I enjoyed this novel so much up until the last 20 p's when the narrator reveals having raped a woman in his youth in Nigeria and he just doesn't give I enjoyed this novel so much up until the last 20 p's when the narrator reveals having raped a woman in his youth in Nigeria and he just doesn't give her the relief of responding and just walks away. All other 300+ pages he is this politically correct empathical thinker, who discusses relevant migration topics as well as political philosophy and makes relevant points about my home country, Belgium. He also tells the history of Black people in America, and NY specifically, while taking us on a literary sight seeing tour through the city. And then that shocker in the last 20 pages. I don't know what to think, was it a brave thing to add this to the story? I feel repelled. More so because all he does next is describe his own experience of a classical concert he goes to! I'm just too shocked....more
The English is awkward and the story moves slowly, a bit like Brunetti's secretary who has nothing more to do than read books or buy flowers during heThe English is awkward and the story moves slowly, a bit like Brunetti's secretary who has nothing more to do than read books or buy flowers during her office time. Brunetti himself has a glass of wine almost every lunch break while on the job, so he can't really complain.
Is this a society of the past or the way it's still done over there? I feel nostalgic. Neoliberalism for sure took lunch time wine away from white collar workers.
In the same spirit (ha), 'Sicilian' and 'The South' are used very pejoratively. I understand this is a prejudice Donna Leon wants to address or at least highlight the fact that it's apparently very much there.
The story itself wants to be socially engaging and is interesting in that perspective. Donna Leon takes her time telling it however and has written it more like a script (starting from images - easier for tv companies to make a movie out of it) in stead of starting from prose. To each their own, but what hit me harder is her attempt at addressing society's 'morals' in the book by way of calling transexuals offensive (p. 220). Kay, point taken. Now I know Donna Leon's books are Sunday Times and not NY Times bestsellers and Italy is very catholic. She can voice certain concerns people in her demographic range may have. But what anyone has to do with OTHER people's sexuality, I really don't understand. Please just get over it!
Just like I did with her broken English (p. 88: 'Would that that were true (sic).' = If only that were true?) I can't believe Arrow Books publishes them like this?...more
Ik vond dit wel een interessant verhaal. Je merkt dat er 2 scenario's door mekaar zijn gebruikt, maar daardoor blijft het verhaal ook constant bezig. Ik vond dit wel een interessant verhaal. Je merkt dat er 2 scenario's door mekaar zijn gebruikt, maar daardoor blijft het verhaal ook constant bezig. Je merkt in deze verhalen die typische opbouw en kwinkslagen van de tv-serie, aangezien het boek erop gebaseerd is ipv andersom. Enerzijds herkenbaar, anderzijds kan ik me daardoor in dit verhaal, net zoals in de tv-serie, ook echt verbazen over de extreme zelfverzekerdheid (lees onbeschoftheid) van de verdachten ...more
Het einde was eigenlijk niet zo'n hele grote verrassing? Natuurlijk word je regelmatig op een verkeerd been gezet, maar niet zo handig als in veel andHet einde was eigenlijk niet zo'n hele grote verrassing? Natuurlijk word je regelmatig op een verkeerd been gezet, maar niet zo handig als in veel andere verhalen. De stad blijft wel mooi geportretteerd en De Cock en Vledder hun sympathieke zelf....more
De morele kant komt in dit boek veel meer tot uiting dan in de latere romans. Baantjer beschrijft hier terloops meermaals de emotionele kant van het bDe morele kant komt in dit boek veel meer tot uiting dan in de latere romans. Baantjer beschrijft hier terloops meermaals de emotionele kant van het beroep....more
The book started out all right, but about 1/3 far the pace changed, the story got cut up in flashbacks and got told through the different perspectivesThe book started out all right, but about 1/3 far the pace changed, the story got cut up in flashbacks and got told through the different perspectives of the characters, not really revealing anything particularly telling about the event(s) the story revolves about. For me, the bow of suspension got spread out so thin this way that it nearly ceased to exist.
It also didn't help that I saw an image of Matt Damon nearly non-stop in my mind. (Hello Matt!)
You do know the movie about a neurodiverse / sociopathic boy and his fixation on a charming and wealthy counterpart? Obviously the book's story is not the same in many ways, but the dynamic between the two main characters is nearly a carbon copy of the movie's.
I did feel the psychological layering unfolded with a lot of backstory and emotional subtleties, as well as self-examinations by plurious characters, and I found this aspect very empathically told. Unlike others I do not agree that the story is psychologically lacking or flawed. I found it thougthfully written and truthful as well as convincing.
It is too bad then that the talent of the author is cut short by over-borrowing a theme that is too familiar. This made it difficult for me to read on unbothered until the finish. It was soothed though by the obviously good writing.
I also appreciated the cut-down on violence in this book. 'The party' focuses more on the emotions behind the (slowly, slowly) unfolding events, instead of bathing in bombastic violence. It's more like the older subtle James Bond movies compared to contempories exploding from your screen (absolutely no offence to Daniel Craig btw). This subtlety might not be everyone's cup of tea, but it is mine.
I can say I still enjoyed my time with the book despite some of the letdowns, and would gladly lend it out to someone asking for an enjoyable but not too heavy read. (The only problem is we have all seen the movie...)
I am still open to other books by the same author though. With a more original angle I think I'd really enjoy them - because of her intelligence, atmosphere and good writing....more
4 sterren voor het leesplezier, en het (na een lange aansleep) meegetrokken worden in een sfeervol verhaal in een Amsterdamse setting eind jaren '90. 4 sterren voor het leesplezier, en het (na een lange aansleep) meegetrokken worden in een sfeervol verhaal in een Amsterdamse setting eind jaren '90. De nostalgie van de begindagen van het internet, de oude glorie van walkmans en vinyl en het shoppen naar CD's, rapmuziek, Amerikaanse soaps, de gevreesde milleniumbug... allemaal fijn gestoffeerd, zij het soms wat dunnetjes. Maar gaandeweg wordt het verhaal historisch relevant, en dat lijkt me de kerngedachte achter het boek: de vreselijke verhalen van de HC aan een (jeugdig?) publiek terug kenbaar maken. Dat maakt het verhaal heel integer, en door de verwikkelingen en het gevoel dat er iets niet klopt, spannend tot het einde. Alleen was dat einde er wel heel plots.
Het verhaal is natuurlijk uit het perspectief van de jongens verteld, dus wij komen ook niet meer te weten dan zijzelf. Wat is de moraal van het verhaal? De gelegenheid maakt de dief? Een tegoeddoening voor een leven lang zoeken naar rechtvaardigheid? De grijsheid van dader en slachtoffer (zij het in een hele andere rangorde)?
Of de weerbaarheid van 2 jongens, die gewend zijn aan teleurstellingen en overleven, en dat op hun eigen manier ook doen? Of hoe een tijdelijke verlichting van armoede veel positieve energie, en herverbinding, kan geven.
Het lijkt vooral naar dat uiteindelijke optimisme van 'we komen er wel' te neigen. Een mooie boodschap op zich, maar misschien toch ook onverwacht onafgerond....more
Loading...
