EL FILIBUSTERISMO

Introduction

Scene 1

(flash back: nakalipas na labing tatlong taon)

Guardia Sibil: Bamoros rapido, habulin ang dalawang yon!

Elias: Kailangan na nating makatakas dito ginoong Ibarra (sighs) may naisip akong paraan. Mag
palit tayo ng damit.

Ibarra: at bakit naman?

Elias: Para malito sila, para pag nakita nila ako iisipin nila na ako si Crisostomo Ibarra

Ibarra: Baka naman ika' y mapahamak.

Elias: Wala na tayong maisip na paraan, mauubos na Ang oras nation.

*/nag change clothes

Guardia Sibil: Habulin ang dalawang yon!

*/running

Elias: Bilisan natin ginoong Ibarra

Guardia Sibil: Ayon si senior Ibarra papunta ng bangka!

Elias: Itulak natin to ginoong Ibarra! (sa boat na part) sumakay kana sa bangka ginoong Ibarra.
Magtago ka sa ilalim nitong palampan para hindi ka nila makita.

Ibarra: Teka, parano ka Elias? (worrying)

Elias: Wag mo na akong alalahanin, basta kahit na anong mangyari wag na wag kayong lalabas.

Ibarra: Elias, mag ingat ka.

Elias: Oo, ako na bahala sa sarili ko. Kahit anong mangyari wag na wag kayong lalabas.

Guardia Sibil: Rapidos, rapido! puwedo!

*/gunshots
Guardia Sibil: HAHAHAHA (LAUGHS) Akala mo siguro hindi kami asintado senior Ibarra

Scene 2: Kasalukuyang araw

kabanata 1: Sa kubyerta

Narrator: Umaga ng Disyembre ng maglayag ang Bapor Tabo, patungong Laguna, sakay ang
napakaraming pasahero, habang binabagtas ang paliku-likong Ilog Pasig. Maituturing na ngang
barko ng lahing pilipino ang Bapor tabo o mas kilala sa tawag na daong ng pamahalaan dahil
pinamunuan ang mga Reverendos at Ilustrimos. Ito’y gawa sa bakal at animo’y hugis tabo, kung
saan nakuha ang pangalan nito. Nahahati ito sa 2 bahagi, sa itaas ay ang kubyerta at dito
matatagpuan ang mga manlalakbay na nakasuot- Europeo, mga prayle at mga kawani ng pribadong
tanggapan na nananabako habang tumitingin sa tanawin. Ang tanging babae lamang dito ay si Doña
Victorina na kahalubilo ang mga Europeo.

Doña Victorina: ( inis + taray+ pasosyal) Ang bagal naman ng bapor na ito! Hmpf! ( makakakita
ng small boats & indios) Hay! Ano ba naman ang mga maliliit na bangkang iyon?! Mga sagabal sa
daanan! Pati ang mga Indiyo! >>mga tao nakatingin sa kanya, Doña Victorina deadma lang<<

Kapitan: Dahil napakababaw roon, Señora (close eyes)

Donya Victorina: At bakit napakamahinahon ng takbo ng bapor na ito?! Hindi ba pwedeng bilisan
ang takbo ng makina?!

Kapitan: Sapagkat sasadsad tayo sa palayan, Señora (ituturo ang palayan through his lips)

Narrator: Abala sa pagkukwentuhan ang mga pasahero sa kubyerta na sinadya nila upang hindi
makahalubilo si Donya Victorina, dahil sa kanyang kayabangan.

Ben Zayb: Hay nako !! Ang Ilog Pasig ay masyadong paliku-paliko! Dapat ituwid ito! Dapat itong
ituwid! Dahil dito, mabagal ang pag-usad ng bapor!

Padre Camorra: Tama! Dapat hanapan nila ng paraan para palalimin ang ilog Pasig! Diba? Para
naman bumilis ang usad ng bapor at mga sasakyang pandagat!

>>adlib, Ben Zayb & P. Camorra sigawan<<

>> nagkatinginan ang mga nag-uusap, enter simoun<<

Simoun: Madali lamang yan! At hindi ko mabatid kung bakit walang nakaisip nito! Dapat ito simulan
sa paghuhukay ng isang tuwid na kanal mula sa bunganga ng Hindi ka na nagsayang ng lupa,
napaikli pa ang oras ng paglakbay, Oh diba? Simple lang?

Ben Zayb: Ah! Isang planong yankee ang iyong naisip (tango lahat except for Don Custodio)

Don Custodio: Ipagpaumanhin ninyo, Señor Simoun, ngunit hindi ako sumang –ayon. Tila yata
masyadong magastos at mapaminsala ang inyong panukala ( mayabang ang tono ng boses)
Simoun: Eh di, sumira kung kailangan! (Mahinahon ngunit nag iinsist ang dating)

Don Custodio: At saan naman kukunin ang salapaing ibabayad sa manggawa? ( inis + yabang+ a
bit powerful)

Simoun: Pagtrabahuhin ang mga bilanggao at hindi sila babayaran. ( nag iinsist pa rin)

Don Custodio: Ngunit hindi sapat ang kanilang bilang, Señor simoun.

Simoun: kung kukulangin ay pagawain natin ang taong bayan, ang mga matatanda, kabataan,
bata- pagtrabahuhin sila.

[nagulat si Don Custodio, then iterrupts]

Don Custodio: Subalit, S- Señor Simoun..

Simoun: Wag na kayong tumutol, Don Custodio, Sa ganyang paraan lamang maisasakatuparan
ang mahalagang proyekto nang walang kahit anong gastos.

Don Custodio: Ngunit, Señor Simoun, ang panukalang iyan ay maaring magdulot ng kaguluhan.

Simoun: Kaguluhan? Ha!Ha!Ha! naghimagsik ba ang mga taga-ehipto kahit minsan? Lumaban ba
ang mga bilanggong Hudyo kay Tito? Ginoo, akala ko’y marami kayong nalalaman sa kasaysayan?

*/ Simoun left

SCENE 3: SA ILALIM NG BAPOR TABO

KAPITAN: Basilio!

BASILIO: Oh kapitan!

KAPITAN: kamusta nga pala ang binubuo niyong akademya ng wikang kastila?

BASILIO: Mabuti naman po Kapitan, nakahanda na po ang mga guro.

KAPITAN: Mukhang hindi matutuloy iyan kasi diba tutol si Padre Sibyla.

(continuation)

Guy: Mawalang galang na po Kapitan ngunit nalalaman nyo ba kung sa' ang banda ng lawa
namatay ang ginoong nag ngangalang Gibara? Ibarra? Ibarra nga ba iyon?
Dona Victorina: Ibbara, Crisostomo Ibarra. Siya nga ba ngunit nasaan na nga ba si Crisostomo
Ibarra?

Kapitan: Ayon sa mga kawal (flash back) at ngayon labing tatlong taon na ang nakakalipas nang
mang yari iyon.

Guy: Kung gayun Kapitan ang kanyang bangkay ay

*/Friars enters sa pinag chikahan

Padre: Nakasama sa libing ng kaniyang ama (Laughs) HAHAHA!!

Padre 2: Hindi ba' t isa din siyang Filibustero?

Guy: Iyan ang tawag na murang pag lilibing, tama ba Padre Camorra?

Padre Camorra: Sadyang hindi magkakaroon ng marangal libingan ang mga yan, mga Filibustero!
HAHAHA

END OF KABANATA I

SCENE 4: Sa Bahay ni Kabesang Tales

*/ Guardia Sibil enter with the friars

Kabesang Tales: Alam mo anak sa susunod na kaarawan mo maari ka ng mag suot ng saya
(talking to Juli)

Juli: Talaga ho itay?

Padre: Telesporo, mabuti' t nandito ka.

Kabesang Tales: Magandang araw padre, ano ang maari kung ipaglingkod sa inyo?

Padre: Kailangan mong mag bayad ng buwis, dalawang daang Piso.

Kabesang Tales: Sinasabi mo bang mag babayad ako ng Renta sa sarili Kong lupa?

Padre 2: Sapagka' t nagkamali kayo ng pag bayad ng buwis sa nakaraang labing tatlong taon.

Kabesang Tales: Ngunit nililimosan ko ang mga pulubi upang maiwasan ang kanilang
pangmwemwerwisyo. At ngayong ayokong mag bayad, aba' y mapipilit ba nila ako?
Padre 1: Ito ay naiiba dahil sa iyong pag papabaya, ibig sabihin lang nito wala kang karapatan sa
iyong lupa.

Kabesang Tales: Dati maliit na halaga lamang iyan ngayon dalawang daang Piso na. Aba' y
napakalaki naman. Akin itong lupa

Padre 2: Hindi, sa korporasyon!

Kabesang Tales: Hindi lalaban ako! (gin grab ang itak/ sundang)

*/nag tutokay sundang kag pusil, gin lapdosan si Kabesang Tales

*/ Juli enters

Juli: Itay!

*/Tano enters

Tano: Itay!

Padre 1: Hulihin ang lalaking iyan at gawin ninyong kawal.

*/gin sakit si Tano

Tano: ahhhhhh! (ouchy)

Guardia Sibil: Limang daang piso ang hinihingi ng aming pinuno kung hindi mamatay ang iyong
kapatid.

Juli: Paano kung hindi pa sapat ito upang ipang bayad sa mga tulisan? Maari ng matapos ang
palugit nila sa atin na 2 araw. Kung hindi ay pupugutan nila si Itay (naiiyak)

Tandang Selo: Hayaan mo, iha... Huwag kang mawalan ng pag-asa (iko-comfort si Juli)

Narrator: marami ang tumulong sa mag-lolo. Kabilang dito ay si Hermana Bali.

Scene 5

[Hermana Bali + Juli usap w/ other kapit bahays]

Hermana Bali: Sa tingin ko Juli, isangla mo na lang ang inyong bahay sa halagang dalawang daan
limampung piso at bayaran mo na lamang ito kapag nanalo sa kaso.
Juli: Ngunit hindi ko po ito maaring gawin... ito na lamang po ang natitirang pag-aari namin.

[pasok si Hermana Penchang]

Hermana Penchang: Nabalitaan ko ang inyong sinapit...papautangin kita sa isang kundisyon.

Juli: Maraming salamat po...kahit ano gagawin ko para sa aking ama.

Hermana Penchang: Manilbihan ka bilang katulong sa akin.

Juli: Po?! (teary eyed) s-sige po... pumapayag na po ako.

Hermana Penchang: Magaling! Bukas ng umaga ay magsimula ka na... maliwanag ba?!

Juli: Opo... Maraming salamat po (malungkot)

Narrator: Di nagtagal ay nalaman ito ni Tandang Selo at lubha niya itong ikinalungkot. Maging si
Juli ay nalungkot sa sinapit ng kanyang pamilya. Lalo na at bukas na ang dating ni Basilio galing
Maynila.

Juli: Hindi ko na maaring mahalin si Basilio... dahil malalaman niyang hinayaan kong magdusa
kaysa ibenta ang laket niya... Paalam mahal ko

~KATAPUSAN NG KABANATA IV~

SCENE 6

SA GITNA NG KAGUBATAN

Kabanata 6: Si Basilio

Narration: Nang magsimulang tumunog ang kampana ng simbahan para sa panaggabing simba ay
dali-daling nagtungo ang mga tao sa simbahan na nagdulot ng sari-saring ingay.

Basilio: (voice over) Matagal na rin ang huling punta ko rito, naalala ko parin ang mga pangyayari.
Sariwa pa ang lahat sa aking isip parang kailang lang ang sakit na sinapit ko.

*/ nakita si Simoun nga ga bungkal duta

Kabanata 7: Si Simoun
Narration: Paalis na sana si basilio ng may nakita siyang liwanag sa gitna ng mga puno, mga
sanga at kadilimang naghahari sa kagubatan at makarinig ng mga kaluskos ng mga paa. Nakakita si
Basilio ng anino sa gitna ng pook na iyon at mabilis na nagmartsa patungo sa kanyang
kinakatayuan.

*Huminto ang anino sa kabilang gilid ng balete at nakita ito muli ni basilio mula sa pagitan ng ng
dalawang ugat ng punong kahoy. Mula sa suot na damit ay kinuha nito ang isang ilawan na may
malakas na lente, ipinatong ito sa lupa at nalantad ang suot na botang pangabayo. May kinuha itong
bagay sa loob ng bulsa, isang matalim na asarol na inilipat sa dulo ng dalang tungkod.

Basilio: Ginoo, maaari ko ba kayong tulungan?

Simoun: Anong ginagawa mo sa gubat na ito?

Basilio: Kung inyo pong nagugunita, nakaraang na po ang labing tatlong taon dito rin po sa
mismong pook na ito una tayong nagkakilala. At kung hindi po ako nag kakamali kayo po ang taong
nag bigay sa akin ng pakikiramay.

Simoun: (bumunot ng baril, ikinasa at tinutukan si basilio) Sino ba ako sa tingin ninyo?

Basilio: sa tingin ko po ay isa kayong napaka dakilang tao. Isang tao na inakala ng maraming tao,
maliban sa akin, ay patay na at ang natanggap na kabiguan ay labis kong pinagdadalamhati.

*(katahimikan) makalipas ay lumapit si simoun sa binata at ipinatong ang kamay nito sa binata sa
kabila ng kanyang pagdududa.

Simoun: Basilio, ikaw ngayon ay nagmamay-ari ng isang lihim na maaring magdala sakin sa
kapahamakan at ngayong nadiskubre mo na ang isa pa na kapag nalantad ay sisira sa aking plano.
Para sa aking kaligtasan at pati na rin sa aking mabubuting layunin ay dapat kong isara ang iyong
labi habambuhay dahil ano pa ang halaga ng buhay ng isang tao kung ikukumpara sa nais kong
maipatupad?

Tama, dumating ako rito labingtatlong taon na ang nakalilipas na may sakit at bigo, upang
magbigay respeto sa aking kaibigang may mabuting kaluluwa na pumanaw dahil sa akin at sa
pagging biktima ng masamang sistema na umiiral sa ating bansa noon pa man.

At ngayo' y akoy nag balik upang ipagpatuloy ang kaniyang nasimulan at hindi ko lubusang ma isip
na ang lasong naiwan ay lubusan ng kumalat sa lipunan.

At ang kabataan? wala nang ginawa kundi sumunod, mag paalipin, at hindi pinapakinggan.

Basilio: Nag kakamali ka ginoo sa kabaligtaran, Ang pagkakaroon ng kaalaman sa wikang kastila ay
maaaring makapag-isa sa atin ng gobyerno, na siya namang magbubuklod sa buong kapuluan.

Simoun: malaking pagkakamali! Hinayaan ninyong madala ang inyong mga sarili sa mga matatamis
na salita nang hindi pinag-aaralan ang mga bagay-bagay para
siyasatin ang mga epektong makukuha ninyo sa ganyan. Ang wikang Kastila ay hindi kailanman
magiging pangkaraniwang wika ng bansa.
*katahimikan
Simoun: nakita ko ang simula na mga makakastilang grupong ito at nagdusa ako ng buong
magdamag nabahala ako dahil may grupo ng kabataan na may kakaibang talino at kakahayahan
subalit naniniwala na gumagawa sila ng tama subalit ang ginagawa nila ay pagkalaban sa kanilang
bansa.

Kailangan ko ng tulong ninyo,gamitin ninyo ang inyong impluwensya sa mga kabataan para labanan
ang pagnanais sa kastila, sa pamumuhay, ang pantay-pantay nba karapatan na magbibigay daan
lamang para tawagin kayong manggagaya.

Basilio: Ginoo, napakalaki ng karangalan na ibinigay ninyo sa akin sa pamamagitan ng pagsasabi sa

akin ng inyong mga plano kaya’t ibig kong magtapat at sabihin sa inyo na ang gusto niyo sa akin ay
higit pa sa aking kalakasan. (adlib ipakita na hindi kumbinsido sa mga nais ni simoun) Wala sa loob
ko ang paghihiganti sapagkat hindi na ito makapagbabalik ng kahit hibla ng buhok ng aking ina o
ngiti sa labi ng aking kapatid.

Narration: Bakas sa mukha ni Basilio ang hindi pagsangayon kay simoun kaya naman iniba na
lamang ni simoun ng paksa ng usapan.

Simoun: (voice over) Mamamatay ang mahihina, matitira ang mga malalakas. Kaunting pag titiis
nalang malapit na akong mag tagumpay. Kaunting tiis nalang.

SCENE 7

KABANATA 11/EKSENA 11: LOS BAÑOS (Bahay ng Kapitan Heneral)

Kapitan: Wag nyong pahinutulotan yan gobernador heneral (Sa kabilang gilid ay masayang
nagkwe-kwetuhan sila Don Custodio at Padre Fernandez)

Sa ibang direkyon nandoon sia Simoun at Ben Zayb na humahalakhal tila aliw na aliw sa isa't-isa.

Padre Camorra: Ang mga namumuno sa kanila ay mga binatang radikal ang pananalig at isa sa
mga ito ay ang estudyante ni Padre Frenandez.

Padre Frenandez: Si Isagani ay mabuting estudyante!

Gobernador heneral: Sa tingin ko' y dapat pag bigyan ang mga estudyante, ano sa palagay mo
Simon?

Simoun: Alalahanin nyo po Heneral na ang wika ay isang makapangyarihang sandata.

Gobernador heneral: Pobres estudyantes.

SCENE 8

LUPAIN NI KABESANG TALES

*/ gwardya Sibil walking while ga chika2

GS 1: Si Dante nahuli na naman ng asawa niya!

GS 1, 2 &3: HAHAHA (laughing)

*/ Kabesang Tales enter nga may dala pusil

KB: hoy sa akin ang lupaing ito (sabay tiro)

SCENE 9

*/BELL RINGS

*/ GS nag agi then mga binata

Simoun: Sadyang wala na talagang modo ang mga kabataan ngayon.

Binata: Paumanhin Ginoo, Hindi ba' t kayo ang dahilan kung bakit nabigo ang plano nami na mag
tatag ng akademya ng wikang kastila?

Simoun: Ako nga, kaya dapat ninyo akong pasalamatan. (proud)

Binata 2: Anong pasalamatan?

Simoun: Balak nyo bang dagdagan ang apatnapong wika sa aging bansa? lalong hindi na tayo mag
kakaintindihan niyan.

Binata 1: Ngunit Ginoo, sa paglaganap ng wikang kastila mas lalo tayong mapalapit sa
pamahalaan at mas lalo tayong mag kaintindihan.

Binata 3: Dahil sa ginawa mong ito mauudlot ang pag unlad ng Pilipinas ng isang daang taon.

Simoun: Isang malaking kamalian, ano ang balak nyong gawin? patayin ang iyong katauhan?
ipaubaya ang inyong utak sa ibang pag iisip? Lalo na kayong maging pilay at pipi

Binata1: Ano ang inyong ibig sabihin Ginoo?

Simoun: Ang wika ay salamin ng kaluluwa kapag inalis iyan ay wala ng katarungan. At ang bansa
ay pwedeng mamatay. Kung ganyan ang inyong pag iisip habang buhay kayong nakagapos sa sa
kapangyarihan ng Espanya at walang kalayaan.
 Binata 2: Iyon ang iyong paniniwala, bubuhayin namin ang aming mga balak, na sa amin ang
panig ng batas kami ang nasa matuwid.

(conversation ended)

SCENE 10

TAHANAN NI KAPITAN TYAGO

*/ simoun enter

Basilio: Oh ginoong Simoun?

Simoun: Kamusta na si Kapitan Tyago?

B: Mahina na ang kaniyang pulso, wala na ring ganang Kumain tuluyan ng kumakalat ang lason sa
kanyang katawan. Ano ba ang pakay mo ginoong Simoun?

S: Naparito ako para sa dalawang bagay. Ang kamatayan mo o ang kinabukasan mo. Sa panig ng
umaapi o sa panig ng iyong bayan?

B: Sa panig ng umaapi o sa panig ng inaapi? iyan ang hindi ko alam

S: Magpasya ka, kelangan mo ng mag desisyon. Sa loob lamang ng isang oras ay magsisimula na
ang himagsikan. At bukas wala ng unibersidad, wala ng mag aaral at wala nang mag papahirap.

B: Ngunit ang paghihimagsik ay pagpapatiwakal

S: Paghihimagsik lang ang tanging pag asa.

B: Nasa karunongan ang pag asa! Subalit ang karunongan lamang ang siyang walang kamatayan.

S: Mawawalan ka na ng prinsipyo at pansariling katauhan, nakikita kong hindi ka isang pilipino kundi
busabos ng Espanya.

B: Yan ay walang katotohanan.

S: Sige, alang- alang sa ala- ala ni Elias pamunuan mo ang hukbo, lusubin mo ang Santa Clara.
Kunin mo ang isang taong ikaw lang ang nakakakilala bukod kay Kapitan Tyago, si Maria Clara.

B: Huli na kaayo Don Simoun, sapagkat si Maria Clara ay patay na.

S: Patay? paano nagyari ito? Hindi

B: Namatay siya noong ika 6 ng hapon, naparoon ako sa kumbento para makibalita nang sabihin sa
kin lahat. Pag balik ko ay may liham na galing kay Padre Salvi na ito naman at ipinadala kay Kapitan
Tyago. At ito rin ang dahilan kung bakit nag wala ang Kapitan.

S: Hindi, Hindi pa patay si Maria Clara! Ililigtas ko siya, Ililigtas ko si Maria Clara, Ililigtas ko siya
ngayon.

B: Ginoong Simoun, huminahon kayo, wala na tayong magwagwa kundi tangapin ang katotohanan.

S: Namatay siya na hindi man lang niya nalaman na akoy nagbalik. Namatay siya na hindi man
lamang alam na ako ay buhay.

*/nag walk out, umiyak

*/flashback of their memories ni Maria Clara

Scene 11

TAHANAN NI KAPITAN TYAGO

Kapitan tyago: Criiisossstoomooo Iiibarrraaa

Simoun: Ako nga. Labing tatlong taon nako nabuhay na malayo sa bayan. Labing tatlong taon
nakong naghihintay, nag-aalala, umaasa na matuwid ko ang iyong kamalian. Pinilit mo si Maria Clara
na maipakasal sa isang dayohan. Wala kang karapatang diktahan ang kanyang buhay.

Kapitan Tyago: Siii siiii.. ang anakk ko patayy na.

Simoun: Si Maria Clara ay hindi mo anak!

Kapitan Tyago: Anonggggg ibig mong sabihinn?

Simoun: Anak sya ni Padre Damaso

Kapitan Tyago (Umiyakk)

*/Napanaginipan ni Isagani ang kanyang sinta na kinakasal

SCENE 12

TAHANAN NI SIMOUN
Basilio: (Kumakatok sa pinto) Ginoong Simoun 2x

Binuksan ni Simoun ang Pinto

Simoun: Oh, Basilio anong sadya mo rito

Naglakad papasok si Basilio

Basilio: Naging masama akong kapatid at anak, nakalimotan kung pinaslang ang aking kapatid at
pinahirapan ang aking ina. Pinaparusahan na ako ng dios. Wala akong ibang nararamdaman kundi
galut at pag hihiganti. Sasama na ako sa inyo ginoong simoun.

Simoun ay abala sa pag lakad². Pumunta sa altar at kinuha ang isang likido. Binuksan ito at inilagay
sa isang takip ng botil

Basilio: Sa-sandali, dinamita ba iyan?

Simoun: (habang abala sa pag salin nang likido sa lampara) Oo, ngunit hindi ito basta dinamita lang.
Naglalaman ito ng mga damdaming binigis. Mga kasawiang naiambak at mga pang-aapi. Ngayong
gabe mapaparusahan ang mga makasalanan na matagal ng naka tago sa katotohanan.

Basilio: Anong iyong ibig sabihin?

Simoun: Sa ikalawa ay ikakasal ang anak ni Don Pelais, mag kakaroon ng piesta kinagabehan. Ang
lamparang ito ay mag bibigay ng liwanag, ngunit pansamantala lang. Sa oras na ayusin ang metsa,
boommmm!!! Sasabog ang bomba, makakarinig ng pag sabog ang pilipinas.

Basilio: Ano namn ang gagawin ko ginoong Simoun?

Simoun: Ikaw ang mamumuno sa iba, dalhin mo sila sa bahay ni Quiroga dahil don naka imbak ang
mga baril at pulbora. Ang pag sabog ay magiginh hudyat upang silay mag tipon² at sumogod. Ang
mga misteso, indio, inshik, kastila, lahat silay masasawi kaya mag ingat ka Basilio.

Basilio: Mag ingat din kayo ginoong Simoun.

SCENE 13

Ang pag- iisang dibdib nila Paulita at Juanito

*/sa church

Padre: En emnumbre del padre ihh del-iho delos spiritu santo. Amen.

*/Isagani enters

I: Paano mo nagawa sa akin to Paulita? Mahal na mahal kita. (voice over)

SCENE 14

Tahanan ni Kapitan Tyago

*/ Simoun enters

DV: Ginoong Simoun, mabuti' na lamang kay nakarating kayo. Halikat samahan mo kami sa hapag
kainan.

S: Salamat sa inyong mainit na pag tangap Donya Victorina. Ngunit akoy hindi na mag tatagal pa.

DV: Ano hindi ako makakapayag na makaalis ka agad. Hali ka' t samahan mo kami.

SCENE 15

*/gabie may torch nga dala

(Katipuneros talking)

1: Dala niyo ba ang regalo?

2: Opo, dala niya.

1: Kung gayo' y mag handa na kayo.

SCENE 16

*/Basilio Walking talking to his self

B: Huwag kang mag alala Basillio, huwag kang mag alala maaayos din ang lahat.

*/Nasugata si Isagani

B: Oh Isagani! Saan ka pupunta?

I: Pupuntahan ko si Paulita, kailangan ko siyang maka usap ngayon.

B: Sandali, huwag ka nang tumuloy

I: Ngunit baka ito na ang huli naming pag uusap.

B: Huwag kang pumunta roon, makinig kang mabuti. May dinamitang sasabog doon. Ano mang oras
mula ngayon. Kaya utang na loob huwag ka ng tumuloy pa.

I: Ngunit iba na sya bukas.

*/ lakat ga dali

B: Isagani! (shouted)

voice over

(Binalaan na kita kaibigan sana'y nakinig ka nalang sa akin. Pag palain ka nawa ng panginoong may
kapal. Mag ingat ka kaibigan)

SCENE 17

DV: Ang ganda naman ng lamparang iyan. Maraming salamat ngunit sigurado ka na bang ayaw mo
munang kumain kahit saglit lang

S: Salamat sa inyong alok ngunit may mahalaga talaga akong gagawin ngayon na hindi maaaring
ipagpaliban. Pasensya na, sige mauuna na ako.

DV: Salamat ginoong Simoun. (bow her head)

SCENE 18

[Gabie]

*/Quiroga and simoun nag kitaay

Q: Oh senior simoun, bakit ka nag mamadali?

S: Wag ngayon Quiroga, akoy nag mamadali.

SCENE 19

DV: Ang ganda ng lamparang nang galing kay…….. ay sandal at namatay ang sindi.

Padre: Huwag kang mag alala madali lamang yang ayusin. (gin gunitan ang lampara then nakita
nga may letter) Sandali ano ito? Ma ne esel fares, Juan Crisostomo Ibarra.

Juanito: (stands up) Masamang biro iyan.

GH: Ano ba kayo wag kayo nag biro ng ganyan

Juanito : Ano ba kayo, wag kayong ma bahala dahil hindi namn siguro totoo iyan.

Padre Airene: Ngunit itoy nang galing sa isang taong madagal ng patay. Tunay ngang masamang
biro ito ( at inilagay ang sulat sa lamesa)

(kinuha ng ikalawang pari ang Sulat)

2nd Pari: Ngunit itoy sulat ni Crisostomo Ibarra.

Juanito: Hindi kaya gusto nya tayong patayin

GH: Huwag nyo nang alalahanin iyan, ituloy ang kasiyahan. Ah padre Airene pakitaas namn nung
mitsa ng lampara.

Padre Airene: Sige, saglit lamang

(Habang tinataas ang mitsa ng lampara may nakita si Paulita at yon ay si Isagani)

Paulita: Isaganiiii

(Kinuha ni Isagani ang lampara)

Padre Airene: Hoy, magnanakaw!

(At pumutok ang lamparang dinamita)

Isang kawal: Ayan na ang hudyat, Sugoddd!!

(At sumugod na sila kung saan nagaganap ang kasihayan)

Juanito: Ang lamparang iyon ay isang dinamita?

Padre Airene: Buhay si Crisostomo Ibarra? Marahil pinagmamasdan nya na tayo

Juanito: Marahil ganon na nga. Itoy bahagi ng kanyang plano.

GH: Ngunit papano syang nabuhay? At anong ugnayan ni Simoun na nag bigay ng lamparang iyon?

2nd pari: Alam kuna, si Simoun ay siii Crisostomo Ibarra

Padre Airene: Simoun?

Juanito: Isang taksill!! Hanapin at hulihin ang Simoun na yan.

( Nag simula na ang barilan, dalawa ang na tamaan sa kanila)

Kalaban: Fwegoo!

Kalaban 2: Sii Kapitan

( Nag palitan ng Putok ang magka bilang panig)

( May isang taohan na tumatakbo patungo kay Simoun at syay hinihingal)

Taohan 1: Senior Simoun, masamang balita. Hindi natuloy ang pag sabog.

Simoun: Bakit?

Taohan 1: Si Isagani, tinapon nya ang lampara sa ilog.

Simoun: Sge na, tumakbo kana

Taohan 1: Ho?

Simoun: Iligtas mo ang iyong sarili, biliss

( At tumakbo na ang taohan 1 paalis)

( Patuloy parin ang barilin, halos lahat ng taohan ni Basilio ay namatay)

Taohan 2: Para sa bayan!! ( Habang tumatakbo patungo sa kaaway at syay na baril. At Lahat ng
mga taohan na kanilang pinadala para lumaban ay namatay)

LAST SCENE

SA BAHAY NI SIMOUN

Simoun: Bakit ako nabigo? Bakit ako pinaparusahan ng ganito? ( Kinuha ang likidong inilagay bya sa
lamparang dinamita) Tapos na ang aking misyon. ( Ininum nya ang likido at syay dahan dahang
natumba) (May dumating na padre)

Padre 2: Senior Simoun! Diosko! Sandali akoy tatawag ng doktor.

Simoun: Wagna kayong mag alala padre, nangyari na ang dapat mangyari. Gumagabe na, nais ko
sanang sabihin sa inyo ang aking lihim.

Padre2: Handa akong makinig Senior Simoun.

Simoun: Totoo namn hubang may dios na gumagabay sa atin, hindi ba

Padre 2: Oo senior Simoun ( kinuha ang rosaryo at inilagay sa kamay ni Simoun at tyaka pinatong
ito sa dibdib ni Simoun) at ang dios ang tumutulong sa atin pag wala tayong mapuntahan.
Simoun: Padre, tulongan nyo po ako. Ayokong mamatay na may dalang kasamaan. Nais kung- Nais
kung sanay mangumpisal sa inyo.

Padre 2: Handa akong makinig Senior Simoun.

Simoun: Plinano ko po ang lahat ng ito dahil galit na galit ako sa mundo nuon. Bumalik ako upang
maghiganti, maghinganti sa mga taong umaapi sa akin.

Padre 2: Diosko! Patawarin ka ng panginoon.Anak, palagi mong tatandaan ang buhat ay hindi puro
lang masaya. Minsan kailangan din nating makaranas ng sakit upang tayo'y matoto. Tandaan mo,
na walang maidudulot na maganda ang pag hihiganti at magdudulot lang iyon ng panibagong
kasamaan.

Simoun: Hindi ko lang ma intindihan, bakit ako ang pinaparusahan?

Padre 2:Hindi ka pinaparusahan anak, iyan ay isang pagsubok lamang na kailangan mong lagpasan.
Hindi ka nya bibigyan ng pagsubok na hindi mo kayang labanan. Naintindihan nang dios na ikaw ay
naipit lamang sa isang puot at galit sa iyong puso kung bakit mo nagawa ang ganitong mga bagay.
Palagi mong tatandaan, palagi kang may matututunan sa buhay. At ang pangyayari sa mga plano
mo ginusto ng dios na hindi ito maisakatuparan dahil alam nyang mali.

Simoun: Maraming Salamat, ngayon mamatay na ako.

(Si Simoun ay nawalan na nang malay at namatay. Binasbasan sya ng padre)

Padre 2: Ang kayamanan ang syang nagiging lason sa lahat ng tao. Ito ang nag papabulag at nag
uudyok na gumawa sila ng kasalanan. Kung may taong nangangailangan mas malinis na hangarin,
ipahintulot ng dios na ikay matagpuan. Samantala dyan ka muna sa ilalim ng dagat kung saan hindi
makaka balugid ang kasamaan.

(Itinapon ang kahon sa dagat)

THE END-