Isu Dan Etika
Isu Dan Etika
Isu Dan Etika
1. ISU PROFESIONAL
i. Ketepatan keputusan ujian berbanding dengan ramalan klinikal.
ii. Isu teoritikal di mana ujian dikatakan mengukur sesuatu entiti yang stabil dan
tidak berubah.
iii. Isu kecukupan dari kesahan, kebolehpercayaan, keseragaman, objektiviti, norma
dan reka bentuk ujian.
2. ISU SOSIAL
i. Kegunaan alat ujian di mana tiada suatu alat ukuran yang sempurna atau bebas
daripada ralat.
ii. Bias di mana ujian psikologi dikatakan bias kepada kumpulan minoriti.
iii. Dehumanization timbul kerana penggunaan komputer atau teknologi maklumat.
iv. Keupayaan mengguna perkhidmatan ujian psikologi dikatakan mahal.
3. ISU-ISU MORAL
i. Hak manusia di mana individu tidak boleh dipaksa untuk menjalani ujian.
ii. Isu melabel di mana masyarakat lebih bimbang kepada label yang diberi
olehpsikiatris berbanding label yang diberi oleh doktor.
iii. Pelanggaran rahsia peribadi di mana sesiapa sahaja berhak tidak menjawab
sebarang ujian jika ia merasa hak peribadinya diganggu.
Hak manusia:
Seseorang individu tidak boleh dipaksa untuk menjalani ujian dan berhak menolak.
Individu yang diuji berhak mengetahui skor ujian dan interpretasi yang dibuat
berdasarkan skor tadi. Pengguna ujian juga harus berpegang kepada moral dalam
melindungi hak individu yang menjalani ujian.
Melabel:
Seseorang individu boleh menerima label dalam bidang perubatan seperti sakit
jantung, demam selesema, sakit kepala atau batu karang tanpa rasa malu, marah
dan terhina. Mendapat label seperti ini dianggap biasa dan tidak mendatangkan
mudarat kepada kehidupan seseorang itu. Walau bagaimanapun, label bagi
penyakit psikiatri atau psikologi paranoia, psychasthenia dan schizophrenia adalah
sangat memalukan.
Pelanggaran rahsia peribadi:
Sesiapa saja berhak tidak menjawab sebarang ujian jika merasa hak peribadinya
diganggu. Namun begitu, Dahlstrom (dalam Kaplan & Saccuzzo 1982)
menegaskan bahawa ujian psikologi tidak berkeupayaan untuk mengganggu
peribadi seseorang individu dan jika ia mengganggu pun, gangguannya adalah
sangat terhad. Kod etika American Psychological Association atau singkatannya
APA menjelaskan bahawa maklumat peribadi individu hanya boleh diumumkan
kepada awam setelah mendapat persetujuan daripada individu berkenaan, kecuali
dalam kes-kes tertentu seperti maklumat daripada ujian dikehendaki oleh pihak
mahkamah.
4. ISU ETIKA
Kaunselor yang ingin menggunakan ujian psikologi perlu:
i. Mempunyai kebolehan menyelenggara, mengurus dan menyelaras sesi-sesi ujian.
ii. Mempunyai kebolehan dan pengetahuan yang mencukupi dalam bidang
pengujian.
iii. Menguasai statistik gunaan dan penganalisaan data.
iv. Berkebolehan membuat interpretasi atau pentafsiran.
Jika seseorang itu tidak mempunyai latihan yang mencukupi dalam bidang ini, tetapi cuba
mentadbir dan mentafsir ujian, ia sebenarnya telah melanggar etika (Corey, Corey &
Callahan 1984).
Ujian yang berbeza memerlukan aras kebolehan dan pengetahuan yang berbeza untuk
mentadbir, membuat pemarkatan, membentuk profil dan interpretasi (Apga 1981).
Umum:
Etika yang paling asas dalam American Counseling Association (ACA) (1995) ialah teknik
penilaian dan kebajikan klien. Dari segi teknik penilaian, tujuan utama penilaian pendidikan
dan psikologi ialah untuk memberi ukuran yang objektif dan boleh ditafsirkan sama ada
secara komparatif atau ‘absolute’. Dalam hal kebajikan klien, kaunselor perlu mengutamakan
kebajikan dan kepentingan mereka dalam pembangunan, penerbitan dan penggunaan teknik
penilaian dalam pendidikan dan psikologi. Kaunselor mestilah tidak menyalahgunakan
keputusan penilaian dan mengambil langkah yang wajar untuk menghalang orang lain
daripada menyalahgunakan maklumat yang diperoleh daripada ujian.
Panduan etika yang paling asas untuk menggunakan sesuatu ujian ialah sentiasa ingat akan
kegunaan utama ujian itu dihasilkan iaitu untuk memberikan pengukuran yang objektif dan
deskriptif yang boleh digunakan oleh klien dalam membuat keputusan yang lebih baik
(Corey, Corey & Callahan 1984: 1301). Dalam hal ini, kaunselor mestilah berhati-hati
apabila membuat interpretasi ujian terutamanya apabila menginterpretasi prestasi individu
yang tidak termasuk dalam golongan norma ketika alat ujian itu distandardisasikan. Apabila
tiba masanya untuk menginterpretasi ujian kumpulan-kumpulan minoriti, adalah penting
supaya semua faktor yang mempengaruhi hasil ujian diberikan perhatian.
Etika piawai American Personnel and Guidance Association (APGA) (1981) mengingatkan
para profesional ‘mesti mengiktiraf’ kesan faktor-faktor sosioekonomi, etika dan budaya
dalam skor atau markat ujian yang diperoleh. APGA (1981) kemudiannya memberikan
panduan tambahan iaitu ahli mestilah meneruskannya dengan berhati-hati apabila mahu
menilai dan mentafsir pencapaian ahli-ahli kumpulan minoriti atau individu lain yang tidak
termasuk dalam kumpulan norma di mana alat dipiawaikan.
Prinsip ke 2 APA
Prinsip kedua yang terkandung dalam etika APA ini adalah berkaitan dengan kecekapan ahli
psikologi yang bertanggungjawab dalam mengendalikan ujian ini. Dalam hal ini, APA
(dalam Corey, Corey & Callahan 1984) menyatakan:
Ahli psikologi yang bertanggungjawab untuk membuat keputusan yang melibatkan individu
atau polisi berasaskan keputusan ujian mempunyai kefahaman mengenai pengukuran
psikologi dan pendidikan, masalah kesahan dan penyelidikan mengenai ujian.
Prinsip ke 8 APA
Prinsip kelapan yang terkandung dalam Etika APA ini adalah berkaitan teknik Penilaian.
Penggunaan ujian adalah terbatas kepada mereka yang telah mendapat Latihan dan
memperoleh kemahiran daripada individu-individu yang berpengetahuan dan berpengalaman.
Dalam hal ini, American Psychological Association (APA dalam Corey, Corey & Callahan
1984) menyatakan:
Ahli-ahli psikologi tidak digalak atau mempromosi teknik penilaian psikologikal ini
khususnya mereka yang tidak terlatih atautidak mempunyai kelayakan melalui pengajaran,
tajaan atau penyeliaan.
Dua isu penting di bawah isu etika perlu diberi perhatian khusus ialah pembahagian loyalty
serta tanggungjawab pengguna-pengguna ujian dan Pembina atau pembentuk ujian.
Pembahagian kesetiaan:
Ahli psikologi mestilah melindungi kebajikan dan privasi klien, pengguna ujian atau majikan.
Jika wujud percanggahan hak asasi klien adalah sangat penting dan ia mengatasi yang lain-
lainnya.
Satu prinsip etika yang penting di bawah isu pembahagian kesetiaan atau loyalti ialah ahli
psikologi mesti melindungi kebajikan dan privasi klien serta pengguna ujian atau majikan.
Dalam praktis yang sebenar, konflik selalu timbul apabila kebajikan individu bertentangan
dengan kebajikan institusi yang menjadi pelanggan ujia psikologi. Dalam hal kesetiaan, ahli
psikologi telah dibahagikan. Dalam hal ini, panduan yang jelas ialah ahli psikologi mesti
melindungi keselamatan ujian dan juga tidak melanggar hak asasi klien. Dari segi etika,
kaunselor atau ahli psikologi boleh menyelesaikan konflik jika ada dengan memberitahu
kesetiaan mereka. Ahli psikologi mesti memberitahu klien secara jelas tentang bagaimana
ujian akan digunakan dan menerangkan had-had kerahsiaan.
Dalam sesuatu keadaan, keselamatan alat ukuran atau ujian adalah tidak begitu penting
berbanding hak asasi individu untuk mengetahui asas pertentangan keputusan jika ada. Dalam
hal ini, keputusan itu bolehlah diterangkan kepada klien ataupun keputusan itu diberi kepada
wakil klien yang layak untuk menerangkannya. Dalam hal ini, jelas menampakkan bahawa
hak asasi klien adalah sangat penting mengatasi yang lain-lain.
Kaunselor mesti menguasai asas-asas prinsip dalam pembinaan ujian, mengetahui kualiti
psikometrik (kesahan, kebolehpercayaan & norma) ujian dan kajian-kajian lepas yang
berkaitan dengan ujian yang digunakan.
Isu etika yang kedua ialah tanggungjawab pengguna ujian dan pencipta ujian. Hampir
kesemua ujian psikologi boleh digunakan dalam situasi yang betul. Namun begitu, sesuatu
ujian yang sempurna jika diguna dengan cara yang tidak betul boleh menimbulkan kerugian
dan kemudaratan kepada klien. Bagi mengurangkan kesan kerugian atau kerosakan kepada
klien, APA mengkhususkan bahawa pengguna ujian adalah bertanggungjawab mengetahui
sebab-sebab penggunaan ujian, akibat dan prosedur yang diperlukan untuk memaksimumkan
ketidakadilan.
Kaunselor atau ahli psikologi mestilah memiliki pengetahuan yang mencukupi untuk
memahami asas-asas prinsip dalam pembinaan ujian yang mereka tadbirkan. Mereka juga
harus mengetahui kualiti psikometrik alat-alat ukuran yang digunakan serta kajian-kajian
lepas yang relevan dengan aplikasi alat ukuran ujian berkenaan. Tambahan lagi, pengguna
ujian bertanggungjawab menentukan interpretasi yang berdasarkan ujian yang
dijustifikasikan dan digunakan secara betul.
Dalam hal ini, pengguna mesti mempunyai kelayakan yang diperlukan untuk mentadbirkan
alat ukuran atau ujian-ujian itu. British Psychological Society (BPS) telah mengkategorikan
ujian kepada 3 tahap iaitu Tahap A, B dan C berasaskan mudah atau sukarnya ujian itu
ditadbirkan dan tahap latihan yang diperlukan untuk menggunakan ujian tersebut.
Pengendalian ujian Tahap A adalah paling mudah, manakala pengendalian ujian Tahap C
yang paling sukar. Setiap tahap memerlukan kelayakan dan latihan tertentu.
Meliputi ujian-ujian atau alat ukuran kemahiran vokasional. Ini meliputi ujian dan inventori
yang mudah ditadbirkan dan diberi skor objektif serta tidak memerlukan latihan dan
kelayakan formal. Pembeli atau pengguna ujian seharusnya mempunyai sedikit pengalaman
mengenai ujian serta menggunakan ujian tersebut untuk tujuan yang telah ditentukan.
Tahap B: meliputi ujian kecerdasan, sikap dan minat yang ditadbir secara berkumpulan.
Hanya boleh diguna oleh ahli yang memperoleh kelayakan formal atau yang telah mengikuti
latihan mentadbir dan menginterpretasi sesuatu ujian dengan jayanya serta diiktiraf oleh BPS.
Ujian-ujian atau alat ukuran kecerdasan, sikap dan minat yang ditadbir secara kumpulan.
Ujian-ujian atau alat ukuran ini hanya boleh dikendalikan oleh ahli psikologi atau kaunselor
yang memiliki kelayakan formal dalam bidang psikologi atau mereka yang telah mengikuti
kursus latihan mentadbir dan mentafsir ujian-ujian yang spesifik dengan jayanya serta
mendapat pengiktirafan daripada British Psychological Society (BPS) memiliki status yang
setara. Individu yang mempunyai pengalaman dalam menggunakan ujian serta mendapat
penyeliaan daripada ahli psikologi juga boleh diterima.
Tahap C: meliputi ujian kecerdasan dan personaliti untuk tujuan klinikal. Hanya boleh
dikendali oleh ahli psikologi yang menjadi ahli bersekutu dengan BPS atau yang mempunyai
latihan dan pengalaman yang setara.
Ujian-ujian kecerdasan dan personaliti untuk tujuan klinikal dan diagnosis. Ujian-ujian atau
alat ukuran ini hanya boleh digunakan oleh ahli psikologi yang menjadi ahli bersekutu
kepada British Psychological Society (BPS) atau mereka yang mempunyai latihan dan
pengalaman yang setara.
E.1 UMUM
a. Teknik penaksiran. Kegunaan utama penilaian Pendidikan dan psikologikal ialah
menyediakan pengukuran yang objektif dan boleh ditafsirkan sama ada secara
komparatif atau secara mutlak. Kaunselor menerima keperluan untuk
mengintepretasi pernyataan dalam bahagaian ini untuk diaplikasikan kepada
keseluruhan Teknik penaksiran yang meliputi data ujian dan bukan ujian.
b. Kebajikan klien. Kaunselor mengutamakan kebajikan dan keutamaan klien dalam
pembangunan, penerbitan dan penggunaan Teknik-teknik penilaian Pendidikan
dan psikologikal. Mereka tidak menyalahgunakan keputusan dan pentafsiran
penilaian dan mengambil Langkah-langkah wajar untuk menghalang orang lain
meyalahgunakan maklumat yang diperoleh daripada Teknik ini. Mereka
menghormati hak klien untuk mengetahui keputusan , interpretasi yang dilakukan
dan asas kesimpulan dan saranan mereka.