| dbo:abstract
|
- Grand Guignol (celým názvem Le théâtre du Grand-Guignol) bylo divadlo, které sídlilo v pasáži v pařížské čtvrti Pigalle. Založil ho roku 1897 spisovatel , který nechal odsvěcenou gotickou kapli přebudovat na malý divadelní sál s kapacitou 293 míst. Název Grand Guignol znamená „velká loutka“ (Guignol je francouzským protějškem Kašpárka). Divadlo se proslavilo hororovými představeními, která s naturalistickými detaily předváděla různé zločiny. Místo se stalo vyhledávanou pikantní atrakcí: drastické obrazy vražd a mučení na jevišti byly umocňovány sugestivní atmosférou tmavého stísněného sálu, mnohým divákům se během produkce udělalo nevolno, takže divadlo zaměstnávalo stálou lékařskou službu. Dvorním dramatikem Grand Guignolu se stal , kterému inspiraci k příběhům o vraždících šílencích dodával psycholog Alfred Binet. Hlavní hvězdou ansámblu byla , označovaná za rekordmanku mezi herečkami, protože za svou kariéru zemřela na scéně nejméně deset tisíckrát. Po druhé světové válce návštěvnost upadala, což bylo vysvětlováno tím, že reálné hrůzy války a koncentračních táborů daleko překonaly výjevy z Grand Guignolu. Divadlo ukončilo činnost v lednu 1963, sál pak využíval soubor , od roku 2004 v něm sídlí , hrající ve znakové řeči. Po vzoru Grand Guignolu vznikla podobná divadla v Londýně, Petrohradu a dalších městech. V Los Angeles existuje od roku 2007 soubor The Grand Guignolers, inscenující originální hry z dob největší slávy tohoto divadla. Na styl Grand Guignolu navazuje filmový žánr splatter nebo britský televizní seriál Penny Dreadful. V šedesátých letech používala filmová kritika pro filmy jako označení Grande Dame Guignol. Avantgardní hudebník John Zorn nazval své album z roku 1992 Grand Guignol. Podle divadla se také pojmenovala německo-lucemburská hudební skupina , provozující symfonický black metal, nebo japonská manga Grand Guignol Orchestra. (cs)
- Γκραν Γκινιόλ (γαλ.: Le Théâtre du Grand-Guignol) ονομαζόταν ένα μικρό θέατρο στο Παρίσι το οποίο έπαιζε έργα φρίκης. (el)
- Grand Guignol [gʁɑ̃ giɲɔl] kommt aus dem Französischen und bedeutet „großes Kasperle“. Der Guignol ist das französische Gegenstück zur Kasperlefigur. Grand Guignol ist auch eine Gattungsbezeichnung für grotesk-triviale Grusel- und Horrorstücke. Das Grand Guignol setzte das im 18. Jahrhundert im Geiste der Aufklärung entwickelte Theater der Empfindsamkeit mit direkteren und rabiateren Mitteln fort. (de)
- Le Théâtre du Grand-Guignol (franca por: "La teatro de la Granda Pupo") — konata kiel Grand Guignol — estis teatro en la Kvartalo Pigalle de Parizo (ĉe 20 bis, rue Chaptal). El ties malfermo en 1897 ĝis ties fermo en 1962, ĝi specialiĝis en naturalismaj hororaj spektakloj. Ties nomo estas ofte uzata kiel ĝenerala termino por grafismo, amorala horora distraro, nome ĝenro populara el Elizabeta kaj Jakoba teatro (por ekzemplo la verko de Shakespeare nome Titus Andronicus, aŭ de Webster La Dukino de Malfi kaj La blanka demono), al nuntempaj gore filmoj. estis fondinto kaj origina direktoro de Grand Guignol. Dum lia direktorado, la teatro produktis teatraĵojn pri klasoj de personoj kiuj ne estis konsiderataj taŭgaj subjektoj en aliaj spektakloj: prostitutinoj, krimuloj, stratinfanoj, kaj aliaj el la plej malaltaj tavoloj de la socio de Parizo. (eo)
- Le Théâtre du Grand-Guignol, conocido como el Grand Guignol, fue un teatro en el distrito Pigalle de París, Francia. Desde su apertura en 1897 hasta que fue cerrado en 1962 se especializó en shows de terror naturalista. Su nombre es usado a menudo para referirse al entretenimiento gráfico y amoral de terror, un género que fue popular desde el teatro jacobino e isabelino hasta los filmes de slasher de hoy. (es)
- Le Théâtre du Grand-Guignol (French pronunciation: [ɡʁɑ̃ ɡiɲɔl]: "The Theatre of the Great Puppet")—known as the Grand Guignol–was a theatre in the Pigalle district of Paris (7, cité Chaptal). From its opening in 1897 until its closing in 1962, it specialised in naturalistic horror shows. Its name is often used as a general term for graphic, amoral horror entertainment, a genre popular from Elizabethan and Jacobean theatre (for instance Shakespeare's Titus Andronicus, and Webster's The Duchess of Malfi and The White Devil), to today's splatter films. (en)
- Le théâtre du Grand Guignol, plus couramment appelé Grand Guignol, est une ancienne salle de spectacles parisienne qui était située 7, cité Chaptal, dans le 9e arrondissement. Spécialisée dans les pièces mettant en scène des histoires macabres et sanguinolentes, elle a par extension donné son nom au genre théâtral, le grand guignol, et à l'adjectif grand-guignolesque. Le terme est devenu avec le temps péjoratif et désigne désormais, de manière plus générale, des œuvres abusant de la violence ou d'effets grandiloquents. (fr)
- Il Grand Guignol era un teatro situato nel 9e arrondissement di Parigi, dalla sua apertura nel 1897 fino alla chiusura avvenuta nel 1963, si specializzò in spettacoli decisamente macabri, truculenti e violenti.L'aggettivo granguignolesco (anche "granghignolesco" o più raramente "grandguignolesco") è divenuto nel tempo sinonimo di macabro o cruento, anche al di fuori della terminologia dello spettacolo. (it)
- 그랑 기뇰 극장(Le Théâtre du Grand-Guignol)은 프랑스 파리에 위치한 극장이다. 파리의 샤프타르가(街)에 자리잡고 있으며 에로틱하고 그로테스크한 공포를 주로 상연하는 오락극장이다. 제1차 세계대전 전부터 에드거 앨런 포의 각색등으로 최성기를 맞이한 일도 있었으나 그 후부터 빛을 잃게 되었다. 최근에는 , 루생 등 약간의 문학적인 작품도 취급하여 파리의 명물로서의 지위를 확보하고 있다. 이 문서에는 다음커뮤니케이션(현 카카오)에서 GFDL 또는 CC-SA 라이선스로 배포한 글로벌 세계대백과사전의 내용을 기초로 작성된 글이 포함되어 있습니다. (ko)
- グラン・ギニョール（仏: Grand Guignol）は、フランス、パリに19世紀末から20世紀半ばまで存在した大衆芝居・見世物小屋のグラン・ギニョール劇場（Le Théâtre du Grand-Guignol）のこと。またそこから転じて、同座や類似の劇場で演じられた「荒唐無稽な」、「血なまぐさい」、あるいは「こけおどしめいた」芝居のことをいう。フランス語では"grand-guignolesque"（「グラン・ギニョール的な」）という形容詞は上記のような意味合いで今日でもしばしば用いられる。 (ja)
- Théâtre du Grand-Guignol, conhecido como o Grand Guignol, foi um teatro na região do Pigalle em Paris (situado na rue Chaptal, número 20 bis). Desde a sua inauguração em 1897 até à data do seu encerramento em 1962, especializou-se em espectáculos de horror naturalista com peças de teatro com histórias macabras e sangrentas. O termo é geralmente utilizado para descrever um tipo concreto e bem determinado de entretenimento de horror gráfico e amoral. (pt)
- Le Théâtre du Grand-Guignol (znany jako Grand Guignol) – był francuskim teatrem, w okolicy Pigalle w Paryżu, który przez cały czas istnienia, czyli od 1897 do 1962, specjalizował się w pokazach naturalistycznych horrorów. Nazwa ta dziś ogólnie używana jest dla grafiki oraz przemysłu rozrywkowego o tej właśnie tematyce. Jego założycielem był . (pl)
- Le Grand Guignol var en teater i Paris nionde arrondissement, berömd för sina makabra och blodiga skräckföreställningar. Teatern öppnade den 13 oktober 1897, hade 280 platser och drabbades flera gånger av censuren som förbjöd ett antal pjäser. Till teaterns framträdande och mer eller mindre fast anställda skådespelare hörde Paula Maxa och . I och med ljud- och skräckfilmens intåg blev konkurrensen hårdare, och den 5 januari 1963 spelades den sista föreställningen på Le Grand Guignol. Idag inhyser byggnaden lokaler för (IVT) som drivs av . (sv)
- «Гран-Гиньоль» (фр. Grand Guignol) — парижский театр ужасов, один из родоначальников и первопроходцев жанра хоррор. Работал в квартале Пигаль (13 апреля 1897 — 5 января 1963). Репертуар театра характеризовался преобладанием криминально-бульварной направленности, жёсткой и натуралистичной манерой игры и подачи материала. Его отличали установка на внешний эффект с расчётом на зрительский шок, поэтизация атмосферы подозрительности, насилия и «ужасов». По типу воздействия на аудиторию он приближался к паноптикуму. Театр, названный именем традиционного персонажа лионского кукольного театра, был детищем импресарио Оскара Метенье (1859—1913). Значительная часть репертуара принадлежала перу (1869—1942), который подчас работал в сотрудничестве с именитым психологом Альфредом Бине. Метенье и де Лорд выводили на сцену проституток и уголовников, ужасая зрителя натуралистичностью сцен безумия и количеством проливаемой на сцене крови. Зрители зачастую падали на представлениях в обморок, и на такие случаи Метеньер держал в штате врача. Хотя театр был наименее вместительным в Париже (293 места), в промежутке между мировыми войнами Гран-Гиньоль слыл одной из достопримечательностей французской столицы. Эстетике Гран-Гиньоля пытались подражать некоторые театры Лондона и США. Гран-Гиньоль как феномен массовой культуры пытались осмыслить многие теоретики театра, в том числе Николай Евреинов. В некоторых языках (прежде всего во французском и в английском) его имя стало нарицательным обозначением «вульгарно-аморального пиршества для глаз». (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Γκραν Γκινιόλ (γαλ.: Le Théâtre du Grand-Guignol) ονομαζόταν ένα μικρό θέατρο στο Παρίσι το οποίο έπαιζε έργα φρίκης. (el)
- Grand Guignol [gʁɑ̃ giɲɔl] kommt aus dem Französischen und bedeutet „großes Kasperle“. Der Guignol ist das französische Gegenstück zur Kasperlefigur. Grand Guignol ist auch eine Gattungsbezeichnung für grotesk-triviale Grusel- und Horrorstücke. Das Grand Guignol setzte das im 18. Jahrhundert im Geiste der Aufklärung entwickelte Theater der Empfindsamkeit mit direkteren und rabiateren Mitteln fort. (de)
- Le Théâtre du Grand-Guignol, conocido como el Grand Guignol, fue un teatro en el distrito Pigalle de París, Francia. Desde su apertura en 1897 hasta que fue cerrado en 1962 se especializó en shows de terror naturalista. Su nombre es usado a menudo para referirse al entretenimiento gráfico y amoral de terror, un género que fue popular desde el teatro jacobino e isabelino hasta los filmes de slasher de hoy. (es)
- Le Théâtre du Grand-Guignol (French pronunciation: [ɡʁɑ̃ ɡiɲɔl]: "The Theatre of the Great Puppet")—known as the Grand Guignol–was a theatre in the Pigalle district of Paris (7, cité Chaptal). From its opening in 1897 until its closing in 1962, it specialised in naturalistic horror shows. Its name is often used as a general term for graphic, amoral horror entertainment, a genre popular from Elizabethan and Jacobean theatre (for instance Shakespeare's Titus Andronicus, and Webster's The Duchess of Malfi and The White Devil), to today's splatter films. (en)
- Le théâtre du Grand Guignol, plus couramment appelé Grand Guignol, est une ancienne salle de spectacles parisienne qui était située 7, cité Chaptal, dans le 9e arrondissement. Spécialisée dans les pièces mettant en scène des histoires macabres et sanguinolentes, elle a par extension donné son nom au genre théâtral, le grand guignol, et à l'adjectif grand-guignolesque. Le terme est devenu avec le temps péjoratif et désigne désormais, de manière plus générale, des œuvres abusant de la violence ou d'effets grandiloquents. (fr)
- Il Grand Guignol era un teatro situato nel 9e arrondissement di Parigi, dalla sua apertura nel 1897 fino alla chiusura avvenuta nel 1963, si specializzò in spettacoli decisamente macabri, truculenti e violenti.L'aggettivo granguignolesco (anche "granghignolesco" o più raramente "grandguignolesco") è divenuto nel tempo sinonimo di macabro o cruento, anche al di fuori della terminologia dello spettacolo. (it)
- 그랑 기뇰 극장(Le Théâtre du Grand-Guignol)은 프랑스 파리에 위치한 극장이다. 파리의 샤프타르가(街)에 자리잡고 있으며 에로틱하고 그로테스크한 공포를 주로 상연하는 오락극장이다. 제1차 세계대전 전부터 에드거 앨런 포의 각색등으로 최성기를 맞이한 일도 있었으나 그 후부터 빛을 잃게 되었다. 최근에는 , 루생 등 약간의 문학적인 작품도 취급하여 파리의 명물로서의 지위를 확보하고 있다. 이 문서에는 다음커뮤니케이션(현 카카오)에서 GFDL 또는 CC-SA 라이선스로 배포한 글로벌 세계대백과사전의 내용을 기초로 작성된 글이 포함되어 있습니다. (ko)
- グラン・ギニョール（仏: Grand Guignol）は、フランス、パリに19世紀末から20世紀半ばまで存在した大衆芝居・見世物小屋のグラン・ギニョール劇場（Le Théâtre du Grand-Guignol）のこと。またそこから転じて、同座や類似の劇場で演じられた「荒唐無稽な」、「血なまぐさい」、あるいは「こけおどしめいた」芝居のことをいう。フランス語では"grand-guignolesque"（「グラン・ギニョール的な」）という形容詞は上記のような意味合いで今日でもしばしば用いられる。 (ja)
- Théâtre du Grand-Guignol, conhecido como o Grand Guignol, foi um teatro na região do Pigalle em Paris (situado na rue Chaptal, número 20 bis). Desde a sua inauguração em 1897 até à data do seu encerramento em 1962, especializou-se em espectáculos de horror naturalista com peças de teatro com histórias macabras e sangrentas. O termo é geralmente utilizado para descrever um tipo concreto e bem determinado de entretenimento de horror gráfico e amoral. (pt)
- Le Théâtre du Grand-Guignol (znany jako Grand Guignol) – był francuskim teatrem, w okolicy Pigalle w Paryżu, który przez cały czas istnienia, czyli od 1897 do 1962, specjalizował się w pokazach naturalistycznych horrorów. Nazwa ta dziś ogólnie używana jest dla grafiki oraz przemysłu rozrywkowego o tej właśnie tematyce. Jego założycielem był . (pl)
- Le Grand Guignol var en teater i Paris nionde arrondissement, berömd för sina makabra och blodiga skräckföreställningar. Teatern öppnade den 13 oktober 1897, hade 280 platser och drabbades flera gånger av censuren som förbjöd ett antal pjäser. Till teaterns framträdande och mer eller mindre fast anställda skådespelare hörde Paula Maxa och . I och med ljud- och skräckfilmens intåg blev konkurrensen hårdare, och den 5 januari 1963 spelades den sista föreställningen på Le Grand Guignol. Idag inhyser byggnaden lokaler för (IVT) som drivs av . (sv)
- Grand Guignol (celým názvem Le théâtre du Grand-Guignol) bylo divadlo, které sídlilo v pasáži v pařížské čtvrti Pigalle. Založil ho roku 1897 spisovatel , který nechal odsvěcenou gotickou kapli přebudovat na malý divadelní sál s kapacitou 293 míst. Název Grand Guignol znamená „velká loutka“ (Guignol je francouzským protějškem Kašpárka). (cs)
- Le Théâtre du Grand-Guignol (franca por: "La teatro de la Granda Pupo") — konata kiel Grand Guignol — estis teatro en la Kvartalo Pigalle de Parizo (ĉe 20 bis, rue Chaptal). El ties malfermo en 1897 ĝis ties fermo en 1962, ĝi specialiĝis en naturalismaj hororaj spektakloj. Ties nomo estas ofte uzata kiel ĝenerala termino por grafismo, amorala horora distraro, nome ĝenro populara el Elizabeta kaj Jakoba teatro (por ekzemplo la verko de Shakespeare nome Titus Andronicus, aŭ de Webster La Dukino de Malfi kaj La blanka demono), al nuntempaj gore filmoj. (eo)
- «Гран-Гиньоль» (фр. Grand Guignol) — парижский театр ужасов, один из родоначальников и первопроходцев жанра хоррор. Работал в квартале Пигаль (13 апреля 1897 — 5 января 1963). Репертуар театра характеризовался преобладанием криминально-бульварной направленности, жёсткой и натуралистичной манерой игры и подачи материала. Его отличали установка на внешний эффект с расчётом на зрительский шок, поэтизация атмосферы подозрительности, насилия и «ужасов». По типу воздействия на аудиторию он приближался к паноптикуму. (ru)
|
.png?width=300)
.png){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.png){kind=link}
