dubbelzinnig

Dutch

Etymology

From dubbel (“double”) +‎ zin (“meaning”) +‎ -ig.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌdʏ.bəlˈzɪ.nəx/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: dub‧bel‧zin‧nig
• Rhymes: -ɪnəx

Adjective

dubbelzinnig (comparative dubbelzinniger, superlative dubbelzinnigst)

1. ambiguous

Declension

Declension of dubbelzinnig
uninflected	dubbelzinnig
inflected	dubbelzinnige
comparative	dubbelzinniger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		dubbelzinnig	dubbelzinniger	het dubbelzinnigst het dubbelzinnigste
indefinite	m./f. sing.	dubbelzinnige	dubbelzinnigere	dubbelzinnigste
	n. sing.	dubbelzinnig	dubbelzinniger	dubbelzinnigste
	plural	dubbelzinnige	dubbelzinnigere	dubbelzinnigste
definite		dubbelzinnige	dubbelzinnigere	dubbelzinnigste
partitive		dubbelzinnigs	dubbelzinnigers	—

Descendants

• → Papiamentu: dubbelsin (dated)