karkotin

Finnish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkɑrkotin/, [ˈkɑ̝rko̞t̪in]
• Rhymes: -ɑrkotin
• Syllabification^(key): kar‧ko‧tin

Etymology 1

karkottaa +‎ -in

Noun

karkotin

1. repellent (that drives away)

Declension

Inflection of karkotin (Kotus type 33*C/kytkin, tt-t gradation)
nominative		karkotin	karkottimet
genitive		karkottimen	karkottimien karkotinten
partitive		karkotinta	karkottimia
illative		karkottimeen	karkottimiin
		singular	plural
nominative		karkotin	karkottimet
accusative	nom.	karkotin	karkottimet
	gen.	karkottimen
genitive		karkottimen	karkottimien karkotinten
partitive		karkotinta	karkottimia
inessive		karkottimessa	karkottimissa
elative		karkottimesta	karkottimista
illative		karkottimeen	karkottimiin
adessive		karkottimella	karkottimilla
ablative		karkottimelta	karkottimilta
allative		karkottimelle	karkottimille
essive		karkottimena	karkottimina
translative		karkottimeksi	karkottimiksi
abessive		karkottimetta	karkottimitta
instructive		—	karkottimin
comitative		See the possessive forms below.

Possessive forms of karkotin (Kotus type 33*C/kytkin, tt-t gradation)

first-person singular possessor singular plural nominative karkottimeni karkottimeni accusative nom. karkottimeni karkottimeni gen. karkottimeni genitive karkottimeni karkottimieni karkotinteni partitive karkotintani karkottimiani inessive karkottimessani karkottimissani elative karkottimestani karkottimistani illative karkottimeeni karkottimiini adessive karkottimellani karkottimillani ablative karkottimeltani karkottimiltani allative karkottimelleni karkottimilleni essive karkottimenani karkottiminani translative karkottimekseni karkottimikseni abessive karkottimettani karkottimittani instructive — — comitative — karkottimineni second-person singular possessor singular plural nominative karkottimesi karkottimesi accusative nom. karkottimesi karkottimesi gen. karkottimesi genitive karkottimesi karkottimiesi karkotintesi partitive karkotintasi karkottimiasi inessive karkottimessasi karkottimissasi elative karkottimestasi karkottimistasi illative karkottimeesi karkottimiisi adessive karkottimellasi karkottimillasi ablative karkottimeltasi karkottimiltasi allative karkottimellesi karkottimillesi essive karkottimenasi karkottiminasi translative karkottimeksesi karkottimiksesi abessive karkottimettasi karkottimittasi instructive — — comitative — karkottiminesi first-person plural possessor singular plural nominative karkottimemme karkottimemme accusative nom. karkottimemme karkottimemme gen. karkottimemme genitive karkottimemme karkottimiemme karkotintemme partitive karkotintamme karkottimiamme inessive karkottimessamme karkottimissamme elative karkottimestamme karkottimistamme illative karkottimeemme karkottimiimme adessive karkottimellamme karkottimillamme ablative karkottimeltamme karkottimiltamme allative karkottimellemme karkottimillemme essive karkottimenamme karkottiminamme translative karkottimeksemme karkottimiksemme abessive karkottimettamme karkottimittamme instructive — — comitative — karkottiminemme second-person plural possessor singular plural nominative karkottimenne karkottimenne accusative nom. karkottimenne karkottimenne gen. karkottimenne genitive karkottimenne karkottimienne karkotintenne partitive karkotintanne karkottimianne inessive karkottimessanne karkottimissanne elative karkottimestanne karkottimistanne illative karkottimeenne karkottimiinne adessive karkottimellanne karkottimillanne ablative karkottimeltanne karkottimiltanne allative karkottimellenne karkottimillenne essive karkottimenanne karkottiminanne translative karkottimeksenne karkottimiksenne abessive karkottimettanne karkottimittanne instructive — — comitative — karkottiminenne third-person possessor singular plural nominative karkottimensa karkottimensa accusative nom. karkottimensa karkottimensa gen. karkottimensa genitive karkottimensa karkottimiensa karkotintensa partitive karkotintaan karkotintansa karkottimiaan karkottimiansa inessive karkottimessaan karkottimessansa karkottimissaan karkottimissansa elative karkottimestaan karkottimestansa karkottimistaan karkottimistansa illative karkottimeensa karkottimiinsa adessive karkottimellaan karkottimellansa karkottimillaan karkottimillansa ablative karkottimeltaan karkottimeltansa karkottimiltaan karkottimiltansa allative karkottimelleen karkottimellensa karkottimilleen karkottimillensa essive karkottimenaan karkottimenansa karkottiminaan karkottiminansa translative karkottimekseen karkottimeksensa karkottimikseen karkottimiksensa abessive karkottimettaan karkottimettansa karkottimittaan karkottimittansa instructive — — comitative — karkottimineen karkottiminensa

Further reading

• “karkotin”, in Kielitoimiston sanakirja‎^[1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-01

Etymology 2

Verb

karkotin

1. first-person singular past indicative of karkottaa

Anagrams

• kartonki, kronikat