Паслёнавыя
Паслёнавыя | ||||||||||||||||
Паслён чорны (Solanum nigrum) | ||||||||||||||||
Навуковая класіфікацыя | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||||||||
Міжнародная навуковая назва | ||||||||||||||||
Solanaceae Juss., nom. cons. | ||||||||||||||||
Сінонімы | ||||||||||||||||
Тыпавы род | ||||||||||||||||
|
Паслёнавыя[3] (Solanaceae) — сямейства двухдольных зрослапялёсткавых раслін.
Апісанне
[правіць | правіць зыходнік]Травы, кусты або паўкусты, часам з лазячымі ці павойнымі сцёбламі, радзей невялікія дрэвы (у тропіках). Лісце чаргаванае, простае, цэласнае абр перыстаскладанае. Кветкі двухполыя, адзіночныя ці сабраныя ў завіткі. Кветкі правільныя, ці злёгку зігаморфныя. Чашачка, вяночак і андрацэй пяцічленныя. Тычынкі размешчаны паміж пялёсткамі. Гінецэй з двух пладалісцікаў, размешчаных наўскасяк да медыяльнай плоскасці кветкі. Завязь верхняя, двухгняздовая ці, радзей, чатырохгняздовая, са шматлікімі семязачаткамі ў кожным гняздзе. Плацэнты масіўныя, прымацаваныя да перагародкі, якая аддзяляе гнёзды. Плод — ягада або каробачка, радзей касцянка.
Пашырэнне
[правіць | правіць зыходнік]Налічваецца каля 90 родаў, 2500 відаў. Пашыраны ў трапічных, субтрапічных і ўмераных абласцях пераважна Цэнтральнай і Паўднёвай Амерыкі. На тэрыторыі Беларусі 11 родаў, 16 відаў, найбольш пашыраны паслён і блёкат чорны[4]. Сярод паслёнавых палявыя харчовыя расліны (бульба, памідоры, баклажан), лекавыя (красаўка беладонна, дурнап'ян звычайны), дэкаратыўныя (петунія гібрыдная, табака пахучая, фізаліс), тэхнічныя (тытунь, махорка) расліны.
Сістэматыка
[правіць | правіць зыходнік]Раней гэта сямейства адносілі да парадку Personatae, у цяперашні час гэта класіфікацыя не выкарыстоўваецца. У сучаснай сістэматыцы сямейства паслёнавых разам з сямействам Бярозкавыя (Convolvulaceae) утварае свой уласны парадак Паслёнакветныя.
У цяперашні час сямейства ўключае каля 2 700 відаў у 115 родах[5], падзеленых на сем падсямействаў, адзінаццаць трыб[6]:
- Падсямейства Browallioideae
- уключае 11 родаў у чатырох трыбах:
- Падсямейства Goetzeoideae
- уключае 7 родаў;
- Падсямейства Nicotianoideae
- уключае 8 родаў;
- Падсямейства Petunioideae
- уключае 10 родаў;
- Падсямейства Schizanthoideae
- уключае 1 род — Schizanthus;
- Падсямейства Schwenckioideae
- уключае 3 рода;
- Падсямейства Solanoideae
- уключае 56 родаў у сямі трыбах:
- Capsiceae
- Datureae
- Hyoscyameae
- Juanulloeae
- Lycieae
- Physaleae, уключаюць тры падтрыбы
- Solaneae
- уключае 56 родаў у сямі трыбах:
Роды
[правіць | правіць зыходнік]Сямейства налічвае каля 115 родаў[5], некаторыя з іх:
- Acnistus Schott
- Atropa L. — Красаўка
- Brugmansia Pers.
- Calibrachoa Cerv.
- Capsicum L. — Перац струкавы
- Cestrum L.
- Datura L. — Дурнап’ян
- Duboisia R.Br.
- Hyoscyamus L.
- Iochroma Benth.
- Lycium L. — Ліцый
- Mandragora L. — Мандрагора
- Nicandra Adans. — Нікандра
- Nicotiana L. — Тытунь
- Petunia Juss.
- Physalis L. — Фізаліс
- Physochlaina G.Don
- Saracha Ruiz & Pav.
- Schizanthus Ruiz & Pav.
- Scopolia Jacq.
- Solandra Sw.
- Solanum L. — Паслён
- Streptosolen Miers
Выкарыстанне
[правіць | правіць зыходнік]Харчовыя, лекавыя, тэхнічныя, дэкаратыўныя расліны. Многія паслёнавыя, асабліва паслён салодка-горкі (Solanum dulkamara)[7], утрымліваюць алкалоіды і іншыя рэчывы, якія выкарыстоўваюцца ў медыцыне.
Зноскі
- ↑ Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
- ↑ Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».
- ↑ Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 147. — 160 с. — 2 350 экз.
- ↑ Беларуская ССР: Кароткая энцыклапедыя. Т. 2. — Мн.: БелСЭ. 1979.
- ↑ а б Семейство Паслёновые (Solanaceae)
- ↑ Паводле сайта GRIN (гл. картку расліны).
- ↑ Биологический энциклопедический словарь / Гл. ред М. С. Гиляров. Ред. колл. А. А. Баев, Г. Г. Винберг, Г. А. Заварзин и др.. — 2-е изд. исправл. — М.: Советская энциклопедия, 1989. — 864 с. — 150 000 экз. — ISBN 5-85270-002-9.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Паслёнавыя // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 12: Палікрат — Праметэй / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2001. — Т. 12. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0198-2 (т. 12).
- Биологический энциклопедический словарь / Гл. ред М. С. Гиляров. Ред. колл. А. А. Баев, Г. Г. Винберг, Г. А. Заварзин и др.. — 2-е изд. исправл. — М.: Советская энциклопедия, 1989. — С. 452. — 864 с. — 150 000 экз. — ISBN 5-85270-002-9. (руск.)