Klimenti Nagorni
Klimenti Grigorjewitsj Nagorni (Russies: Климе́нтий Григо́рьевич Наго́рный; 6 Februarie [O.S. 25 Januarie] 1887 - 6 Julie 1918) was 'n matroos[1] van die keiserlike jag Sjtandart en die oppasser van tsarewitsj Aleksei van Rusland, die siek seun van tsaar Nikolaas II en sy vrou, Aleksandra Fjodorowna.
Onder sy pligte het getel om die tsarewitsj op te pas, hom te dra wanneer hy weens sy hemofilie nie kon loop nie, met hom te speel en hom te vermaak.[2]
Ná die gedwonge abdikasie van Nikolaas II het Nagorni die gesin in bannelingskap na Jekaterinburg gevolg. Hy was woedend oor die omstandighede waarin die gesin in die Ipatijef-huis aangehou is en die diefstal van goed wat aan die gesin behoort het deur van die wagte.
Hy is in hegtenis geneem en kort daarna deur die Bolsjewiste doodgeskiet, kort voor die moord op die Romanofs.
Biografie
[wysig | wysig bron]
Nagorni was uit 'n kleinboergesin en ongetroud. Hy was 'n matroos op die keiserlike jag Sjtandart, waar hy in Desember 1913 in diens geneem is as 'n assistent van die tsarewitsj se oppasser, of "oom" (дядька, djadka), bootsman Andrei Derewenko. Derewenko moes die seun op uitstappies neem en hom beskerm en vermaak.[2] Dr. Jewgeni Botkin het in 'n brief geskryf soos hy dit verstaan, sal Derewenko "steeds die 'oom' van Sy Hoogheid die Erfgenaam genoem word, maar wettiglik sal hy die pos van lakei hê en sy assistent, Nagorni, dié van 'n kamerdienaar".[3]
Nadat Derewenko ná die Februarie-rewolusie saam met die soldate van die rewolusie uit Tsarskoje Selo is, het Nagorni Aleksei se "oom" geword.
Bannelingskap en dood
[wysig | wysig bron]Toe die keiserlike gesin in Augustus 1917 na Tobolsk in Siberië verban is, kon al die lede van die huishouding kies of hulle die keiser se diens wou verlaat, maar Nagorni het gekies om by die geabdikeerde monarg en sy gesin te bly en saam met hulle in bannelingskap te gaan.
In April 1918 het 'n Bolsjewiste-eenheid in Tobolsk aangekom onder bevel van matroos Pawel Danilowitsj Chochrjakof van die Baltiese Vloot. Toe hy hoor daar is Baltiese matrose onder die tsaar se gevolg, het Chochrjakof gedreig om iets te doen aan die "verraaiers van die rewolusie" wat die "rewolusionêre vloot oneer aandoen" as hulle nie dadelik die keiserlike diens verlaat nie[4]
Toe die keiserlike gesin in twee groepe na Jekatreinburg gestuur word weens die siekte van die tsarewitsj, is Nagorni in die tweede groep saam met Aleksei en drie groothertoginne gestuur.[5]. Hulle het in Mei 1918 in Jekaterinburg aangekom. Verklarings is van al die diensknegte afgeneem. Nogorni s'n het bewaar gebly. Daarin belowe hy om as dienaar van die tsaar die bevele van die Oeralse streeksraad wat deur die kommandant van die huis met 'n spesiale doel uitgereik word, te gehoorsaam en uit te voer, nes die res van die Romanof-gesin. Volgens die historikus W.M. Chroestalef het die diensknegte, deur dié verklarings af te lê, hulle eie doodsvonnisse geteken[4] : 443
Volgens ooggetuies kon Nagorni nie stilbly oor die wagte se slegte behandeling van die tsarewitsj nie. Reeds op die stoomskip Roes van Tobolsk na Jekaterinbrug het Nagorni Alksei verdedig toe hulle in 'n kamer toegesluit is. Die kinders se oppasser, Aleksandra Aleksandrowna Tjeglewa, onthou dat Nagorni baie sterk opgetree en sy eie lot verseël het. "Toe ons in Jekaterinburg aankom, het hy gesê: 'Hulle gaan my ook seker doodmaak.' "[5]
In die Ipatijef-huis het Nagorni en die lakei van die groothertoginne, Iwan Dmitrjewitsj Sednef met die wagte gestry oor die behandeling van die gevangenes. Hulle het die onwelvoeglike woorde en tekeninge wat die soldate van die Rooi Leër op die mure aangebring het om die keiserlike familie te tart, afgewas. Hulle het ook beswaar aanteken teen die feit dat van die wagte die gesin se besittings gesteel het.[6] Pierre Gilliard het later onthou hoe die twee nie hulle verontwaardiging kon wegsteek oor 'n goue ketting wat van die kant van die tsarewitsj se bed verwyder is nie.[7]
Op 28 Mei is die matrose uit die huis verwyder en tronk toe gestuur. Vroeg in Junie (volgens sommige, of vroeg in Julie volgens ander)[2] 1918 is hulle en 'n groep ander gevangenes na 'n stil plek geneem en in die geheim in die rug geskiet omdat hulle "die saak van die rewolusie verraai het". Hulle lyke is op die toneel gelos sonder om begrawe te word. Toe die Wit beweging Jekaterinburg bereik en die lyke van Nagorni en Sednef vind, half ontbind en half deur voëls gevreet, is hulle begrawe.
Op 16 Oktober 2009 het die kantoor van die Russiese prokureur-genraal 52 lede van die keiser se huishouding, onder andere Nagorni, gerehabiliteer.[8]
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ King, Greg, Den sista kejsarinnan, Citadel Press Book, 1994. ISBN 0-8065-1761-1.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 "До смерти верный". Сайт «Малые города». Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Januarie 2014. Besoek op 8 Mei 2013.
- ↑ Zimin, Igor Viktorovich. "Nanny and teacher", Children's world of imperial residences. Life of monarchs and their entourage, 1ste uitg., Centerpolygraph 2010, "Everyday life of the Russian imperial court", 978-5-227-02410-7
- ↑ 4,0 4,1 Diaries of Nicholas II and Empress Alexandra Fedorovna in 2 volumes, saamgestel deur V.M. Khrustalev, 1ste uitg. Moskou, PROZAiK 2012}}
- ↑ 5,0 5,1 "Нагорный Климентий Григорьевич". Международный ВИК «Морской гвардейский экипаж». Geargiveer vanaf die oorspronklike op 19 Mei 2013. Besoek op 12 Mei 2013.
- ↑ Pipes, Richard (2005). Russian revolution. The Bolsheviks in the Struggle for Power, 1917-191. Hoofstuk 9. Murder royal family. Vol. 2 (1ste uitg.). Moskou: "Zakharov". p. 197. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 16 November 2021. Besoek op 16 November 2021.
- ↑ Great Saints. "He forgave everyone ..." Emperor Nicholas II. Church of the Royal Family. Materials of the Synodal Commission for the Canonization of Saints of the Russian Orthodox Church. Moskou: OLMA-Press Grand. 2002. p. 71.
{{cite book}}: Cite has empty unknown parameter:|chapterurl=(hulp) - ↑ "The General Prosecutor's Office of the Russian Federation satisfied the statement of the Head of the Russian Imperial House on the rehabilitation of the repressed loyal servants of the Royal Family and other Members of the House of Romanov". Official website of the Russian Imperial House. 30 Oktober 2009. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Januarie 2014. Besoek op 9 Mei 2013.
Skakels
[wysig | wysig bron]
Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik uit die Russiese Wikipedia vertaal.
