Гермін
| Гермін лац. Giermin / Hiermin | |
| Germin | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Gero + Minno |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Гірмін, Герамін |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Гермін» | |
Гермін (Гірмін, Герамін) — мужчынскае імя.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Гермін (Germinus, Germin[1]) і Мэнгер (Menger[2]) — імёны германскага паходжаньня[3]. Іменная аснова -гер- (-гар-, -гір-) (імёны ліцьвінаў Гералт, Гермонт, Бутгер; германскія імёны Gerolt, Geromont, Butger) паходзіць ад стараісьляндзкага geirr, стараверхненямецкага gēr 'дзіда'[4], а аснова -мін- (-мен-) (імёны ліцьвінаў Мінят, Асьміна, Гальмін; германскія імёны Miniatus, Osminna, Galmin) — ад гоцкага minan 'менаваць, памятаць, любіць'[5], minthi 'памяць'[6].
Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Germin (Giermin, Girmin)[7].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: у Кгирминишках (13 жніўня 1533 году)[8]; землю Кгирминишъску (7 лістапада 1533 году)[9]; з села Кгирминович (23 сьнежня 1596 году)[10]; pustosz Girminiszki… wsie… Girminie (1782—1783 гады)[11]; Parafia Połuska… Girminie, wieś do Ciuństwa Wileńskiego należąca (1784 год)[12].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Плятон Герміновіч (Platon Gierminowicz) — праваслаўны сьвятар у Наройках у 1878—1896 гадох[13]
- Юзэф Герміновіч (Józef Gierminowicz) — праваслаўны сьвятар у Сямятычах у 1878—1896 гадох[14]
- Салямэя Гераміновіч — уладальніца зямлі ў Гарадзенскай губэрні на 1890 год[15]
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Sveriges medeltida personnamn. Hft. 7. — Uppsala, 1981. S. 193.
- ^ Meineke B. Die Ortsnamen des Kreises Paderborn. — Bielefeld, 2018. S. 306.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 629.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 98.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 169.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 68.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 227 (8) (1533—1535). — Vilnius, 1999. P. 34.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 227 (8) (1533—1535). — Vilnius, 1999. P. 84.
- ^ Тяжбы литовских крестьян и жителей местечек с управителями имений: сборник документов. Ч. 1. — Вильнюс, 1959. С. 53.
- ^ Breslaujos dekanato vizitacija 1782—1783 m. Fontes Historiae Lituaniae, vol. VII. — Vilnius, 2008. P. 95, 372.
- ^ Jodczyk K. Opisy parafii diecezji wileńskiej z 1784 roku. T. 1: Dekanat Brasław. — Białystok, 2009. S. 226—227.
- ^ Sosna G. Katalog świątyń i duchowieństwa prawosławnej diecezji warszawsko-bielskiej // Elpis. 2/3, 2000. S. 327.
- ^ Sosna G. Katalog świątyń i duchowieństwa prawosławnej diecezji warszawsko-bielskiej // Elpis. 2/3, 2000. S. 337.
- ^ Список землевладений в Гродненской губернии. — Гродна, 1890. С. 240.