Карл III (герцаг Латарынгіі)

Карл III
фр.: Charles III ням.: Karl III.
Герцаг Латарынгіі
Герцаг дэ Бар 1545 — 1608
Папярэднік	Франсуа I
Пераемнік	Генрых II
Нараджэнне	18 лютага 1543(1543-02-18) Нансі, Латарынгія
Смерць	14 мая 1608(1608-05-14) (65 гадоў) Нансі, Латарынгія
Род	Эльзаскі дом
Бацька	Франсуа I, герцаг Латарынгіі
Маці	Крысціна Дацкая
Жонка	Клод Французская
Дзеці	Генрых II, Крысціна Латарынгская, Франц II, Кацярына Ларэнская[d], Лізавета Ларэнская[d], Карл Латарынгскі[d], Антуанета Латарынгская[d], Charles de Remoncourt[d], Anne de Lorraine[d] і Claude de Lorraine[d]
Дзейнасць	знаць, палітыка і ваенная справа
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Карл III (18 лютага 1543, Нансі — 14 мая 1608, там жа) — герцаг Латарынгіі з 1545 года да сваёй смерці. Як нашчадак Герхарда I ён павінен быў быць Карлам II, але латарынгскія гісторыкі, жадаючы прыпісаць герцагам Латарынгскім сваяцтва з Каралінгамі ўключылі ў нумарацыю Карла I з дынастыі Каралінгаў.

Біяграфія

Старэйшы сын герцага Латарынгіі Франсуа I і Крысціны Дацкай. Карл стаў герцагам у 1545 годзе ва ўзросце 2 гадоў. Рэгенткай пры ім былі прызначаны яго маці і дзядзька Нікалас Латарынгскі. У 1552 годзе кароль Францыі Генрых II падчас вандравання ў Германію далучыў да Францыі Мец, Туль і Вердэн і быў праездам у Нансі. Ён з незадаволенасцю адзначыў аўстрыйскі ўплыў рэгенткі Крысціны, пляменніцы імператара Карла V. Зняўшы яе, ён прызначыў Нікаласа адзіным рэгентам. Таксама, нягледзячы на маленні герцагіні, кароль павёз Карла ў Парыж, каб той атрымаў адукацыю, якая адпавядае французскім інтарэсам.

У 1559 годзе Карл жаніўся на дачцэ караля Клод Французскай. Ён захоўваў добрыя адносіны са сваімі шваграмі, каралямі Францыі. У той жа час, па прыкладу сваіх папярэднікаў, Карл падтрымліваў нейтралітэт паміж Францыяй і Свяшчэннай Рымскай імперыяй.

Дбайны каталік, Карлу пярэчылі думкі, што гугенот Генрых Наварскі можа стаць каралём Францыі. Менавіта тады архідыякан Франсуа з Тульскага біскупства падаў кнігу, у якой сцвярджаў што герцагі Латарынгскія з'яўляюцца нашчадкамі Каралінгаў, гэта дазволіла Карлу прэтэндаваць на трон. Сен-Жэрменскі мір, пераход у каталіцтва Генрыха Наварскага і яго каранацыя спынілі рэлігійныя войны. Мір быў змацаваны вяселлем старэйшага сына Карла, Генрыха і сёстры караля, Кацярыны.

Нягледзячы на пяць гадоў вайны, кіраванне Карла III было эпохай росквіту і ўздыму. Разам з кардыналам Карлам Латарынгскім ён заснаваў універсітэт у Понт-а-Мусон. Герцаг пашырыў Нансі, стварыўшы новую частку горада, у чатыры разу большую за старую. Карл III памёр у 1608 годзе ва ўзросце 66 гадоў. Па яго смерці былі арганізаваны пышныя пахаванні, якія знайшлі адбітак ў шматлікіх гравюрах.

Сям'я

22 студзеня 1559 года ў Парыжы Карл жаніўся на Клод Французскай (1547—1575), малодшай дачцэ Генрыха II і Кацярыны Медычы. Дзеці:

• Генрых II (1563—1624), герцаг Латарынгіі і дэ Бар;
• Крысціна (1565—1637), у 1587 выйшла замуж за Фердынанда I Медычы, вялікага герцага Тасканы;
• Карл (1567—1607), кардынал Латарынгскі, біскуп Меца, потым Страсбурга;
• Антуанэта (1568—1610), у 1599 выйшла замуж за Іагана-Вільгельма, герцага Юліх-Берга;
• Франсуа II (1572—1632), герцаг Латарынгіі і дэ Бар;
• Кацярына (1573—1648), ігумення абацтва Рэмірмон;
• Елізавета (1575—1636), у 1599 выйшла замуж за Максіміліяна I, курфюста Баварыі.

Спасылкі

• Гравюры пахавання Карла III Архівавана 27 верасня 2007. (фр.)