Група савецкіх ваенных спецыялістаў у Самалі
Група савецкіх ваенных спецыялістаў у Самалі | |
---|---|
Гады існавання | 1962—1977 |
Краіна | СССР |
Тып | ваенспецы і ваенныя саветнікі |
Колькасць | каля 4000 за ўвесь час |
Дыслакацыя | Самалі |
Група савецкіх ваенных спецыялістаў у Самалі — кантынгент савецкіх вайскоўцаў у Самалі, якія аказвалі падтрымку ў ваенным будаўніцтве.
Ваенная дапамога краіне разгорнута ў 1962 годзе, калі Савецкі Саюз прадаставіў крэдыт на суму $32 млн для мадэрнізацыі арміі і павелічэння яе колькасці. З 1964 года ў Самалі стала паступаць у велізарных колькасцях савецкая ваенная тэхніка. Будаваліся аэрадромы, палігоны, іншыя ваенныя аб’екты. Для падтрымкі ўсіх гэтых мерапрыемстваў тут працавалі сотні савецкіх вайскоўцаў і ваенна-тэхнічных саветнікаў. У розныя гады па лініі Міністэрства абароны ў краіне пабывала каля 4 тыс. вайскоўцаў. Дзякуючы іх намаганням Самалійская нацыянальная армія стала адной з найбольш добра ўзброеных у Афрыцы. Дзяржава выступала ключавым саюзнікам СССР у рэгіёне[1].
Значны ўклад у будаўніцтва самалійскай арміі ўнёс галоўны ваенны саветнік Васіль Шахновіч, кіраўнік савецкага кантынгенту ў 1969—1971 гадах[2].
У 1974 годзе СССР і Самалі падпісалі поўнамаштабны дагавор аб дружбе і супрацоўніцтве, які меркаваў «навучанне самалійскага ваеннага персаналу і прадастаўленне ўзбраення і іншага ваеннага рыштунку Самалійскай Дэмакратычнай Рэспублікі з мэтай узмацнення яе абароннага патэнцыялу».
У 1977 годзе ў Самалі адбываецца вайна з Эфіопіяй, якая таксама была саюзнікам Савецкага Саюза. У канфлікце Масква зрабіла стаўку на другую. Некаторыя савецкія спецыялісты з Самалі былі перанакіраваны ў Эфіопію[3][4].
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ Алексей Алексеев. Не страна, а одно название: Что произошло в Сомали за 60 лет независимости // Комерсантъ : газета. — 4 июля 2020.
- ↑ Богдашич Сергей, Тишкевич Василий. Жизнь под грифом «секретно». Генерал Василий Шахнович был больше известен в Африке, чем на своей родине — Случчине(недаступная спасылка) // Інфа-Кур’ер : газета. — 2010. — 5 мая.
- ↑ Татьяна Жоливе. От воинов к ветеранам // Российский совет по международным делам, 1 июля 2021
- ↑ Сергей Коломнин. Солдаты четырех континентов и трех океанов // Независимое военное обозрение : газета. — 24 февраля 2012.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Лавренов С. Я., Попов И. М. Советский Союз в локальных войнах и конфликтах. М.: ACT, Астрель, 2003. — 778 с.