pellaat

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-gwan pell hag al lostger kevrennek -aat (diwar -a hag -at)

Verb

pellaat /pɛˈlɑːt/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : pellaet) (displegadur)
I. verb gwan

1. Mont pell pe belloc'h
   • Ar marc'hadour a hejas e benn, hag a reas an asvan da bellaat. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 20.)
   • Tud ar maner a sellas outañ o pellaat ken na voe aet diwar wel e penn ar rabin. — (Jakez Konan, Ur marc'hadour a Vontroulez, Al Liamm, 1981, p. 99.)
   • He c'hlevout a reas o pellaat etrezek ar gegin hag o lakaat ur baelon war ar fornigell. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 24.)
2. Mont pell pe belloc'h diouzh unan bennak/un dra bennak, diouzh ar gêr:
   • … ne garfen ket pellaat diouzh Plougouloum. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 142.)
   • [...], ha mall a oa gantan pellaat diouz Kerbutun. — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 25.)
   • Hast gant Pipi da zilezel e graou ha da bellaat diouz ar ganfarted. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 74.)
   • Ha me en avañtur Doue, da bellaat, gant un taol roeñv nerzhus, diouzh al lestr marv. — (Daniel Defoe, lakaet e brezhoneg gant Yeun ar Gow, Abrobin, Al Liamm, 1964, p. 26.)
   • Ne bella ket diouzh e hanter-kant vloaz. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 402.)
   • — Mamm ! Laoskit ac'hanon ! emezañ, en ur bellaat diouti. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 102.)
   • Pep unan a ouia penn da greisteiz hep pellaat a dreuzoù e di. ETEB 1982-83/138
   • Goude m’en doa ranket … pellaat diouto, — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 28.)
3. pellaat diouzh e gezeg : mont pell diouzh ar gaoz kentañ

Gerioù heñvelster

• tec'hel

Gerioù enepster

• tostaat

Troioù-lavar

• pellaat diouzh e gezeg : mont pell diouzh ar gaoz kentañ

II. verb kreñv eeun

1. (en egor ; ) Pellaat udb diouzh ub Lakaat da vont pell pe belloc'h, kas diwar-dro
   • [...], — bep noz e lavared atav ur Bater hag un Ave, Maria evit pellaat pep droug diouzh menec'h an abati. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 34.)
   • Darn anê a rê sin ar gras war o ginou ha war o zal, gant o biz-meud, evit pellaat an drouk-spered. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 57.)
2. (en amzer) Lakaat da c'hoarvezout diwezhatoc'h eget an ampoent bet merket kentoc'h

Gerioù heñvelster

1. argas, diarbenn, distekiñ
2. ampellañ, daleañ

Troidigezhioù

• galleg : (s')éloigner ^(fr)