| dbo:abstract
|
- El docetisme (del grec δοκεῖν/δόκησις, semblar) és una doctrina cristològica dels primers temps de l'Església que atribuïa a la persona de Jesucrist un cos aparent i negava tota realitat a la seva vida humana. S'originà quan hom volgué explicar racionalment l'encarnació i passió de Crist des del dualisme espiritualista de la gnosi. No arribà a constituir cap secta determinada, però es presentà en el decurs dels segles sota diverses formes: valentinians i marcionites (segles ii i iii), monofisites (segle vi) i càtars (segle xi). Fou condemnat pel concili de Calcedònia (451). (ca)
- الدوسيتية (بالإنجليزية Docetism) هي فرقة فلسفية مسيحية متأثرة بالغنوصية ظهرت في القرن الثاني للميلاد عارضتها الكنائس المسيحية بشدة واعتبرتها هرطقة لأنها تؤكد على أن ناسوت (جسد) يسوع ليس له وجود حقيقي لأن الجسد مادي والمادة ليس لها وجود فعلي حقيقي في اعتقادهم. (ar)
- Doketismus z řeckého δοκέω (dokeó) »zdání«, je označení pro helenistický heretický pohled na Ježíše. Vychází z řeckého filosofického monoteismu, kdy Bůh je protikladem světa - země, tedy nehybný beze změny a tak dokonalý. S tímto pohledem se setkáváme u Platóna i v kosmologii od Aristotela (samozřejmě i u jiných řeckých filosofů). Pro člověka vnímajícího Boha takto, je samozřejmě nepřijatelná představa spojení božství a lidství, východiskem tedy je Ježíšovo pouze zdánlivé tělo, nebo minimálně tělo neschopné utrpení. Řadí se mezi ostatní christologické bludy patristické epochy. (cs)
- Der Doketismus (griechisch δοκεῖν dokein „scheinen“) ist eine Lehre, der die Auffassung zugrunde liegt, dass die Materie niedrig und böse sei, und die Christus nur einen Scheinleib zuerkennt. So sei Jesus aus doketischer Sicht Gott geblieben, weil seine physische Existenz sein Wesen nicht berührt habe, er also nur zum Schein gelitten habe und gestorben sei. Das Menschsein und die Geschichtlichkeit Christi werden damit im Doketismus aufgegeben oder zumindest eingeschränkt. (de)
- Ο δοκητισμός ήταν αρχαία χριστιανική θεολογική πεποίθηση, η οποία από πολύ νωρίς τέθηκε στο περιθώριο ως αιρετική από πρώιμους ορθόδοξους Χριστιανούς διότι αρνούνταν ουσιαστικά το γεγονός των παθημάτων και του θανάτου του Ιησού Χριστού. (el)
- Doketismo, el la greka vorto por "ŝajna" (dokéo), estas doktrino kiu neas la enkarniĝon, t. e., kredas ke Jesuo estis homo nur laŭ apero, ne en fakto, sed vere estis Sendito de la vera Dio. Ĉar la materia mondo estas malbona, Jesuo klare ne estis homo, sed nur ŝajnis homo, sekve, Jesuo suferus sur la kruco nur ŝajne. Jesuo estus dia sen vera homa karaktero. Tial Jesuo ne savas per sia morto, sed per sia doktrino. La doketismo estis subtenita en la antikva kristanismo ĉefe de teologoj influitaj de gnostikismo kiel Valentino kaj Marciono, sed ĝi estis frue konsiderata herezo. (eo)
- El docetismo (del griego koiné δοκεῖν/δόκησις, dokeĩn "parecer, aparecer", dókēsis "aparición, fantasma"), en la historia del cristianismo, designa un conjunto de tendencias cristológicas heterodoxas presentes en los primeros siglos del cristianismo sobre la verdadera naturaleza de Jesucristo, su existencia histórica y corporal, y sobre todo su forma humana, que era una simple apariencia sin ninguna naturaleza carnal. En general, se toma como la creencia de que los sufrimientos y la humanidad de Jesucristo fueron aparentes y no reales, su forma humana fue una mera ilusión. La palabra griega Δοκηταί Dokētaí ("ilusionistas") que se refiere a los primeros grupos que negaron la humanidad de Jesús, apareció por primera vez en una carta del obispo Serapión de Antioquía (197-203), que descubrió la doctrina en el Evangelio apócrifo de Pedro, durante una visita pastoral a una comunidad cristiana que lo utilizaba en , y más tarde lo condenó como una falsificación. Parece haber surgido sobre las disputas teológicas sobre el significado, figurado o literal, de una frase del Evangelio de Juan: 'la Palabra se hizo Carne'. El docetismo fue rechazado inequívocamente en el Primer Concilio de Nicea en 325 y está considerado herético por la Iglesia católica, la Iglesia ortodoxa, la Iglesia Ortodoxa Copta de Alejandría y la Ortodoxa Tawahedo y muchas de las denominaciones protestantes que aceptan y mantienen las sentencias de estos primeros concilios de la iglesia. El filósofo y orientalista Henry Corbin también amplió el significado del término 'docetismo', para indicar una teoría del conocimiento visionario que sería común a las diferentes corrientes espirituales y gnósticas en las tres religiones abrahámicas (judaísmo, cristianismo, islamismo). (es)
- In the history of Christianity, docetism (from the Koinē Greek: δοκεῖν/δόκησις dokeĩn "to seem", dókēsis "apparition, phantom") is the heretical doctrine that Jesus, his historical and bodily existence, and above all the human body of Jesus, was mere semblance without any true reality. Broadly it is taken as the belief that Jesus only seemed to be human, and that his human form was an illusion. The word Δοκηταί Dokētaí ("Illusionists") referring to early groups who denied Jesus's humanity, first occurred in a letter by Bishop Serapion of Antioch (197–203), who discovered the doctrine in the Gospel of Peter, during a pastoral visit to a Christian community using it in Rhosus, and later condemned it as a forgery. It appears to have arisen over theological contentions concerning the meaning, figurative or literal, of a sentence from the Gospel of John: "the Word was made Flesh". Docetism was unequivocally rejected at the First Council of Nicaea in 325 and is regarded as heretical by the Catholic Church, Eastern Orthodox Church, Coptic Orthodox Church of Alexandria, Armenian Apostolic Church, Orthodox Tewahedo, and many Protestant denominations that accept and hold to the statements of these early church councils, such as Reformed Baptists, Reformed Christians, and all Trinitarian Christians. (en)
- Dozetismoa (antzinako grezieraz: δοκεῖν/δόκησις, dokeĩn «iruditu» / dókēsis «agerkunde») kristautasunaren barruko bat da. I. mendearen bukaeran jaio zen doktrina honen arabera Jesukristo ez zen gurutziltzatuta hil, bere gorputza ez zelako benetakoa, baizik eta aparentea. Ideia hau Joanen I. gutunan, izen bereko apostoluarena omen dena, txarretsi nahi den ideia da, 1 J 1:1 idazten duenean. filosofo gnostikoak idatzi zuen izan zela gurutzea garraiatu zuena, eta ez Kristo, argudiatzeko Jesus aparenteki zegoela bertan, baina ez fisikoki. Hala ere Itun Berrian ez da hori esaten, baizik eta Jesusek kolpeak jaso ostean Simon izan zela gurutzea hartu zuena (Mt 27:26-32 eta Lk 23:25-26, nekatuegi zegoelako, ez bertan ez zegoelako. Korronte honek Platonen influentzia du. Platonismoaren ideietako bat da ideiak beraiek direla errealitate eta gure mundua ideia horren isla dela, irudi bat. Garai hartan, gainera, materia bera ustela zela pentsatzen zen, gorputza espirituaren kartzela zela eta, beraz, espiritua gorputzaren gainetik dagoela. Dozetismoak gorputza eta arima guztiz banantzen zituen, lehenengoari denborari lotutako guztia egotziz, ustel daitekeen guztia eta betierekoa, benetakoa edo perfektua dena bigarrengoari. Ideia hau gure egunetaraino iritsi da Islamean. Musulmanentzat Isa (Jesukristoren izena) ez zen gurutziltzatuta hil, hori ilusio bat baino ez baitzen izan. (eu)
- Le docétisme (du grec dokein, paraître) est un ensemble de tendances christologiques du début du christianisme, relevant du courant christologique sarx, pour lequel le Christ se faisant « chair » ne signifie pas qu'il se fait « homme ». Les théologiens docètes interprètent littéralement le verset de l’évangile selon Jean où il est écrit que « la Parole se fit chair ». « En assumant la mesure de l’homme, en acceptant de se dépouiller de la gloire inhérente à sa génération divine (Jn 17,5), le Fils de Dieu se fait proche de lui, il se fait son prochain, son frère. C’est précisément ce mystère qui a offusqué la raison, comme le prouvent les tentatives gnostiques ou docétistes, dès les premiers siècles de l’Église, pour volatiliser le réalisme de la foi christologique en une simple apparence humaine ». Au terme d'une étape métaphysique supplémentaire, il en résulte que, selon eux, Jésus n'a pas de corps physique, à l'instar d'un Esprit, et que, de ce fait, la crucifixion est une illusion. En d'autres termes, l'aspect humain du Christ est simple illusion et n'a pas de réalité objective. Cette tendance — qui a une conception divinisante de Jésus, à l'opposé de la conception humanisante de l'adoptianisme — n'a pas constitué une secte déterminée, au contraire de ce qu'ont laissé croire faussement certains hérésiologues. (fr)
- Doketisme merupakan sebuah istilah yang menyatakan bahwa Yesus Kristus tidak sungguh-sungguh manusia, melainkan hanya tampak sebagai manusia. Kata ini berasal dari bahasa Yunani dokein yang berarti tampak atau kelihatannya. Doktrin ini mempertahankan bahwa Yesus Kristus hanya tampaknya saja mempunyai tubuh. Maka dengan kata lain dapat dikatakan bahwa Yesus Kristus hanya memiliki tubuh surgawi dan hanya berpura-pura saja menderita dan mati. Doketisme bukanlah sebuah mazhab atau sekte, tetapi suatu cara berpikir tentang Yesus Kristus yang sejak zaman para rasul muncul dalam bentuk yang beraneka ragam. (in)
- 가현설(假現說) 또는 도우시티즘(Docetism)은 그리스어로 "보이다"라는 뜻인 '도케오'(δοκέω)가 어원으로 예수의 몸은 환상일 뿐이라는 영지주의 교리이다. 하나님의 아들인 예수 그리스도는 참된 인간의 몸을 가지지 않았다고 주장한다, 즉 참된 혈과 육의 사람이 아니라면서 예수의 인간성을 부정하는 교리이다. 따라서 예수가 십자가에 달리고 고난 받은 것은 환상일 뿐이며, 그가 죽고 부활하는 것은 중요하지 않다고 영지주의자들은 주장하였다. 가현설은 일부 기독교인들이 예수의 신성을 지나치게 강조하여 발생한 극단적인 교리로서, 요한 교회에서는 "말씀이 사람이 되었다"는 성육신(肉化) 사상(요한 복음서 1장 14절)을 통해 이를 반박하였다. 복음서와 서신서 저자들은 물론, 기독교 교부와 신학자들에게도 가현설은 단죄되었는데, 그 실례로 마태오 복음서와 루가 복음서에서는 예수의 탄생과 관련된 기록을 언급하고 있으며, 요한의 둘째 편지(요한 2서)에서는 예수가 사람인 것을 부정하는 사람은 그리스도의 적이라고 단죄한다. (ko)
- Il docetismo è una dottrina cristologica, ovvero una concezione sulla vera natura del Cristo. Il suo nome deriva dal verbo greco dokéin, che significa apparire, e trovò nel teologo gnostico Basilide un suo grande assertore. Essa si riferisce alla convinzione che le sofferenze e l'umanità di Gesù Cristo fossero apparenti e non reali; tale convinzione è ritenuta eretica dalle chiese cristiane che riconoscono il Primo Concilio di Costantinopoli. Il filosofo e orientalista Henry Corbin ha inoltre esteso il significato del termine "docetismo", per indicare una teoria della conoscenza visionaria che sarebbe comune a diverse correnti spirituali e di gnosi nelle tre religioni abramitiche (ebraismo, cristianesimo, islam). (it)
- Doketyzm (gr. δοκεῖν dokein – wydawać się, mniemać, przypuszczać) – wczesnochrześcijańska doktryna chrystologiczna (powstała w II w.), która kwestionowała podstawowe dogmaty wiary chrześcijańskiej, czyli wcielenie i zbawienie ludzkości poprzez mękę, śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa. Od pierwszego soboru nicejskiego uznawana przez chrześcijaństwo za herezję. Ideologiem i scholarchą tej doktryny był Juliusz Kasjan, uczeń Walentyna, gorliwy enkratyk. Według doketyzmu Jezus Chrystus był tylko pozornie człowiekiem. Nie miał bowiem rzeczywistego, fizycznego ciała ludzkiego, ale jedynie eteryczne ciało niebiańskie. Tym samym pozorne były również jego cierpienia i śmierć na krzyżu. W niektórych nurtach uważano na przykład, że zamiast Syna Bożego cierpiał Szymon Cyrenejczyk. Dla podstawowego nurtu chrześcijaństwa doketyzm stanowił wyraźne zaprzeczenie kanonów wiary i został uznany za herezję. Jako teoria wywarł kluczowy wpływ na rozwój monofizytyzmu. Dokeci utworzyli osobny związek wyznaniowy około połowy II wieku. (pl)
- Docetisme (van het Griekse: δοκεῖν, dokein = lijken of schijnen) is de opvatting die beweert dat Jezus Christus slechts een schijnbare lichamelijkheid bezat. Volgens de doceten was het lichaam van Christus slechts schijn, niet werkelijk aanwezig. Er zijn al in de 1ste eeuw docetische leerstellingen aanwijsbaar. Meer intellectuele christenen werden zich bewust van het probleem hoe de vereniging van het goddelijke en menselijke in de historische Jezus denkbaar was. In de Griekse filosofie en het Griekse denken werd een scherp onderscheid gemaakt tussen de onveranderlijke goddelijke wereld van het Zijn en de veranderlijke wereld van het Worden. Die twee konden zich ook niet verenigen. Dat maakt de eenheid van God en mens in Jezus in dat denken onbestaanbaar. Een van de oplossingsrichtingen was de formulering dat Jezus geen reëel menselijk lichaam had gehad maar een schijnlichaam. De aanwezigheid van die opvatting wordt al verwoord in de brieven van Johannes. In de Eerste brief van Johannes staat: Iedereen die gelooft dat Jezus Christus als mens op de aarde gekomen is, komt van God. Iedere geest die dit niet belijdt, komt niet van God: dat is de antichrist. In de Tweede brief van Johannes staat: Er zijn veel dwaalleraren in de wereld verschenen die de komst van Jezus Christus als mens niet belijden. Dat nu is de verleider, de antichrist. In de proto-orthodoxie ging men ervan uit dat Jezus tegelijk waarachtig God en waarachtig mens was geweest die geleden had en gestorven was. De innerlijke tegenstellingen nam men op de koop toe. Tertullianus beschreef in zijn Adversus Praxean als een van de eersten een formulering hiervoor. Wij zien een dubbele status, niet vermengd, maar verbonden in één persoon; Jezus: God en mens. Het docetisme was vooral aanwezig binnen de gnostiek. In een aanzienlijk aantal van de Nag Hammadigeschriften wordt dat duidelijk. De Tweede verhandeling van de grote Seth verdedigt het gnostische standpunt over de kruisigingsdood, dat de goddelijke Christus de mens Jezus voor de dood aan het kruis heeft verlaten. De gekruisigde Jezus is dus slechts een lichamelijk omhulsel. Christus zegt in de tekst Ik heb in het geheel niet geleden. Zij bestraften mij, ik stierf niet echt, maar slechts in schijn. In de gnostiek wordt de kruisiging gezien als een nederlaag van de demiurg en zijn boze machten. Zij zijn niet in staat geweest de Verlosser te doden. Dat is ook het belangrijkste thema in geschriften als Gnostische Openbaring van Petrus, en de Eerste openbaring van Jacobus. In het evangelie van Judas spreekt Jezus over zijn lichaam als degene die mij draagt en tegen Judas zegt hij jij zult de mens die mij draagt offeren. Omdat het christendom lijden, sterven en de verrijzenis van Christus als het centrale punt van de christelijke boodschap beschouwt, is het docetisme steeds bestreden als ketterij. De omlijning van wat tot het wezen van Christus en de christologische perichorese behoort, kwam geleidelijk en grotendeels tot stand tussen het Eerste Concilie van Nicea (325) en het Concilie van Chalcedon (451). Verwante zienswijzen bleven echter lange tijd aanwezig, ook in de Kerk. Zo hingen bijvoorbeeld de Katharen (12de - 14de eeuw) een docetische interpretatie van Christus' aanwezigheid op aarde aan en eind 16de eeuw werd Giordano Bruno door de kerkelijke rechtbank aangeklaagd wegens onder meer docetisme en ter dood gebracht. (nl)
- 仮現説（かげんせつ、ギリシア語：Δοκητισμός, Dokētismos、ラテン語：Docetismus、英語：Docetism）、またはキリスト仮現説とは、キリスト教の神学、キリスト論において、「イエスの身体性を否定する教説」を言う。つまり、「イエスの人としての誕生・行動や死はみな、人間の目にそのように見えただけであった」という見解である。当時の主流派（正統派）教会からは、異端であるとして排除された。語源は、ギリシア語の δοκεῖν（dokeīn、～であるように見える）という語である。 (ja)
- Docetismo (do grego δοκέω [dokeō], "para parecer") é uma doutrina cristã do século II, considerada herética pela Igreja primitiva. Antecedente do gnosticismo, acreditavam que o corpo de Jesus Cristo era uma ilusão, e que sua crucificação teria sido apenas aparente. Não existiam "docetas" enquanto seita ou religião específica, mas como uma corrente de pensamento que atravessou diversos estratos da Igreja. O docetismo acreditava que Jesus Cristo era um espectro, logo, este apesar de ter uma aparência humana, não possuía carne e nem sangue. Esta doutrina é refutada pela Igreja Católica com base no Evangelho de São João, onde no primeiro capítulo se afirma que "o Verbo se fez carne". Autores cristãos posteriores, como Inácio de Antioquia e Ireneu de Lião deram os contributos teológicos mais importantes para a erradicação deste pensamento, em especial o último que, na sua obra Adversus Haereses defendeu as ideias principais que contrariavam o docetismo, ou seja, a teologia do , a recapitulação em Cristo do Homem caído em pecado e a união entre a criação, o pecado e a redenção. A origem do docetismo é geralmente atribuída a correntes gnósticas para quem o mundo material era mau e corrompido e que tentavam aliar, de forma racional, a Revelação disposta nas escrituras à filosofia grega. Esta doutrina viria a ser condenada como heresia no Concílio Ecumênico de Calcedônia. (pt)
- Докети́зм (от др.-греч. δοκέω [dokeō] — «кажусь») — одно из старейших еретических христианских учений, отрицавшее реальность страданий Иисуса Христа и его воплощение как противоречащие представлениям о бесстрастности и неограниченности Бога и утверждавшее иллюзорность его существования. По-видимому, характерной чертой такого учения было использование глагола др.-греч. δοκεῖν «казаться» и различных производных от него для описания «иллюзорности» вочеловечивания Иисуса Христа. (ru)
- Doketism (av grek. dokeo "synas") är en kristologisk term som syftar på det av de flesta teologer klassade som hädiska antagandet att Jesus Kristus endast skenbart var en människa och att därför även hans lidande var en illusion. Läran omfattades särskilt av gnostiska riktningar men också av markionismen. Doketismen kom tidigt att stämplas som hädisk av den etablerade kyrkan som menar att tanken medför ett förnekande av Jesu död och uppståndelse vilket skulle omintetgöra människans frälsning. Muslimer – som per definition inte är doketister – har likväl inte kunnat acceptera att en gudomlig budbärare dör på det sätt som Jesus ('Isa) dog på. Även Koranen avvisar därför Jesu korsfästelse och död, men han ses definitivt som en människa. Auktoriserade korantolkare menar att en annan person förvandlades av Gud till att se ut som Jesus. Judarna och romarna arresterade och korsfäste i och med detta fel person. Gud hade redan före korsfästelsen fört upp den riktige Jesus till himlen. Vissa har föreslagit att de kristna, som Muhammed mest kommit i kontakt med, var gnostiskt kristna. I gnostiska kristna berättelser finns faktiskt beskrivningar som för den oinsatte kan te sig som om det var någon som var lik Jesus till utseendet som romarna korsfäste av misstag, eller t.o.m. på grund av att en skrattande Jesus skulle ha lurat dem. Egentligen handlar texterna om hur den andliga inre kärnan (som uppnått gnosis) i manspersonen Jeshua lämnade dennes kropp innan denna var död, kanske redan innan den piskats. Gnostikerna förkastade hela den fysiska världen och ansåg att skaparen – ett lägre väsen än Gud – hade gjort något oförlåtligt och dessutom ofullkomligt genom skapelsen. De tog helt avstånd från den kristna majoritetens grundsatsen att en närvarande, felfri och god Gud skulle ha skapat kropp och själ, eftersom de såg kroppen som ett fängelse som orsakade mycket lidande. (sv)
- Докети́зм (від дав.-гр. δοκέω [dokeō] — «видаюся») — одне з найстаріших єретичних християнських вчень, що заперечувало реальність страждань Ісуса Христа і його втілення, як такі, що суперечать уявленням про безпристрасність та необмеженість Бога, та проголошувало ілюзорність його існування. Очевидно, характерною рисою цього вчення було використання дієслова дав.-гр. δοκείν («видаватися») та різних похідних від нього для опису «ілюзорності» людської природи Ісуса Христа. (uk)
- 幻影說（英語：Docetism），又稱多西特派、看似人主義，或稱唯神主義，是早期基督教對基督的表述之一。此派認為，耶穌基督是個完全的神，不可能成為肉身。耶穌的本體就是上帝，耶穌在人間的一切活動，包括受苦、死亡、復活、升天，都只是假象，只是上帝投射在人間的一個影子、幻象。他們反對道成肉身理論。 傳統上認為，此派與諾斯底主義及希臘哲學關係密切，在基督教會中，馬吉安是第一個提出這個學說的人。325年尼西亞會議宣布幻影說為異端，此派因而衰微。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- El docetisme (del grec δοκεῖν/δόκησις, semblar) és una doctrina cristològica dels primers temps de l'Església que atribuïa a la persona de Jesucrist un cos aparent i negava tota realitat a la seva vida humana. S'originà quan hom volgué explicar racionalment l'encarnació i passió de Crist des del dualisme espiritualista de la gnosi. No arribà a constituir cap secta determinada, però es presentà en el decurs dels segles sota diverses formes: valentinians i marcionites (segles ii i iii), monofisites (segle vi) i càtars (segle xi). Fou condemnat pel concili de Calcedònia (451). (ca)
- الدوسيتية (بالإنجليزية Docetism) هي فرقة فلسفية مسيحية متأثرة بالغنوصية ظهرت في القرن الثاني للميلاد عارضتها الكنائس المسيحية بشدة واعتبرتها هرطقة لأنها تؤكد على أن ناسوت (جسد) يسوع ليس له وجود حقيقي لأن الجسد مادي والمادة ليس لها وجود فعلي حقيقي في اعتقادهم. (ar)
- Doketismus z řeckého δοκέω (dokeó) »zdání«, je označení pro helenistický heretický pohled na Ježíše. Vychází z řeckého filosofického monoteismu, kdy Bůh je protikladem světa - země, tedy nehybný beze změny a tak dokonalý. S tímto pohledem se setkáváme u Platóna i v kosmologii od Aristotela (samozřejmě i u jiných řeckých filosofů). Pro člověka vnímajícího Boha takto, je samozřejmě nepřijatelná představa spojení božství a lidství, východiskem tedy je Ježíšovo pouze zdánlivé tělo, nebo minimálně tělo neschopné utrpení. Řadí se mezi ostatní christologické bludy patristické epochy. (cs)
- Der Doketismus (griechisch δοκεῖν dokein „scheinen“) ist eine Lehre, der die Auffassung zugrunde liegt, dass die Materie niedrig und böse sei, und die Christus nur einen Scheinleib zuerkennt. So sei Jesus aus doketischer Sicht Gott geblieben, weil seine physische Existenz sein Wesen nicht berührt habe, er also nur zum Schein gelitten habe und gestorben sei. Das Menschsein und die Geschichtlichkeit Christi werden damit im Doketismus aufgegeben oder zumindest eingeschränkt. (de)
- Ο δοκητισμός ήταν αρχαία χριστιανική θεολογική πεποίθηση, η οποία από πολύ νωρίς τέθηκε στο περιθώριο ως αιρετική από πρώιμους ορθόδοξους Χριστιανούς διότι αρνούνταν ουσιαστικά το γεγονός των παθημάτων και του θανάτου του Ιησού Χριστού. (el)
- Doketismo, el la greka vorto por "ŝajna" (dokéo), estas doktrino kiu neas la enkarniĝon, t. e., kredas ke Jesuo estis homo nur laŭ apero, ne en fakto, sed vere estis Sendito de la vera Dio. Ĉar la materia mondo estas malbona, Jesuo klare ne estis homo, sed nur ŝajnis homo, sekve, Jesuo suferus sur la kruco nur ŝajne. Jesuo estus dia sen vera homa karaktero. Tial Jesuo ne savas per sia morto, sed per sia doktrino. La doketismo estis subtenita en la antikva kristanismo ĉefe de teologoj influitaj de gnostikismo kiel Valentino kaj Marciono, sed ĝi estis frue konsiderata herezo. (eo)
- Doketisme merupakan sebuah istilah yang menyatakan bahwa Yesus Kristus tidak sungguh-sungguh manusia, melainkan hanya tampak sebagai manusia. Kata ini berasal dari bahasa Yunani dokein yang berarti tampak atau kelihatannya. Doktrin ini mempertahankan bahwa Yesus Kristus hanya tampaknya saja mempunyai tubuh. Maka dengan kata lain dapat dikatakan bahwa Yesus Kristus hanya memiliki tubuh surgawi dan hanya berpura-pura saja menderita dan mati. Doketisme bukanlah sebuah mazhab atau sekte, tetapi suatu cara berpikir tentang Yesus Kristus yang sejak zaman para rasul muncul dalam bentuk yang beraneka ragam. (in)
- 가현설(假現說) 또는 도우시티즘(Docetism)은 그리스어로 "보이다"라는 뜻인 '도케오'(δοκέω)가 어원으로 예수의 몸은 환상일 뿐이라는 영지주의 교리이다. 하나님의 아들인 예수 그리스도는 참된 인간의 몸을 가지지 않았다고 주장한다, 즉 참된 혈과 육의 사람이 아니라면서 예수의 인간성을 부정하는 교리이다. 따라서 예수가 십자가에 달리고 고난 받은 것은 환상일 뿐이며, 그가 죽고 부활하는 것은 중요하지 않다고 영지주의자들은 주장하였다. 가현설은 일부 기독교인들이 예수의 신성을 지나치게 강조하여 발생한 극단적인 교리로서, 요한 교회에서는 "말씀이 사람이 되었다"는 성육신(肉化) 사상(요한 복음서 1장 14절)을 통해 이를 반박하였다. 복음서와 서신서 저자들은 물론, 기독교 교부와 신학자들에게도 가현설은 단죄되었는데, 그 실례로 마태오 복음서와 루가 복음서에서는 예수의 탄생과 관련된 기록을 언급하고 있으며, 요한의 둘째 편지(요한 2서)에서는 예수가 사람인 것을 부정하는 사람은 그리스도의 적이라고 단죄한다. (ko)
- 仮現説（かげんせつ、ギリシア語：Δοκητισμός, Dokētismos、ラテン語：Docetismus、英語：Docetism）、またはキリスト仮現説とは、キリスト教の神学、キリスト論において、「イエスの身体性を否定する教説」を言う。つまり、「イエスの人としての誕生・行動や死はみな、人間の目にそのように見えただけであった」という見解である。当時の主流派（正統派）教会からは、異端であるとして排除された。語源は、ギリシア語の δοκεῖν（dokeīn、～であるように見える）という語である。 (ja)
- Докети́зм (от др.-греч. δοκέω [dokeō] — «кажусь») — одно из старейших еретических христианских учений, отрицавшее реальность страданий Иисуса Христа и его воплощение как противоречащие представлениям о бесстрастности и неограниченности Бога и утверждавшее иллюзорность его существования. По-видимому, характерной чертой такого учения было использование глагола др.-греч. δοκεῖν «казаться» и различных производных от него для описания «иллюзорности» вочеловечивания Иисуса Христа. (ru)
- Докети́зм (від дав.-гр. δοκέω [dokeō] — «видаюся») — одне з найстаріших єретичних християнських вчень, що заперечувало реальність страждань Ісуса Христа і його втілення, як такі, що суперечать уявленням про безпристрасність та необмеженість Бога, та проголошувало ілюзорність його існування. Очевидно, характерною рисою цього вчення було використання дієслова дав.-гр. δοκείν («видаватися») та різних похідних від нього для опису «ілюзорності» людської природи Ісуса Христа. (uk)
- 幻影說（英語：Docetism），又稱多西特派、看似人主義，或稱唯神主義，是早期基督教對基督的表述之一。此派認為，耶穌基督是個完全的神，不可能成為肉身。耶穌的本體就是上帝，耶穌在人間的一切活動，包括受苦、死亡、復活、升天，都只是假象，只是上帝投射在人間的一個影子、幻象。他們反對道成肉身理論。 傳統上認為，此派與諾斯底主義及希臘哲學關係密切，在基督教會中，馬吉安是第一個提出這個學說的人。325年尼西亞會議宣布幻影說為異端，此派因而衰微。 (zh)
- In the history of Christianity, docetism (from the Koinē Greek: δοκεῖν/δόκησις dokeĩn "to seem", dókēsis "apparition, phantom") is the heretical doctrine that Jesus, his historical and bodily existence, and above all the human body of Jesus, was mere semblance without any true reality. Broadly it is taken as the belief that Jesus only seemed to be human, and that his human form was an illusion. (en)
- El docetismo (del griego koiné δοκεῖν/δόκησις, dokeĩn "parecer, aparecer", dókēsis "aparición, fantasma"), en la historia del cristianismo, designa un conjunto de tendencias cristológicas heterodoxas presentes en los primeros siglos del cristianismo sobre la verdadera naturaleza de Jesucristo, su existencia histórica y corporal, y sobre todo su forma humana, que era una simple apariencia sin ninguna naturaleza carnal. En general, se toma como la creencia de que los sufrimientos y la humanidad de Jesucristo fueron aparentes y no reales, su forma humana fue una mera ilusión. (es)
- Dozetismoa (antzinako grezieraz: δοκεῖν/δόκησις, dokeĩn «iruditu» / dókēsis «agerkunde») kristautasunaren barruko bat da. I. mendearen bukaeran jaio zen doktrina honen arabera Jesukristo ez zen gurutziltzatuta hil, bere gorputza ez zelako benetakoa, baizik eta aparentea. Ideia hau Joanen I. gutunan, izen bereko apostoluarena omen dena, txarretsi nahi den ideia da, 1 J 1:1 idazten duenean. filosofo gnostikoak idatzi zuen izan zela gurutzea garraiatu zuena, eta ez Kristo, argudiatzeko Jesus aparenteki zegoela bertan, baina ez fisikoki. Hala ere Itun Berrian ez da hori esaten, baizik eta Jesusek kolpeak jaso ostean Simon izan zela gurutzea hartu zuena (Mt 27:26-32 eta Lk 23:25-26, nekatuegi zegoelako, ez bertan ez zegoelako. (eu)
- Il docetismo è una dottrina cristologica, ovvero una concezione sulla vera natura del Cristo. Il suo nome deriva dal verbo greco dokéin, che significa apparire, e trovò nel teologo gnostico Basilide un suo grande assertore. Essa si riferisce alla convinzione che le sofferenze e l'umanità di Gesù Cristo fossero apparenti e non reali; tale convinzione è ritenuta eretica dalle chiese cristiane che riconoscono il Primo Concilio di Costantinopoli. (it)
- Le docétisme (du grec dokein, paraître) est un ensemble de tendances christologiques du début du christianisme, relevant du courant christologique sarx, pour lequel le Christ se faisant « chair » ne signifie pas qu'il se fait « homme ». Les théologiens docètes interprètent littéralement le verset de l’évangile selon Jean où il est écrit que « la Parole se fit chair ». « En assumant la mesure de l’homme, en acceptant de se dépouiller de la gloire inhérente à sa génération divine (Jn 17,5), le Fils de Dieu se fait proche de lui, il se fait son prochain, son frère. C’est précisément ce mystère qui a offusqué la raison, comme le prouvent les tentatives gnostiques ou docétistes, dès les premiers siècles de l’Église, pour volatiliser le réalisme de la foi christologique en une simple apparence h (fr)
- Doketyzm (gr. δοκεῖν dokein – wydawać się, mniemać, przypuszczać) – wczesnochrześcijańska doktryna chrystologiczna (powstała w II w.), która kwestionowała podstawowe dogmaty wiary chrześcijańskiej, czyli wcielenie i zbawienie ludzkości poprzez mękę, śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa. Od pierwszego soboru nicejskiego uznawana przez chrześcijaństwo za herezję. Ideologiem i scholarchą tej doktryny był Juliusz Kasjan, uczeń Walentyna, gorliwy enkratyk. Dokeci utworzyli osobny związek wyznaniowy około połowy II wieku. (pl)
- Docetisme (van het Griekse: δοκεῖν, dokein = lijken of schijnen) is de opvatting die beweert dat Jezus Christus slechts een schijnbare lichamelijkheid bezat. Volgens de doceten was het lichaam van Christus slechts schijn, niet werkelijk aanwezig. Verwante zienswijzen bleven echter lange tijd aanwezig, ook in de Kerk. Zo hingen bijvoorbeeld de Katharen (12de - 14de eeuw) een docetische interpretatie van Christus' aanwezigheid op aarde aan en eind 16de eeuw werd Giordano Bruno door de kerkelijke rechtbank aangeklaagd wegens onder meer docetisme en ter dood gebracht. (nl)
- Docetismo (do grego δοκέω [dokeō], "para parecer") é uma doutrina cristã do século II, considerada herética pela Igreja primitiva. Antecedente do gnosticismo, acreditavam que o corpo de Jesus Cristo era uma ilusão, e que sua crucificação teria sido apenas aparente. Não existiam "docetas" enquanto seita ou religião específica, mas como uma corrente de pensamento que atravessou diversos estratos da Igreja. O docetismo acreditava que Jesus Cristo era um espectro, logo, este apesar de ter uma aparência humana, não possuía carne e nem sangue. (pt)
- Doketism (av grek. dokeo "synas") är en kristologisk term som syftar på det av de flesta teologer klassade som hädiska antagandet att Jesus Kristus endast skenbart var en människa och att därför även hans lidande var en illusion. Läran omfattades särskilt av gnostiska riktningar men också av markionismen. Doketismen kom tidigt att stämplas som hädisk av den etablerade kyrkan som menar att tanken medför ett förnekande av Jesu död och uppståndelse vilket skulle omintetgöra människans frälsning. (sv)
|
