Kollege van kardinale
Die Kollege van Kardinale (Collegium Cardinalium) bestaan uit alle kardinale van die Rooms-Katolieke Kerk.[1][2][3] Die kollege vervul twee pligte in die Kerk:
- Verkiesing van 'n nuwe pous in 'n konklaaf
- Die verskaffing van advies aan die pous oor kerksake in 'n konsistorie.
Magte van die Kollege
[wysig | wysig bron]Die kollege het geen uitvoerende mag nie, behalwe tydens 'n sedis vacatio. Selfs dan is die mag beperk tot die afhandeling van dringende sake en moet die besluite naderhand bekragtig word deur die nuwe pous. Die riglyne vir die magte van die kollege is neergelê in die Apostoliese konstitusie van Pous Johannes Paulus II met die naam "Universi Dominici Gregis".
Omvang
[wysig | wysig bron]Die grootte van die kollege is vir 'n lang tyd deur Pous Sixtus V in 1588 vasgestel op 70 kardinale. (volgens die oorlewering was dit die aantal van Jesus se onmiddellike dissipels) Pous Johannes XXIII was die eerste pous wat die aantal oorskry het, origens sonder om die dekreet van Sixtus te verander. By sy afsterwe in 1963 het die kollege 82 kardinale gehad. Pous Paulus VI het die huidige reglement ingestel. Tydens die konsistorie van 22 Februarie 1965 het hy 27 kardinale aangestel en die totale aantal het 100 oorskry. In sy motu proprio "Ingravescentem Aetatem" bepaal hy dat kardinale wat 80 jaar of ouer is geen stemreg in die konklaaf het nie. Hulle bly egter wel lid van die kollege van kardinale. Slegs 120 stemgeregtigde kardinale mag aan 'n konklaaf deelneem. Soms stel die pous wel meer as 120 stemgeregtigde kardinale aan omdat hy die 80ste verjaarsdag van kardinale vooruit loop. Daar is geen vaste reëling van wat sou gebeur as daar 'n konklaaf sou plaasvind waar meer as 120 kardinale stemgeregtig is.
Die pous of in sy afwesigheid die deken van die kollege is die voorsitter by die vergaderings.
Die range van kardinale
[wysig | wysig bron]Kardinale word benoem in verskillende range.
- Die hoogste rang is die van kardinaal-biskop. Daar is slegs ses van hulle en hulle is titulêr biskop van 'n bisdom in Rome. Gewoonlik is hulle ook senior kardinale van die Kurie.
- 'n Kardinaal-patriarg is 'n patriarg van die Oosterse Katolieke Kerke wat tot kardinaal benoem is.
- Die middelste rang en by ver die mees algemene is die kardinaal-priesters. Hulle is gewoonlik residensiële aartsbiskoppe.
- Die laagste rang is die van kardinaal-diaken. Meestal is dit Kurie-amptenare of kardinale wat by hulle aanstelling reeds ouer as 80 jaar was.
Funksies van die kollege wanneer die pous sterf
[wysig | wysig bron]
- Die deken van die kollege is voorsitter van die vergaderings na die afsterwe of abdikasie van 'n pous. Hy lei ook die begrafnisdiens.
- Die vice- of sub-deken vervang die deken as die deken verhinder word of ouer as 80 jaar is.
- Camerlengo (Kamerheer) reël al die verrigtinge met betrekking tot die begrafnis van die pous.
- Proto-diaken maak die naam van die nuwe pous bekend na die konklaaf en kroon die nuwe pous.
- Proto-priester lei die roudienste tydens die "Novemdiales" (nege dae van rou).
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ Roman Catholicism. (2008). Encyclopædia Britannica. Deluxe Edition. Chicago: Encyclopædia Britannica.
- ↑ Sägmüller, J.B. (1908). Cardinal. In The Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company. Besoek 27 September, 2014 by New Advent [1]
- ↑ The College of Cardinals – General documentation (17 Feb. 2014) The Holy See Press Office. Besoek 27 September 2014 by [2]
| Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Nederlandse Wikipedia vertaal. |
