| dbo:abstract
|
- Credo (lat. věřím; credere = věřit) je součást mše svaté. (cs)
- Σύμβολο της Πίστεως ή Πιστεύω ονομάζεται μια σύντομη και περιληπτική ομολογία των βασικών δογμάτων της χριστιανικής πίστης. Το Σύμβολο της Πίστεως που έχει επικρατήσει θεσπίστηκε κατά την Α΄ και Β΄ Οικουμενική Σύνοδο και εγίνε δεκτό από όλες τις χριστιανικές ομολογίες. (el)
- La Kredo estas, en la katolikaj liturgio kaj devoteco, la kredkonfeso kiun la fidelula komunumo eldiras en la liturgiaj momentoj, precipe dum la Meso de la dimanĉoj kaj la liturgiaj solenaĵoj. La liturgio proponas du formulojn por la kredo:
* La Apostola simbolo aŭ apostola kredo: temas pri teksto de la 2-a jarcento, naskiĝinta kun la liturgio de la bapto.
* La Kredokonfeso nicea-konstantinopola: temas pri evoluo de la, pliriĉigita per la kristologiaj asertoj difinitaj en la unua koncilio de Niceo kaj per la pneŭmatologiaj (= pri la Sankta Spirito) kredasertoj difinitaj en la Unua koncilio de Konstantinopolo.
* La Atanazia simbolo: atribuata al Sankta Atanazio de Aleksandrio (kvara jarcento), estis iam recitata en la Roma rito kaj en la Ambrozia rito. En la rito de la bapto oni preferas la formon “demando kaj respondo”: al la demandoj de la presbitero aŭ de la episkopo pri la tri artokoloj de la Apostola Simbolo la baptotoj respondas ĉiuj kune "Jes, mi kredas". Post tio ili estas baptitaj. Malgraŭ ke la kredo estas recitata kvazaŭ preĝo, ĝi tia propre ne estas, sed ĝuste nur solena deklaro de la precipaj kredartikoloj, nome resumo de la precipaj dogmoj. (eo)
- Das Credo (lateinisch credo ‚ich glaube‘) ist einer der Hauptbestandteile des christlichen Gottesdienstes und stellt ein gemeinsames Glaubensbekenntnis der versammelten Gemeinde dar. Der Text ist Bestandteil zahlreicher Messvertonungen. Im außerreligiösen Bereich wird das von dem liturgischen Text abgeleitete Credo (auch in der Schreibweise Kredo) fach- und bildungssprachlich in der Bedeutung „Überzeugung, Glaubensbekenntnis“ verwendet. (de)
- In Christian liturgy, the credo (Latin: [ˈkɾeːdoː]; Latin for "I believe") is the Nicene-Constantinopolitan Creed – or its shorter version, the Apostles' Creed – in the Mass, either as a prayer, a spoken text, or sung as Gregorian chant or other musical settings of the Mass. (en)
- Il Credo è, nella liturgia e devozione cattoliche, la professione di fede che la comunità credente fa nei momenti liturgici, principalmente nelle celebrazioni eucaristiche delle domeniche e delle solennità liturgiche. La liturgia propone due formule per il credo:
* Il Simbolo apostolico: è un testo del II secolo, nato nella liturgia del battesimo.
* Il Simbolo niceno-costantinopolitano: è uno sviluppo del precedente, arricchito con le affermazioni cristologiche definite nel Concilio di Nicea e con le affermazioni di fede pneumatologiche definite nel Primo Concilio di Costantinopoli. C'è inoltre il Simbolo atanasiano: attribuito a Sant'Atanasio (IV secolo), era recitato nel Rito Romano nell'ufficio domenicale di prima della Riforma liturgica, e usato nel Rito ambrosiano come inno dell'Ufficio delle Letture. Nel rito del battesimo si preferisce la modalità in forma di domande e risposte: alle domande del presbitero o del vescovo sui tre articoli di fede del Simbolo apostolico i battezzandi rispondono tutti insieme "Sì, credo". Dopo di ciò sono battezzati. Tale modalità può essere usata anche nella celebrazione eucaristica, ed è obbligatoria nella liturgia della Veglia pasquale. Nonostante il credo venga recitato come fosse una preghiera, non lo è in modo proprio, ma è appunto una dichiarazione solenne dei principali articoli della fede ossia un riassunto dei principali dogmi. Il Simbolo niceno-costantinopolitano è stato fonte di controversie tra la Chiesa cattolica e la chiesa ortodossa per la questione del filioque. (it)
- Het Credo is de geloofsbelijdenis van de Katholieke Kerk die tijdens de zondagse eucharistie of mis, hoogfeest of vieringen van plechtige aard in het Latijn of de eigen landstaal wordt gezongen of in dialoog tussen de priester en de aanwezige gelovigen wordt gereciteerd. Tijdens een requiemmis en in de liturgieën van het Paastriduüm wordt het Credo weggelaten. In de viering van de Paaswake vindt meestal de hernieuwing van de Doopbeloften plaats in dialoogvorm die inhoudelijk de lijn van het Credo volgt. De tekst van het Credo (Ik geloof…) is binnen het christendom onderwerp van veel discussie geweest en een van de oorzaken van het schisma tussen de Kerk van Rome en de oosters-orthodoxe kerken in 1054. Zie ook Geloofsbelijdenis van Nicea-Constantinopel (nl)
- Кре́до (лат. credo — верю, верую) — песнопение ординария католической мессы (третья часть после Kyrie и Gloria). Начинается словами лат. Credo in unum Deum — «Верую во единого Бога». (ru)
- Credo, latin för jag tror, även kallad tron, är det moment i gudstjänstordningen för en kristen mässa då trosbekännelsen läses. Uttrycket kommer från den Apostoliska trosbekännelsen och/eller Nicaenska trosbekännelsen, vars latinskspråkiga inledningar lyder "Credo". Trosbekännelsen kan läsas gemensamt, eller sjungas som en trosbekännelsepsalm. (sv)
- Credo («Кредо», дослівно з латинської — «Вірую») — один із розділів католицької меси, в основі якого лежить текст Нікейського символу віри. (uk)
- 《信經》（英語：Creed, Articles of Faith，「信條」，拉丁語：credo，「我信」，希臘語：Σύμβολο της Πίστης，「信仰之标志」），是基督教的權威性基本信仰綱要。源頭可以追溯至教会初期的信仰準則（regula fidei），當時教會對外面臨逼迫，對內面對異端的攪擾，特別是諾斯底派。於是當時的辯道士透過「」（theologia dogmatica）發展出信仰摘要，藉之說明信仰原委並澄清信仰內容。信經就是在這種情況下發展出來的。簡單來說是教條式的信仰摘要。不過，信經主要表徵基督教的信仰，不是對信仰內涵的絕對定義，因此可能出現附加條款的情形。以尼西亞信經為例，原版和修訂過的信經是對特定的涉嫌有錯誤解說的異端學說做出隱含的譴責。當新的學說出現，之後被認定為異端時，這時就會有新附加的語句出現在信經裡頭，有如憲法或是一般法律條文的附加條款那樣。信經附加語句的變動顯示出神學在歷史上的發展。 在古代的西方基督教会，大多數人接受的信經一共有四個，分別是《使徒信經》、《尼西亞信經》、《阿塔拿修信經》和《迦克墩信經》。現代基督教稱的「三大信經」分別是《使徒信經》、《尼西亞信經》和《阿塔拿修信經》。 東方基督教会唯一的信经就是他们称作「信仰之标志」的《尼西亞信經》。虽然正教会和东仪天主教会也认可其他三个信经，东方正统教会也认可除《迦克墩信經》之外的两个信经，但他們仍然不承认其他幾個信經为「信仰之标志」。 並不是所有的宗教都有信經的概念。希臘、羅馬或是歐洲的多神教，以及印度教、佛教就没有信经，伊斯蘭教則有清真言作為信仰告白。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Credo (lat. věřím; credere = věřit) je součást mše svaté. (cs)
- Σύμβολο της Πίστεως ή Πιστεύω ονομάζεται μια σύντομη και περιληπτική ομολογία των βασικών δογμάτων της χριστιανικής πίστης. Το Σύμβολο της Πίστεως που έχει επικρατήσει θεσπίστηκε κατά την Α΄ και Β΄ Οικουμενική Σύνοδο και εγίνε δεκτό από όλες τις χριστιανικές ομολογίες. (el)
- Das Credo (lateinisch credo ‚ich glaube‘) ist einer der Hauptbestandteile des christlichen Gottesdienstes und stellt ein gemeinsames Glaubensbekenntnis der versammelten Gemeinde dar. Der Text ist Bestandteil zahlreicher Messvertonungen. Im außerreligiösen Bereich wird das von dem liturgischen Text abgeleitete Credo (auch in der Schreibweise Kredo) fach- und bildungssprachlich in der Bedeutung „Überzeugung, Glaubensbekenntnis“ verwendet. (de)
- In Christian liturgy, the credo (Latin: [ˈkɾeːdoː]; Latin for "I believe") is the Nicene-Constantinopolitan Creed – or its shorter version, the Apostles' Creed – in the Mass, either as a prayer, a spoken text, or sung as Gregorian chant or other musical settings of the Mass. (en)
- Кре́до (лат. credo — верю, верую) — песнопение ординария католической мессы (третья часть после Kyrie и Gloria). Начинается словами лат. Credo in unum Deum — «Верую во единого Бога». (ru)
- Credo, latin för jag tror, även kallad tron, är det moment i gudstjänstordningen för en kristen mässa då trosbekännelsen läses. Uttrycket kommer från den Apostoliska trosbekännelsen och/eller Nicaenska trosbekännelsen, vars latinskspråkiga inledningar lyder "Credo". Trosbekännelsen kan läsas gemensamt, eller sjungas som en trosbekännelsepsalm. (sv)
- Credo («Кредо», дослівно з латинської — «Вірую») — один із розділів католицької меси, в основі якого лежить текст Нікейського символу віри. (uk)
- La Kredo estas, en la katolikaj liturgio kaj devoteco, la kredkonfeso kiun la fidelula komunumo eldiras en la liturgiaj momentoj, precipe dum la Meso de la dimanĉoj kaj la liturgiaj solenaĵoj. La liturgio proponas du formulojn por la kredo: En la rito de la bapto oni preferas la formon “demando kaj respondo”: al la demandoj de la presbitero aŭ de la episkopo pri la tri artokoloj de la Apostola Simbolo la baptotoj respondas ĉiuj kune "Jes, mi kredas". Post tio ili estas baptitaj. (eo)
- Il Credo è, nella liturgia e devozione cattoliche, la professione di fede che la comunità credente fa nei momenti liturgici, principalmente nelle celebrazioni eucaristiche delle domeniche e delle solennità liturgiche. La liturgia propone due formule per il credo:
* Il Simbolo apostolico: è un testo del II secolo, nato nella liturgia del battesimo.
* Il Simbolo niceno-costantinopolitano: è uno sviluppo del precedente, arricchito con le affermazioni cristologiche definite nel Concilio di Nicea e con le affermazioni di fede pneumatologiche definite nel Primo Concilio di Costantinopoli. (it)
- Het Credo is de geloofsbelijdenis van de Katholieke Kerk die tijdens de zondagse eucharistie of mis, hoogfeest of vieringen van plechtige aard in het Latijn of de eigen landstaal wordt gezongen of in dialoog tussen de priester en de aanwezige gelovigen wordt gereciteerd. Tijdens een requiemmis en in de liturgieën van het Paastriduüm wordt het Credo weggelaten. In de viering van de Paaswake vindt meestal de hernieuwing van de Doopbeloften plaats in dialoogvorm die inhoudelijk de lijn van het Credo volgt. Zie ook Geloofsbelijdenis van Nicea-Constantinopel (nl)
- 《信經》（英語：Creed, Articles of Faith，「信條」，拉丁語：credo，「我信」，希臘語：Σύμβολο της Πίστης，「信仰之标志」），是基督教的權威性基本信仰綱要。源頭可以追溯至教会初期的信仰準則（regula fidei），當時教會對外面臨逼迫，對內面對異端的攪擾，特別是諾斯底派。於是當時的辯道士透過「」（theologia dogmatica）發展出信仰摘要，藉之說明信仰原委並澄清信仰內容。信經就是在這種情況下發展出來的。簡單來說是教條式的信仰摘要。不過，信經主要表徵基督教的信仰，不是對信仰內涵的絕對定義，因此可能出現附加條款的情形。以尼西亞信經為例，原版和修訂過的信經是對特定的涉嫌有錯誤解說的異端學說做出隱含的譴責。當新的學說出現，之後被認定為異端時，這時就會有新附加的語句出現在信經裡頭，有如憲法或是一般法律條文的附加條款那樣。信經附加語句的變動顯示出神學在歷史上的發展。 在古代的西方基督教会，大多數人接受的信經一共有四個，分別是《使徒信經》、《尼西亞信經》、《阿塔拿修信經》和《迦克墩信經》。現代基督教稱的「三大信經」分別是《使徒信經》、《尼西亞信經》和《阿塔拿修信經》。 並不是所有的宗教都有信經的概念。希臘、羅馬或是歐洲的多神教，以及印度教、佛教就没有信经，伊斯蘭教則有清真言作為信仰告白。 (zh)
|
