencia) [anˈti.d͡ʒen]

Noun

antigen m (plural antígens)

1. antigen

Related terms

• antigènic

Further reading

• “antigen” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
• “antigen”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
• “antigen” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
• “antigen” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.

Czech

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈantɪɡɛn]
• IPA^(key): [ˈantɪɡɛːn]

Noun

antigen m inan

1. antigen

Declension

Declension of antigen (hard masculine inanimate)

	singular	plural
nominative	antigen	antigeny
genitive	antigenu	antigenů
dative	antigenu	antigenům
accusative	antigen	antigeny
vocative	antigene	antigeny
locative	antigenu	antigenech
instrumental	antigenem	antigeny

Related terms

• antigenní

 

Further reading

• “antigen”, in Kartotéka Novočeského lexikálního archivu (in Czech)
• “antigen”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989

Indonesian

Etymology

Borrowed from Dutch antigeen (“antigen”), from French antigène, from anti- + gène.

Pronunciation

• IPA^(key): /an.ˈti.ɡɛn/
• Rhymes: -ɡɛn
• Hyphenation: an‧ti‧gen

Noun

antigen (plural antigen-antigen, first-person possessive antigenku, second-person possessive antigenmu, third-person possessive antigennya)

1. (immunology) antigen: a substance that induces an immune response, usually foreign.

Further reading

• “antigen” in Kamus Besar Bahasa Indonesia, Jakarta: Agency for Language Development and Cultivation – Ministry of Education, Culture, Research, and Technology of the Republic of Indonesia, 2016.

Malay

Etymology

Ultimately from French antigène, from anti- + gène.

Noun

antigen (plural antigen-antigen, informal 1st possessive antigenku, 2nd possessive antigenmu, 3rd possessive antigennya)

1. (immunology) antigen

Further reading

• “antigen” in Pusat Rujukan Persuratan Melayu | Malay Literary Reference Centre, Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka, 2017.

Romanian

Etymology

Borrowed from French antigène.

Noun

antigen n (plural antigenuri)

1. antigen

Declension

Declension of antigen

	singular		plural
	indefinite articulation	definite articulation	indefinite articulation	definite articulation
nominative/accusative	(un) antigen	antigenul	(niște) antigenuri	antigenurile
genitive/dative	(unui) antigen	antigenului	(unor) antigenuri	antigenurilor
vocative	antigenule		antigenurilor