rydel

See also: Rydel

Polish

Alternative forms

• rydl (Middle Polish)

Etymology

Inherited from Old Polish rydl, from Proto-Slavic *rydlo. Doublet of ryło.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈrɘ.dɛl/

• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈrɨ.dɛl/

• Rhymes: -ɘdɛl
• Syllabification: ry‧del
• Homophone: Rydel

Noun

rydel m inan (diminutive rydelek or rydlik, related adjective rydlowy)

1. spade, spud

   Synonym: szpadel

2. (Poznań) Synonym of daszek (“peak, visor”) (fore piece of a cap)

Declension

Declension of rydel

	singular	plural
nominative	rydel	rydle
genitive	rydla	rydli/rydlów
dative	rydlowi	rydlom
accusative	rydel	rydle
instrumental	rydlem	rydlami
locative	rydlu	rydlach
vocative	rydlu	rydle

Derived terms

nouns

• rydlisko

 

Related terms

nouns

• ryj
• rylec

 

verbs

• ryć impf

 

Further reading

• rydel in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rydel in Polish dictionaries at PWN
• rydel in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “RYDEL”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku
• Marek Kunicki-Goldfinger (07.05.2010) “RYDEL”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku
• Brückner, Aleksander (1927) “rydel”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Warsaw: Wiedza Powszechna
• Monika Gruchmanowa, Bogdan Walczak, editors (1997), “rydel”, in Słownik gwary miejskiej Poznania], Wydawnictwo Naukowe PWN