Marantz

Marantz
Tipe	Corporation
Gestig	1952 in Kew Gardens  Verenigde State
Hoofkantoor	Kanagawa,   Japan
Industrie	Elektronika
Produkte	Hoëtrou- en tuisteater-komponente
Moedermaatskappy	Sound United LLC
Dogter- maatskappye	Suster: Denon
Slagspreuk	Because Music Matters
Webwerf	Marantz

Marantz is 'n Amerikaans-Japannese vervaardiger van hoëtrou- en tuisteater-komponente wat hom op die hoë middelklas- en luukse segment van die mark toespits.

Die eerste Marantz-produk is deur Saul B. Marantz in sy huis in Kew Gardens, New York ontwerp en gebou. Die onderneming, wat hy begin het, sou later 'n beduidende rol by die ontwikkeling van hoëtroustelsels speel en het in die 1970's die hoogtepunt van sy sukses bereik.

Die onderneming is in die 1980's deur die Nederlandse elektronikareus Philips, 'n baanbreker van die kompakskyf-tegnologie, oorgeneem en het sukses met sy reeks gesofistikeerde CD-spelers behaal. Met sy ander produkte het Marantz egter minder goed gevaar. Vanaf die vroeë 1990's het die onderneming hom op die vervaardiging van luukse komponente toegespits. Die handelsmerk Marantz is in 2001 deur Marantz Japan van Philips gekoop. Ook alle oorsese bedrywighede word deur Marantz Japan gekoördineer.

Geskiedenis

Beginjare

Die Amerikaner Saul Bernard Marantz (1911-1997), 'n kommersiële kunstenaar, was in die vroeë 1950's ontevrede met die gehalte van industrieel vervaardigde versterkers en het dus in Kew Gardens, 'n buurt in die New Yorkse stadsdeel Queens, begin om self oudio-komponente te ontwikkel en met die hand te bou. Uit hierdie vroeë periode dateer die Audio Consolette Model 1, 'n mono-voorversterker wat van elektronebuise voorsien is.

Wat eers 'n stokperdjie was, het in 1953 met die stigting van die Marantz Company in Long Island, New York uiteindelik 'n beroep geword. In die volgende jaar het Sidney Stockton hom by die jong onderneming aangesluit en in 1956 die Model 2 ontwikkel. Die Marantz-hoofkwartier is intussen na die Broadway in Manhattan verskuif. Vervolgens is die voorversterker Model 7 (1959), die stereo-eindversterker Model 8 en die mono-eindversterker Model 9 (1961) ontwikkel.

Die 1960's en 1970's

Die geïntegreerde versterker Marantz 1122 DC is tussen 1977 en 1980 vervaardig

Omstreeks 1960 was Marantz se gesofistikeerde elektronebuis-oudiokomponente slegs vir 'n klein eksklusiewe groep kopers bekostigbaar. In 1961 is Richard Sequerra as hoofingenieur aangestel. Hy het met die FM-radio-ontvanger Model 10 die ossiloskoop as tuning-aanwyser ingevoer. NASA het vir die Apollo-ruimtevaartprogram 'n aangepaste variant van die eindversterker Model 9 onder die naam 9120 in radarstasies gebruik.

In 1964 het Saul Marantz sy onderneming aan die Kaliforniese Superscope Company, en die hoofkwartier is in die volgende jaar na Chatsworth in Kalifornië verskuif. Vir die ontwikkeling van nuwe oudiokomponente het Marantz nou steeds meer gebruik van transistortegnologie gemaak. 'n Groot deel van die vervaardiging is deur Superscope in die middel van die sestigerjare na Japan verskuif. Ook die samewerking met Standard Radio Corporation het in hierdie tyd begin. Japans-vervaardigde komponente dra die opskrif "Gekonstrueer in die VSA, vervaardig in Japan". Slegs luukse modelle is steeds in Amerikaanse aanlegte vervaardig. In 1968 het Saul Marantz hom aan die bestuur van die onderneming onttrek.

In 1970 was Saul Marantz by die stigting van die luidspreker-vervaardiger Dahlquist betrokke en was saam met Sidney S. Smith as vervaardigingskonsultant vir dié onderneming werksaam. In 1972 het Superscope in Japan Marantz Far East gestig. Drie jaar later is 50 persent van Superscope se aandele aan die Japanse Standard Radio Corporation verkoop wat die naam van die onderneming na Marantz Japan gewysig het.

Om die toenemende las van kostedruk te verlig, was die onderneming nou onverbiddelik wat besparings betref het. So is die sorgvuldig ingegraveerde opskrifte op die frontplate van komponente deur 'n minder duursame sifdruk vervang. Vervaardigingsbedrywighede in die Verenigde State is geleidelik gestaak. In hierdie tydperk het Marantz se produkprogram naas versterkers en radio-ontvangers ook platespelers en luidsprekers ingesluit.

Op Europese markte, en hier veral in Duitsland, Italië en Switserland, het Marantz vanaf 1972 met meer bekostigbare komponente 'n deurbraak behaal. Die Britse mark was moeiliker om in te dring aangesien dit deur inheemse vervaardigers soos Quad, Leak en Radford oorheers is en Marantz se produkte hier nog steeds in 'n hoër prysklas geval het. Teen die middel van die 1970's het Marantz ook kwadrofoniese hoëtroustelsels en kwadro-omskakelaars vir bestaande stereostelsels aangebied.

In 1979 het Marantz sy prestigieuse Esotec-reeks aan die publiek bekend gestel. In dieselfde jaar het die Japanse ingenieur Ken Ishiwata hom by die onderneming aangesluit. Hy het bekendheid met die opgradering van standaardkomponente verwerf waarby dele, wat 'n beslissende rol by die lewensgetroue weergawe van klank gespeel het, deur meer gesofistikeerde produkte vervang is. Hierdie luukse oudiokomponente is later as KI Signature-reeks bemark.

Die 1980's en 1990's

In Desember 1980 is die sake van Marantz volledig van Philips oorgeneem. So het Marantz in die tagtigerjare net soos sy Nederlandse moedermaatskappy digitale klanktegnologie begin ontwikkel. In 1983 is Marantz se eerste CD-speler op die mark ingevoer. Dit was eintlik die Philips-speler CD-100 wat net die Marantz-kenteken gedra het.

Omstreeks 1986 het Saul Marantz saam met sy vennoot John Curl na die onderneming teruggekeer om die nuwe Lineage-reeks te ontwikkel. Lineage-komponente het onmiddellik groot sukses behaal sodat die eerste produksie op die Consumer Electronics Show spoedig uitverkoop was. Om gesondheidsredes was Saul Marantz egter kort daarna genoodsaak om hom weer aan die onderneming te onttrek. Marantz het intussen met die laserskyf-speler CDV-780 sy eerste video-komponent bekend gestel.

In die 1990's het oudio- en videotegnologie begin saamsmelt. Tydens die IFA-uitstalling van verbruikerselektronika in Berlyn het Marantz in 1991 die eerste CD-opnemer CDR-1 bekend gestel wat professionele digitale klankopnames vir privaat verbruikers moontlik gemaak het. Die eerste THX-gesertifiseerde versterker SM-80 is in 1992 op die mark ingevoer, en vier jaar later het die eweneens THX-gesertifiseerde tuisteater-ontvanger SR-96 gevolg. Die tuisteaterprogram is aangevul deur die video-projektor VP8770 en die plasma-televisietoestel PD4280.

Op 16 Januarie 1997 is Saul Bernard Marantz op die ouderdom van 85 oorlede.

In die laat 1990's het Marantz die vervaardiging van die elektronebuis-versterkers Model 7, 8 en 9 hervat. Hierdie komponente is deur die Valve Amplification Company in Durham, Noord-Carolina met die hand vervaardig.

21ste eeu

Die naambord van 'n gemagtigde Denon/Marantz-handelaar in Taiwan.

In 2000 het Marantz sy eerste Super Audio CD-speler SA-1 bekend gestel. Marantz Japan Inc. het in Mei 2001 alle Marantz-handelsmerk- asook die verspreidingsregte vir Europa en die VSA van Philips gekoop. Die onderneming het filiale in Duitsland, Frankryk, die Verenigde Koninkryk, Nederland en die VSA gestig.

In 2002 het Marantz met sy mededinger Denon saamgesmelt om die nuwe maatskappy D&M Holdings, Inc. te vorm. Ook ander bekende vervaardigers en handelsmerke van die hoëtrou- en klanktegnologiebedryf soos McIntosh, Boston, Snell, Escient, Denon DJ, Calrec, D&M Professional en D&M Premium Sound Solutions maak deel uit van dié houermaatskappy. Die verskillende produklyne van hierdie vervaardigers word steeds selfstandig ontwikkel, vervaardig en bemark.

Philips het in 2008 sy samewerking met Marantz ná 28 jaar gestaak. D&M Holdings, wat sy naam gewysig het tot D+M Group, is op 1 Maart 2017 volledig deur die Amerikaanse onderneming Sound United LLC oorgeneem.

Marantz in Suid-Afrika

Die Suid-Afrikaanse mark word deur Marantz Europe bedien, 'n afdeling van D&M Europe Europe B.V. wat sy hoofkwartier in Nederland het.

Verwysings

Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Duitse Wikipedia vertaal.