uitdiepen

Dutch

Etymology

Compound of uit +‎ diepen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈœy̯tˌdi.pə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: uit‧die‧pen

Verb

uitdiepen

1. (transitive) to deepen

Conjugation

Conjugation of uitdiepen (weak, separable)
infinitive	uitdiepen
past singular	diepte uit
past participle	uitgediept
infinitive	uitdiepen
gerund	uitdiepen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	diep uit	diepte uit	uitdiep	uitdiepte
2nd person sing. (jij)	diept uit, diep uit2	diepte uit	uitdiept	uitdiepte
2nd person sing. (u)	diept uit	diepte uit	uitdiept	uitdiepte
2nd person sing. (gij)	diept uit	diepte uit	uitdiept	uitdiepte
3rd person singular	diept uit	diepte uit	uitdiept	uitdiepte
plural	diepen uit	diepten uit	uitdiepen	uitdiepten
subjunctive sing.1	diepe uit	diepte uit	uitdiepe	uitdiepte
subjunctive plur.1	diepen uit	diepten uit	uitdiepen	uitdiepten
imperative sing.	diep uit
imperative plur.1	diept uit
participles	uitdiepend	uitgediept
1) Archaic. 2) In case of inversion.