ceantáil

Irish

Alternative forms

• candáil (Cois Fharraige)

Verb

ceantáil (present analytic ceantálann, future analytic ceantálfaidh, verbal noun ceantáil, past participle ceantáilte)

1. auction, auction off

   Synonyms: cuir ar ceant, cuir ceant ar

Conjugation

conjugation of ceantáil (first conjugation – B)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	ceantálaim	ceantálann tú; ceantálair†	ceantálann sé, sí	ceantálaimid	ceantálann sibh	ceantálann siad; ceantálaid†	a cheantálann; a cheantálas / a gceantálann*	ceantáiltear
	past	cheantál mé; cheantálas	cheantál tú; cheantálais	cheantál sé, sí	cheantálamar; cheantál muid	cheantál sibh; cheantálabhair	cheantál siad; cheantáladar	a cheantál / ar cheantál*	ceantáladh
	past habitual	cheantálainn / gceantálainn‡‡	cheantáilteá / gceantáilteᇇ	cheantáladh sé, sí / gceantáladh sé, s퇇	cheantálaimis; cheantáladh muid / gceantálaimis‡‡; gceantáladh muid‡‡	cheantáladh sibh / gceantáladh sibh‡‡	cheantálaidís; cheantáladh siad / gceantálaidís‡‡; gceantáladh siad‡‡	a cheantáladh / a gceantáladh*	cheantáiltí / gceantáilt퇇
future		ceantálfaidh mé; ceantálfad	ceantálfaidh tú; ceantálfair†	ceantálfaidh sé, sí	ceantálfaimid; ceantálfaidh muid	ceantálfaidh sibh	ceantálfaidh siad; ceantálfaid†	a cheantálfaidh; a cheantálfas / a gceantálfaidh*	ceantálfar
conditional		cheantálfainn / gceantálfainn‡‡	cheantálfá / gceantálfᇇ	cheantálfadh sé, sí / gceantálfadh sé, s퇇	cheantálfaimis; cheantálfadh muid / gceantálfaimis‡‡; gceantálfadh muid‡‡	cheantálfadh sibh / gceantálfadh sibh‡‡	cheantálfaidís; cheantálfadh siad / gceantálfaidís‡‡; gceantálfadh siad‡‡	a cheantálfadh / a gceantálfadh*	cheantálfaí / gceantálfa퇇
subjunctive	present	go gceantála mé; go gceantálad†	go gceantála tú; go gceantálair†	go gceantála sé, sí	go gceantálaimid; go gceantála muid	go gceantála sibh	go gceantála siad; go gceantálaid†	—	go gceantáiltear
	past	dá gceantálainn	dá gceantáilteá	dá gceantáladh sé, sí	dá gceantálaimis; dá gceantáladh muid	dá gceantáladh sibh	dá gceantálaidís; dá gceantáladh siad	—	dá gceantáiltí
imperative		ceantálaim	ceantál	ceantáladh sé, sí	ceantálaimis	ceantálaigí; ceantálaidh†	ceantálaidís	—	ceantáiltear
verbal noun		ceantáil
past participle		ceantáilte

*indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Noun

ceantáil f (genitive singular ceantála)

1. verbal noun of ceantáil
2. auction

   Synonym: ceant

Declension

Declension of ceantáil

Third declension

Bare forms (no plural for this noun): Case Singular Nominative ceantáil Vocative a cheantáil Genitive ceantála Dative ceantáil

Forms with the definite article: Case Singular Nominative an cheantáil Genitive na ceantála Dative leis an gceantáil don cheantáil

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
ceantáil	cheantáil	gceantáil
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.