Эрнст Юліус Хэнель

Эрнст Юліус Хэнель
ням.: Ernst Hähnel
Імя пры нараджэнні	ням.: Ernst Julius Hähnel
Дата нараджэння	9 сакавіка 1811(1811-03-09)[…]
Месца нараджэння	Дрэздэн, Каралеўства Саксонія
Дата смерці	22 мая 1891(1891-05-22)[…] (80 гадоў)
Месца смерці	Дрэздэн, Дрэздэн, Каралеўства Саксонія, Германскі рэйх
Месца пахавання	Старыя каталіцкія могілкі ў Дрэздэне[d]
Грамадзянства	Каралеўства Саксонія
Род дзейнасці	скульптар, выкладчык універсітэта, настаўнік
Месца працы	Вышэйшая школа выяўленчых мастацтваў[d]
Вучоба	Вышэйшая школа выяўленчых мастацтваў[d]
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Эрнст Юліус Хэнель (ням.: Ernst Julius Hähnel; 9 сакавіка 1811, Дрэздэн — 22 мая 1891, Дрэздэн) — нямецкі скульптар, прафесар Дрэздэнскай акадэміі мастацтваў.

Біяграфія

Хэнель вывучаў архітэктуру ў Мастацкай акадэміі Дрэздэна. У 1826 годзе пераязджае ў Мюнхен, дзе да 1831 вучыцца ў мясцовай Акадэміі вытанчаных мастацтваў, спачатку на архітэктара, затым — на скульптара. У 1831 годзе Хэнель прыязджае ў Рым, у 1831 ён разам з Готфрыдам Земперам наведвае Фларэнцыю. У 1835—1838 гадах Хэнель жыве ў Мюнхене, затым ён быў закліканы Г. Земперам у Дрэздэн і атрымаў ад таго замову на шэраг скульптур для новай дрэздэнскай Оперы. У 1845 годзе Хэнель адлівае для горада Бона статую Людвіга ван Бетховена. У 1846 годзе, да 500-гадовага юбілею Карлава ўніверсітэта ў Празе — чатырохметровую статую імператара Карла IV. У 1848 годзе Эрнст Хэнель становіцца прафесарам Дрэздэнскай Акадэміі мастацтваў і, як і Эрнст Рытшэль, быў ганараваны неафіцыйным тытулам «Заснавальніка дрэздэнскай школы скульптуры другой паловы XIX стагоддзя». Адным з вучняў Э. Хэнеля быў Іаганес Шылінг.

Э. Хэнель працаваў у Дрэздэне і стварыў для Галерэі старых майстроў шматлікія рэльефы, а таксама 6 фігур з пясчаніку — Аляксандра Македонскага, Лісіпа, Мікеланджэла, Дантэ, Рафаэля і Петэра фон Карнеліуса. Са статуі Рафаэля майстар зрабіў копіі па замовах берлінскай Нацыянальнай галерэі і лейпцыгскага Музея выяўленчых мастацтваў. У 1867 годзе скульптар стварае статую саксонскага караля Фрыдрыха Аўгуста II.

У 1859 годзе Э. Ю. Хэнель становіцца ганаровым доктарам Лейпцыгскага ўніверсітэта, у кастрычніку 1863 — ганаровым грамадзянінам Дрэздэна.

Галоўную цікавасць для Э. Хэнеля ўяўляла партрэтная пластыка. Яго статуі дэманструюць відавочную ідэалізацыю сваіх герояў у духу антычнай традыцыі.

Выбраныя творы

• 1839: Скульптуры для Дрэздэнскай оперы
• 1845: Статуя Людвіга ван Бетховена ў Боне
• 1846: Статуя імператара Карла IV у Празе
• 1867: Статуя караля Саксоніі Фрыдрыха Аўгуста II у Дрэздэне
• 1867: Конная статуя Карла Філіпа, князя Шварцэнберга ў Вене
• 1871: Статуя пісьменніка Тэадора Кёрнера
• 1874: Конная статуя Фрыдрыха Вільгельма, герцага Браўншвайг-Люнебургскага
• 1874: Памятная дошка пісьменніку Людвігу Ціку ў Дрэздэне
• 1883: Помнік Готфрыду Вільгельму Лейбніцу ў Лейпцыгу
• Статуі Пегаса для Венскай оперы

• 
  Помнік Л. ван Бетховену (1845), Бон
• 
  Помнік Т. Кёрнеру, Дрэздэн
• 
  Помнік Г. В. Лейбніцу, Лейпцыг
• 
  Помнік Карлу IV, Прага
• 
  Помнік Фрыдрыху Вільгельму ў Браўншвайгу

Літаратура

• Hähnel, Ernst Julius. In: Volker Klimpel: Berühmte Dresdner. Hellerau-Verlag, Dresden 2002, ISBN 3-910184-85-5, S. 61.
• U. Thieme, F. Becker (Begr.): Allgemeines Lexikon der Bildenden Künste von der Antike bis zur Gegenwart. Bd. 15, S. 427—428.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Эрнст Хэнель