Крысціна Латарынгская

Крысціна Латарынгская
Cristina di Lorena
рэгент Вялікага герцагства Тасканскага 1621 — 1632
Нараджэнне	16 жніўня 1565 Палац герцагаў Ларанскіх[d], Нансі, Герцагства Латарынгія
Смерць	19 снежня 1637(1637-12-19) (72 гады) Фларэнцыя, Вялікае герцагства Тасканскае, Італія
Месца пахавання	Базіліка Сан-Ларэнца
Род	Латарынгскі дом
Бацька	Карл III, герцаг Латарынгіі
Маці	Клод Валуа
Муж	Фердынанда I Медычы
Дзеці	Козіма II Медычы, Марыя Мадалене Медычы[d], Кацярына Медычы, Карла Медычы[d], Клаўдыя Медычы[d], Ларэнца Медычы, Франчэска дзі Фердынанда Медычы[d] і Элеанора Медычы[d]
Аўтограф
Узнагароды	Залатая Ружа[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Крысціна Латарынгская (італ.: Cristina di Lorena, 16 жніўня 1565 — 19 снежня 1637) — вялікая герцагіня Тасканская.

Біяграфія

Крысціна нарадзілася ў 1565 годзе ў Нансі (герцагства Латарынгія). Яе бацькамі былі герцаг Карл III і яго жонка Клод Валуа — дачка Кацярыны Медычы. Імя сваё яна атрымала ў гонар бабулі па бацьку — Крысціны Дацкай. Пасля смерці маці, якая здарылася ў 1575 годзе, Крысціна жыла пры двары бабулі ў Парыжы.

У 1587 годзе сканаў, не маючы спадчынніка мужчынскага полу, Франчэска I, вялікі герцаг Тасканы, і яго брат Фердынанд тут жа абвясціў сябе новым герцагам. У пошуках варыянту жаніцьбы, які б дапамог яму захаваць палітычную незалежнасць, Фердынанд спыніўся на далёкай сваячцы — Крысціне. Кацярына Медычы паспрыяла шлюбу каб прывязаць Таскану да Францыі ў процівагу Іспаніі (якая прапаноўвала ў якасці нявесты аўстрыйскую эрцгерцагіню ці прынцэсу з дому Браганса). Смерць бабулі затрымала адбыццё Крысціны з Францыі, і яна адправілася ў шлях толькі 28 лютага 1589 года, прыбыўшы ў Ліворна 23 красавіка, а ў Фларэнцыю — 30 красавіка.

Шлюб па даверанасці быў складзены 27 лютага, а афіцыйнае вяселле адбылося 3 мая. Велізарныя святы па выпадку шлюбу зрабілі ўражанне на ўсю Еўропу XVI стагоддзя. Крысціна прынесла багаты пасаг: 600.000 гатоўкай, а таксама каштоўнасці на суму 50.000 і правы на герцагства Урбіна, якія перайшлі да яе пасля смерці Кацярыны Медычы.

Пасля смерці мужа ў 1609 годзе новым вялікім герцагам стаў яго сын Козіма II Медычы, але калі ў 1621 годзе памёр і ён, яго сыну Фердынанду II было ўсяго 10 гадоў. Крысціна і Марыя Магдаліна (удава Козіма) сталі рэгентамі пры малалетнім герцагу. Пры іх Таскана прытрымлівалася кірунку палітыкі Папскай дзяржавы, у выніку чаго стаў магчымым працэс Галілея. Пасля смерці апошняга герцага Урбіна Крысціна замест таго, каб прад’явіць правы на герцагства ад імя Фердынанда II (жанатага на ўнучцы і спадчынніцы нябожчыка), пагадзілася з тым, каб Урбіна ўвайшло ў склад Папскай дзяржавы. У 1631 годзе сканала Марыя Магдаліна, і да паўналецця Фердынанда II у 1632 годзе Крысціна кіравала герцагствам у адзіночку.

Дзеці

У Фердынанда і Крысціны было дзевяць дзяцей:

• Козіма (1590—1621), вялікі герцаг Тасканскі
• Элеанора (1591—1617)
• Кацярына (1593—1629), у 1617 годзе выйшла замуж за мантуанскага герцага Фердынанда I Ганзага
• Франчэска (1594—1614)
• Карла (1595—1666), кардынал
• Філіпіна (1598—1602)
• Ларэнца (1599—1648)
• Марыя Мадаленэ (1600—1633)
• Клаўдзія (1594—1648), у 1620 годзе ажанілася з герцагам Урбіна Федэрыка Убальда, а пасля яго смерці ажанілася у 1626 годзе з аўстрыйскім эрцгерцам Леапольдам V.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Крысціна Латарынгская