bielić

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish bielić, from Proto-Slavic *běliti. By surface analysis, biel +‎ -ić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbjɛ.lit͡ɕ/

• Audio 1; “bielić”:

  (file)

• Audio 2; “bielić się”:

  (file)

• Rhymes: -ɛlit͡ɕ
• Syllabification: bie‧lić

Verb

bielić impf

1. (transitive) to whitewash (to paint over with a lime and water mixture)

   Synonyms: białkować, pobielać

   bielić dom/domek ― to whitewash a house

   bielić grób ― to whitewash a grave

   bielić krawężniki ― to whitewash a curb

   bielić komin/kominek ― to whitewash a chimney

   bielić piec ― to whitewash an oven

   bielić sufit ― to whitewash a ceiling

   bielić ściany ― to whitewash walls

   bielić tynki ― to whitewash plaster

   bielić drzewa ― to whitewash trees

   bielić pnie ― to whitewash tree stumps

   bielić wapnem ― to whitewash with lime

2. (transitive) to whiten

   Synonyms: pobielać, wybielać

   księżyc bieli coś ― the moon makes something white

   światło księżyca bieli coś ― moonlight makes something white

   mróz bieli coś ― frost makes something white

   śnieg bieli coś ― snow makes something white

   świt bieli coś ― dawn makes something white

   bielić dachy ― to whiten rooves

   bielić pola ― to whiten fields

   bielić pagórki/wzgórza ― to whiten hills

3. (transitive) to bleach

   bielić celulozę ― to bleach cellulose

   bielić len ― to bleach linen

   bielić nici ― to bleach thread

   bielić papier ― to bleach paper

   bielić płótno ― to bleach cloth

   bielić pościel ― to bleach a sheet

   bielić tekturę ― to bleach cardboard

   bielić tkaninę ― to bleach fabric

   bielić tlenem ― to bleach with oxygen

4. (transitive) to tin (to coat with tin)

   Synonym: cynować

   bielić garnki ― to tin pots

   bielić kotły ― to tin boilers

   bielić kociołki ― to tin kettles

   bielić patelnie ― to tin pans

   bielić rondle ― to tin saucepans

5. (reflexive with się) to whiten, to be or shine white

   Synonyms: bieleć, wybielać się

   dworek bieli się ― the manor shines white

   miasto bieli się ― to city shines white

   miasteczko bieli się ― the town shines white

   mur bieli się ― the wall shines white

   bandaż bieli się ― the bandage is white

   firanka bieli się ― the tautliner shines white

   obrus bieli się ― the tablecloth is white

   serwetka bieli się ― the napkin is white

   kości bielą się ― the bones shine white

   bielić się w słońcu ― to shine white in the sun

   bielić się w świetle ― to shine white in light

Conjugation

Conjugation of bielić impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		bielić
present tense	1st	bielę			bielimy
	2nd	bielisz			bielicie
	3rd	bieli			bielą
	impersonal	bieli się
past tense	1st	bieliłem, -(e)m bielił	bieliłam, -(e)m bieliła	bieliłom, -(e)m bieliło	bieliliśmy, -(e)śmy bielili	bieliłyśmy, -(e)śmy bieliły
	2nd	bieliłeś, -(e)ś bielił	bieliłaś, -(e)ś bieliła	bieliłoś, -(e)ś bieliło	bieliliście, -(e)ście bielili	bieliłyście, -(e)ście bieliły
	3rd	bielił	bieliła	bieliło	bielili	bieliły
	impersonal	bielono
future tense	1st	będę bielił, będę bielić	będę bieliła, będę bielić	będę bieliło, będę bielić	będziemy bielili, będziemy bielić	będziemy bieliły, będziemy bielić
	2nd	będziesz bielił, będziesz bielić	będziesz bieliła, będziesz bielić	będziesz bieliło, będziesz bielić	będziecie bielili, będziecie bielić	będziecie bieliły, będziecie bielić
	3rd	będzie bielił, będzie bielić	będzie bieliła, będzie bielić	będzie bieliło, będzie bielić	będą bielili, będą bielić	będą bieliły, będą bielić
	impersonal	będzie bielić się
conditional	1st	bieliłbym, bym bielił	bieliłabym, bym bieliła	bieliłobym, bym bieliło	bielilibyśmy, byśmy bielili	bieliłybyśmy, byśmy bieliły
	2nd	bieliłbyś, byś bielił	bieliłabyś, byś bieliła	bieliłobyś, byś bieliło	bielilibyście, byście bielili	bieliłybyście, byście bieliły
	3rd	bieliłby, by bielił	bieliłaby, by bieliła	bieliłoby, by bieliło	bieliliby, by bielili	bieliłyby, by bieliły
	impersonal	bielono by
imperative	1st	niech bielę			bielmy
	2nd	biel			bielcie
	3rd	niech bieli			niech bielą
active adjectival participle		bielący	bieląca	bielące	bielący	bielące
passive adjectival participle		bielony	bielona	bielone	bieleni	bielone
contemporary adverbial participle		bieląc
verbal noun		bielenie

Derived terms

nouns

• bielidło

 

verbs

• dobielić pf, dobielać impf
• nabielić pf
• obielić pf, obielać impf
• odbielić pf, odbielać impf
• pobielić pf, pobielać impf
• podbielić pf, podbielać impf
• przebielić pf, przebielać impf
• przybielić pf, przybielać impf
• rozbielić pf, rozbielać impf
• ubielić pf, ubielać impf
• wybielić pf, wybielać impf
• zabielić pf, zabielać impf
• zbielić pf

 

Related terms

adjective

• biały

 

nouns

• biel
• bielizna
• bielmo

 

verb

• bieleć

 

Further reading

• bielić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bielić in Polish dictionaries at PWN