brazgać

Polish

Etymology

Borrowed from Belarusian бра́згаць (brázhacʹ), from Lithuanian brazdėti. First attested in 1642.

Pronunciation

• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈbraz.ɡat͡ɕ/
• (Borderlands):
  • (Northern Borderlands) IPA^(key): [ˈbraz.ɡat͡ɕ]

Verb

brazgać impf (perfective (obsolete) braznąć or (obsolete) zabrazgać)

1. (transitive, Northern Borderlands, proscribed) Synonym of trzaskać [with instrumental ‘what’] [with w (+ accusative) ‘into what’]
   • 1929, Leon Wołłejko, Kłopoty Oszmiańczuka : monolog "tutejszy". Monolog nr 9, Vilnius: K. Lewkowicz, page 9:

     Siedział ja siedział, — aż czuja: jakby ktości z tyłu w szyba brazgać — poczoł.

     I was sitting and sitting, — until I heard: as if someone was slamming into the pane — he started.

   • 1937 July 30, “„Ciotka Albinowa“ mówi”, in Jan Piotrowski, editor, Antena : ilustrowany tygodnik dla wszystkich, volume 4, number 30, Spółka Wydawnicza "RA", page 8:

     Podeszłam tedy do drzywiow i wzięłam brazgać.

     I walked up to the door then and started to knock.

   • 2023 September 18, Kamil Smerdel, “Brazgać czy trzasnąć drzwiami?” (0:1:21 from the start), in Grzegorz Krawiec, director, Detektyw Literka‎^[1], episode 39 (television production; overall work in Polish), spoken by Detektyw Literka (Edgar Krivelis), Vilnius, via TVP Wilno, archived from the original on 25/09/2023:

     Matko kochana! Musisz tak brazgać drzwiami?

     Good lord! Do you have to slam the door like that?

Usage notes

The term is not recognized in standard Polish and is proscribed in Lithuania, where trzaskać is prescribed instead, as the word is seen as an unwanted loanword.

Conjugation

Conjugation of brazgać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		brazgać
present tense	1st	brazgam			brazgamy
	2nd	brazgasz			brazgacie
	3rd	brazga			brazgają
	impersonal	brazga się
past tense	1st	brazgałem, -(e)m brazgał	brazgałam, -(e)m brazgała	brazgałom, -(e)m brazgało	brazgaliśmy, -(e)śmy brazgali	brazgałyśmy, -(e)śmy brazgały
	2nd	brazgałeś, -(e)ś brazgał	brazgałaś, -(e)ś brazgała	brazgałoś, -(e)ś brazgało	brazgaliście, -(e)ście brazgali	brazgałyście, -(e)ście brazgały
	3rd	brazgał	brazgała	brazgało	brazgali	brazgały
	impersonal	brazgano
future tense	1st	będę brazgał, będę brazgać	będę brazgała, będę brazgać	będę brazgało, będę brazgać	będziemy brazgali, będziemy brazgać	będziemy brazgały, będziemy brazgać
	2nd	będziesz brazgał, będziesz brazgać	będziesz brazgała, będziesz brazgać	będziesz brazgało, będziesz brazgać	będziecie brazgali, będziecie brazgać	będziecie brazgały, będziecie brazgać
	3rd	będzie brazgał, będzie brazgać	będzie brazgała, będzie brazgać	będzie brazgało, będzie brazgać	będą brazgali, będą brazgać	będą brazgały, będą brazgać
	impersonal	będzie brazgać się
conditional	1st	brazgałbym, bym brazgał	brazgałabym, bym brazgała	brazgałobym, bym brazgało	brazgalibyśmy, byśmy brazgali	brazgałybyśmy, byśmy brazgały
	2nd	brazgałbyś, byś brazgał	brazgałabyś, byś brazgała	brazgałobyś, byś brazgało	brazgalibyście, byście brazgali	brazgałybyście, byście brazgały
	3rd	brazgałby, by brazgał	brazgałaby, by brazgała	brazgałoby, by brazgało	brazgaliby, by brazgali	brazgałyby, by brazgały
	impersonal	brazgano by
imperative	1st	niech brazgam			brazgajmy
	2nd	brazgaj			brazgajcie
	3rd	niech brazga			niech brazgają
active adjectival participle		brazgający	brazgająca	brazgające	brazgający	brazgające
passive adjectival participle		brazgany	brazgana	brazgane	brazgani	brazgane
contemporary adverbial participle		brazgając
verbal noun		brazganie

Further reading

• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “brazgać”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “brazgać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “brazgać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 203