| dbo:abstract
|
- La química organometàl·lica és una branca de la química que estudia els composts organometàl·lics, composts que contenen un o més àtoms de carboni enllaçats directament a un àtom d'un metall mitjançant enllaç covalent. Els organometàl·lics es diferencien del complexos de coordinació perquè aquests tenen càrrega elèctrica, presenten un nombre variable d'electrons d i són solubles en aigua. Els composts organometàl·lics, per contra, solen ser neutres, tenen un nombre fix d'electrons d i són solubles en dissolvents orgànics. Els organometàl·lics es classifiques segon el metall amb el prefix organo-, per exemple composts d'organocrom. S'inclouen també, a més dels metalls tradicionals, alguns metal·loides (bor, silici, arsènici i seleni). Els composts d'un metall amb carbonils, com ara el tetracarbonil de níquel [Ni(CO)₄] són considerats organometàl·lics malgrat el monòxid de carboni CO sigui un compost inorgànic; però no són considerats organometàl·lics els compostos d'un metall amb cianur, com [Fe(CN)₆]4–. Dos organometàl·lics que es troben a la natura són el coenzim de vitamina B12, que conté un enllaç cobalt-carboni (Co―C) i el dimetilmercuri, H₃C―Hg―CH₃, que es produeix per bacteris per eliminar el mercuri metàl·lic tòxic. No obstant això, els compostos organometàl·lics són generalment inusuals en els processos biològics. L'ús majoritari del organometàl·lics és com a catalitzadors i com a reactius en química orgànica. (ca)
- Organokovová chemie studuje chemické sloučeniny obsahující vazbu mezi atomem uhlíku a kovu. Některé sloučeniny řazené mezi organokovy ale tuto podmínku nesplňují, např. některé karbonyly, nitrily a kovové komplexy s fosfinovými ligandy. Proto existuje i alternativní definice, podle které organokovové sloučeniny obsahují kovalentní vazbu mezi kovem a jiným prvkem. Organokovová chemie je přechodem mezi organickou a anorganickou chemií. Důležitými skupinami organokovových sloučenin jsou karbonyly kovů, metaloceny (např. ferrocen) a karbeny. Jako kov může v těchto sloučeninách vystupovat i křemík, arsen nebo bor. Organokovové sloučeniny nacházejí široké využití jako katalyzátory, např. při zpracování ropy nebo výrobě polymerů. (cs)
- الكيمياء العضوية الفلزية هو علم دراسة المركبات الكيميائية التي تحتوي روابط بين كربون وفلز. بما أن الكثير من المركبات التي لا تحوي مثل هذه الروابط تكون متشابهة كيميائياً، يمكن بالتالي تحديد المركبات التي يدرسها هذا العلم بأنها الحاوية على روابط فلز-عنصر ذات الصفة التساهمية الكبيرة. تأخذ الكيمياء العضوية الفلزية خصائص من الكيمياء العضوية واللاعضوية. يحتوي المركب العضوي الفلزي على ذرة كربون C واحدة على الأقل وكذلك على ذرة فلز أو ذرة عنصر E ذو كهربائية موجبة (كهرجابية)، ويكونان مرتبطان ببعضهما البعض. وتكون الرابطة E-C بينهما في العادة رابطة قطبية. ويمكن للقسم العضوي في المركب العضوي الفلزي أن يرتبط برابطة أحادية أو ثنائية أو ثلاثية مع ذرة العنصر. لا ينتمي الكربيد إلى المواد العضوية الفلزية، فمثلا الفولاذ وهو سبيكة من الحديد والكربون لا يعد من ضمن المواد العضوية الفلزية، أما الفرّوسين فهو من المركبات العضوية الفلزية. في مثال آخر، لا تنتمي مادة مثل أستيتات الصوديوم (H3C–COONa) إلى المركبات العضوية الفلزية بالرغم من وجود باقي عضوي على شكل مجموعة الميثيل (–H3C) ومن وجود ذرة فلز فيه، ذلك لأن المركب لا يحتوي على رابطة Na-C مباشرة. قياساً على ذلك، فإن كل من الكلوروفيل والهيموغلوبين ليسا من المركبات العضوية الفلزية لانتقاء وجود الرابطة المباشرة بين عنصر الكربون والمغنسيوم والحديد، على الترتيب في الناتجين الطبيعيين المذكورين. (ar)
- Organometala ĥemio estas la studo de organometalaj komponaĵoj, kemiaj kombinaĵoj kiu enhavas almenaŭ unu el la kemiaj ligoj inter atomo de karbono de organa molekulo kaj metalo, inklude alkalajn, alkalajn teron kaj transirajn metalojn, kaj foje larĝiĝite por inkludi ankaŭ metaloidojn kiel boro, silico kaj seleno. Krom ligoj al organaj fragmentoj aŭ molekuloj, ankaŭ ligoj al 'neorgana' karbono, kiel karbona monooksido (metalaj karboniloj), cianido, aŭ karbido, estas ĝenerale konsiderata organometala. Kelkaj rilataj komponaĵoj kiaj transirmetalaj hidridoj kaj metalfosfinaj kompleksoj estas ofte inkluditaj en studoj de organometalaj komponaĵoj, kvankam strikte parolante, ili ne estas necese organometalaj. La rilata sed distingita termino "metalorganika komponaĵo" referencas al metal-enhavaj komponaĵoj kiu ne havas rektajn metal-karbonajn ligilojn sed kiu enhavas organajn ligandojn. Metal β-diketonatoj, alkoksidoj, dialkilamidoj, kaj metalfosfinaj kompleksoj estas gravaj membroj de tiu klaso. La fako de organometala kemio kombinas aspektojn de tradiciaj neorganika kaj organika kemioj. Organometalaj komponaĵoj estas amplekse uzataj stoiĥiometre en esplorado kaj industrikemiaj reagoj, same kiel en la rolo de kataliziloj por pliigi la proporciojn de tiaj reagoj (ekz., kiel en uzoj de homogena katalizo), en kiuj la celitaj molekuloj estas polimeroj, medikamentoj, kaj multaj aliaj tipoj de praktikaj produktoj. (eo)
- Die metallorganische Chemie in der ursprünglichen Definition ist die Chemie der Verbindungen, in denen ein organischer Rest oder eine organische Verbindung direkt an ein Metallatom gebunden ist. Diese Verbindungen werden als metallorganische oder auch organometallische Verbindungen bezeichnet. Heute wird der Begriff aber in der Regel weiter gefasst. Man zählt auch Derivate solcher Elemente zu den metallorganischen Verbindungen, die zwar im elementaren Zustand kein Metall bilden, aber eine niedrige Elektronegativität aufweisen wie zum Beispiel Silicium oder Bor. Besser ist es aber in diesen Fällen von elementorganischen Verbindungen (Elementorganyle) zu sprechen. Metall- oder Element-Organyle enthalten also mindestens ein Kohlenstoffatom (C) und mindestens ein Metall- oder elektropositives Elementatom (E), die aneinander gebunden sind. Die E-C-Bindung ist dabei eine mehr oder weniger polare kovalente Bindung. Der Organylrest kann dabei entweder über eine Einfach-, Doppel- oder sogar Dreifachbindung an das Element gebunden sein, oder gleich mehrfach mit dem Elementatom verknüpft sein wie im Ferrocen (siehe unten). Nicht zu den metallorganischen Verbindungen zählen hingegen die Carbide: Stahl ist beispielsweise trotz seines Kohlenstoffgehalts eine Legierung und keine metallorganische Verbindung. Organische Salze wie Natriumacetat (H3C–COONa, das Natriumsalz der Essigsäure) zählen ebenfalls trotz des Metallions und des vorhandenen Organylrestes (Methylgruppe, H3C– ) nicht zu den metallorganischen Verbindungen. Dieses weist nämlich keine direkte Na-C-Bindung auf. Anstelle dessen ist der Acetatrest vorwiegend ionisch über seine Sauerstoffatome an das Natriumion gebunden. Auch Chlorophyll und Hämoglobin sind nach dieser Definition keine metallorganischen Verbindungen, da bei ihnen das zentrale Magnesium- bzw. Eisenatom von Stickstoffatomen koordiniert wird. (de)
- La química organometálica se encarga del estudio, la síntesis y la reactividad de los compuestos organometálicos, aquellos compuestos químicos que poseen al menos un enlace entre un átomo de carbono de un ligando orgánico y un átomo metálico. En este contexto, el término metal se puede definir utilizando una escala de electronegatividad, asignando la palabra metal a aquel elemento que presenta un carácter menos electronegativo que el carbono. Desde este punto de vista, se designan como metales a elementos conocidos como metaloides, tal como el silicio. Puede considerarse una parte de la química diferenciada de la química orgánica (en la que el carbono se une de modo covalente a átomos de no-metal como hidrógeno, oxígeno, nitrógeno, fósforo, azufre o halógenos) y también distinta de la química inorgánica. La química organometálica es una disciplina que engloba a otras subdisciplinas de la química, como: química orgánica, química inorgánica, fisicoquímica, electroquímica. Esta transdisciplina de la química organometálica hace que posea una aplicabilidad tecnológica en variadas industrias químicas. Por mencionar solo unos casos: hidrogenación catalítica de olefinas utilizando sistemas homogéneos, a menor presión y temperatura, polimerización de etileno y propileno que generan polímeros plásticos con mayor grado de tacticidad, etc. (es)
- La chimie organométallique est l'étude des composés chimiques contenant une liaison covalente entre un métal et un atome de carbone situé dans un groupe organique. Elle combine des aspects de la chimie organique et de la chimie inorganique. (fr)
- Organometallic chemistry is the study of organometallic compounds, chemical compounds containing at least one chemical bond between a carbon atom of an organic molecule and a metal, including alkali, alkaline earth, and transition metals, and sometimes broadened to include metalloids like boron, silicon, and selenium, as well.[[[Wikipedia:Citing_sources|page needed]]]_1-0" class="reference"> Aside from bonds to organyl fragments or molecules, bonds to 'inorganic' carbon, like carbon monoxide (metal carbonyls), cyanide, or carbide, are generally considered to be organometallic as well. Some related compounds such as transition metal hydrides and metal phosphine complexes are often included in discussions of organometallic compounds, though strictly speaking, they are not necessarily organometallic. The related but distinct term "metalorganic compound" refers to metal-containing compounds lacking direct metal-carbon bonds but which contain organic ligands. Metal β-diketonates, alkoxides, dialkylamides, and metal phosphine complexes are representative members of this class. The field of organometallic chemistry combines aspects of traditional inorganic and organic chemistry.[[[Wikipedia:Citing_sources|page needed]]]_3-0" class="reference"> Organometallic compounds are widely used both stoichiometrically in research and industrial chemical reactions, as well as in the role of catalysts to increase the rates of such reactions (e.g., as in uses of homogeneous catalysis), where target molecules include polymers, pharmaceuticals, and many other types of practical products. (en)
- Kimia organologam adalah studi mengenai senyawa organologam, senyawa kimia yang mengandung setidaknya satu ikatan kimia antara atom karbon dari sebuah molekul organik dan logam, termasuk alkali, alkali tanah, dan logam transisi, dan terkadang diperluas untuk mencakup metaloid seperti boron, silikon, dan timah, pula. Selain ikatan untuk fragmen atau molekul organil, ikatan dengan karbon 'anorganik', seperti karbon monoksida (karbonil logam), sianida, atau karbida, umumnya dianggap organologam juga. Beberapa senyawa yang terkait seperti dan sering dimasukkan dalam diskusi senyawa organologam, meskipun secara tegas, mereka tidak selalu merupakan organologam. Istilah yang terkait tetapi berbeda "" mengacu pada senyawa yang mengandung logam yang kurang memiliki ikatan logam-karbon langsung tetapi yang mengandung ligan organik. Logam β-diketonat, alkoksida, dialkilamida, dan kompleks logam fosfina merupakan anggota perwakilan dari golongan ini. Bidang kimia organologam menggabungkan aspek-aspek kimia anorganik dan organik tradisional. Senyawa organologam secara luas digunakan baik secara stoikiometrik dalam penelitian dan reaksi kimia industri, maupun dalam peran katalis untuk meningkatkan laju reaksi tersebut (misalnya, seperti dalam penggunaan katalisis homogen), di mana molekul target termasuk polimer, obat-obatan, dan banyak jenis produk praktis lainnya. (in)
- La chimica metallorganica è la chimica dei composti che contengono un legame metallo-carbonio. Si occupa dello studio dei metodi di sintesi e delle proprietà dei composti metallorganici (detti anche organometallici), nonché del loro utilizzo come specifici reagenti o catalizzatori. (it)
- 유기금속화학(有機金屬化學)은 금속과 탄소의 화학 결합을 포함하는 화합물인 유기금속화합물을 연구하는 학문이다. 유기 금속화합물의 정의는 무기화학과 유기화학이 융합된 영역이다. 또한 비슷한 말인 (Organic metal)은 등 금속을 포함하지 않으나 전기전도성을 보이는 순수한 유기화합물을 표현하는 말로 유기금속화학의 범주 밖이다. 유기금속화합물은 ‘화합물’처럼 앞에 ‘유기-’를 붙이는 식으로 불린다. 전형적인 유기금속화합물은 클로로(에톡시카보닐메틸)아연 (ClZnCH2C(=O)OEt) 같은 유기아연화합물, 디메틸구리리튬 (Li[CuMe2]) 과 같은 유기구리화합물, 그리냐드 시약, 아이오딘화메틸마그네슘 (MeMgI) 이나 디메틸마그네슘(Et2Mg) 과 같은 유기 마그네슘 화합물, 과 같은 유기리튬 화합물 등이 있다. 중요한 유기금속화합물로서 , 페로센 등의 메탈로센을 꼽을 수 있다. 유기금속화학에는 규산, 비산, 붕산 등의 반금속의 화합물도 포함된다. 예를 들면 유기붕소화합물인 (Et3B) 등이 여기에 속한다. 또한 지글러-나타 촉매로 사용되는 알루미늄과 같은 비금속도 포함된다. 유기금속화합물은 석유화학 제품의 제조나 유기중합체의 제조 등에 촉매로서 종종 쓰인다. 18 전자 규칙과 은 유기금속화합물의 결합과 반응성을 이해하기 위해 중요한 이론이다. 전형원소(Li,Mg,Al,Zn)의 유기금속화합물은 일반적으로 전기음성도가 낮은 금속과 상대적으로 전기음성도가 높은 탄소의 결합이 이온결합적인 성질을 띄기 때문에, 극성반응에 있어서 높은 반응성을 보인다. (ko)
- 有機金属化学（ゆうききんぞくかがく、英語：organometallic chemistry）とは金属と炭素との化学結合を含む化合物である有機金属化合物を研究する学問であり、有機金属化学は無機化学と有機化学とが融合した領域である。なお、類似の語である合成有機金属 (organic metal) の場合は、ポリアセチレンなど金属を含まないが電荷移動錯体を形成することで導電性を示す純粋な有機化合物を示し、有機金属化学の範疇外である。 (ja)
- Organometaalchemie is een tak van scheikunde op het grensvlak van de organische en de anorganische chemie en een belangrijk onderdeel van coördinatiechemie. Een organometaalverbinding wordt gekarakteriseerd als coördinatieverbinding waarbij minstens één min of meer polaire metaal-koolstofbinding aanwezig is. Een organometaalverbinding kan erg reactief zijn en soms explosief reageren met lucht of water. Ze worden vaak gebruikt als reagens of katalysator. Voorbeelden van reagentia zijn organolithium-, organoaluminium- en organomagnesiumverbindingen. De laatste groep staat bekend als het Grignard-reagentia, genoemd naar de Franse scheikundige Victor Grignard. Voorbeelden van organometaalkatalysatoren zijn:
* Ziegler-Natta-katalysatoren voor polymerisatie van olefines naar polyolefines (onder andere propeen naar polypropeen)
* Wilkinson-katalysator voor hydrogenering van olefines
* Fischercarbeencomplexen voor de metathese van olefines Sommige organometaalverbindingen zijn erg stabiel. Denk daarbij aan het in 1852 gesynthetiseerde tetra-ethyllood, dat vanaf 1922 tot aan het einde van de 20e eeuw aan benzine werd toegevoegd als antiklopmiddel. De stabiliteit van de binding heeft te maken met de aard van de binding (ionair of covalent), de polarisatie van de binding en de mate waarin de bindende orbitalen kunnen overlappen. Binnen de biochemie is een voorbeeld vitamine B12 met een kobalt-koolstof binding. Het betreft daarbij alleen de binding tussen de cyano-groep en het kobalt-ion. De bindingen met de rest van het molecule verlopen via kobalt-stikstofbindingen. Een van de oudste organometaalverbindingen is calciumcarbide. De verbinding is relatief stabiel, maar reageert wel heftig met water, met vorming van ethyn. Van de organische lithiumverbindingen zijn vooral de butaanderivaten bekend. Ze worden vooral in het laboratorium als sterke basen gebruikt. Sterk betekent in dit geval dat het OH−-ion niet sterk genoeg is, of het in deze reactie gevormde water een te sterk zuur (bijvoorbeeld in ). Als Gilmanreagens is een groep lithium-koper-organometaalverbindingen bekend. In de synthetisch organische chemie worden deze reagentia gebruikt om halogenen te vervangen door alkylgroepen. De formule kan geschreven worden als :R2CuLi, waarin R voor een alkylgroep staat. Deze groep reagentia is ontdekt door . (CH3)2CuLi kan verkregen worden door koper(I)jodide met methyllithium in THF te laten reageren bij −78 °C. In onderstaande reactie draagt het Gilman-reagens een negatief geladen methylgroep over op het alkyn. De alkoxygroep van de ester vertrekt vervolgens met de negatieve lading, waarbij tevens de vijf-ring gevormd wordt. Veel organische broomverbindingen reageren in watervrije ether of THF met metallisch magnesium, waarbij zogenaamde Grignard-verbindingen gevormd worden. Deze verbindingen reageren vooral met aldehyden, ketonen en carbonzuren. De kern van deze reacties is de vorming van een nieuwe koolstof-koolstof binding. Tin wordt in deze vorm gebruikt als verf. In het laboratorium wordt tributyltinhydride - (C4H9)3SnH - als reductiemiddel gebruikt om halogenen uit organische moleculen te elimineren. (nl)
- Química organometálica é o estudo de compostos químicos contendo ao menos uma ligação química entre um átomo de carbono de um composto orgânico e um metal, incluindo os alcalinos, alcalinos terrosos, metais de transição, e outros casos, de onde são ditos compostos organometálicos. Eventualmente, pode-se fazer confusão entre compostos organometálicos e complexos metálicos ou compostos de coordenação, uma vez que nestes últimos, íons metálicos apresentam-se coordenados com moléculas que contém átomos de carbono. Apesar da maioria dos compostos organometálicos possuírem metais de transição como centros metálicos, existem exemplos importantes dentre estes compostos com metais representativos. São exemplo disso os compostos de Grignard, que possuem íons Mg(II) (magnésio) como centro metálico de um composto organometálico. Além disso, alguns compostos relacionados, tais como e são frequentemente incluídos nas discussões sobre compostos organometálicos. O campo da química organometálica combina aspectos da química inorgânica e química orgânica tradicional. Compostos organometálicos são largamente usados tanto estequiometricamente em pesquisa e reações químicas industriais, bem como no papel de importantes catalisadores para aumentar as taxas de tais reações (e.g., como em usos de ), onde moléculas alvo incluem polímeros, fármacos e muitos outros tipos de produtos práticos. Por exemplo, um complexo de ródio(I) pode levar a adição de hidrogênio à moléculas orgânicas insaturadas por meio de um mecanismo em que se forma uma ligação organometálica. Esse catalisador é o [RhCl(PPh3)3], onde PPh3 refere-se ao ligante trifenilfosfina (Ph = phenyl, em inglês) com um átomo de fósforo ligado a três grupos fenila (C6H]]5-). (pt)
- Metallorganisk kemi är den del av kemin som studerar kemiska föreningar som innehåller bindningar mellan kol och metaller. Metallorganisk kemi kombinerar därför aspekter av organisk kemi och oorganisk kemi. (sv)
- Металлоорганическая химия — раздел химии, изучающий металлоорганические соединения, а также химические соединения, содержащие по крайней мере одну химическую связь между атомом углерода органической молекулы и металлом, включая щелочные, щелочноземельные и переходные металлы, а иногда и металлоиды, такие как бор, кремний и селен. Помимо связей с органильными фрагментами или молекулами, связи с «неорганическим» углеродом, таким как монооксид углерода (карбонилы металлов), цианид или карбид, также обычно считаются металлоорганическими. Некоторые родственные соединения, такие как гидриды переходных металлов и фосфиновые комплексы металлов, часто включаются в анализ металлоорганических соединений, хотя, строго говоря, они не обязательно являются металлоорганическими. Родственный, но отличный термин "металлоорганическое соединение" относится к металлосодержащим соединениям, в которых отсутствуют прямые связи металл-углерод, но которые содержат органические лиганды. Представителями этого класса являются β-дикетонаты металлов, алкоксиды, диалкиламиды и фосфиновые комплексы металлов. Область металлоорганической химии объединяет аспекты традиционной неорганической и органической химии. Металлоорганические соединения широко используются как стехиометрически в исследовательских и промышленных химических реакциях, так и в роли катализаторов для увеличения скорости таких реакций (например, как при использовании гомогенного катализа), где целевые молекулы включают полимеры, фармацевтические препараты и многие другие виды практических продуктов. Свойства определяются связью металл-углерод, которая может изменяться от полностью ионной до полностью ковалентной. Кроме этих типов химической связи в молекулах металлоорганических соединений существуют также электронодефицитные связи в , делокализованные связи и дативные связи с участием d-орбиталей в комплексных соединениях переходных металлов. (ru)
- 有机金属化学是有机化学和無機化學交疊的一門分支課程，研究含有金屬（包括類金屬）和碳原子鍵結的有机金属化合物，其化學反應、合成等各種問題。 其中的化學反應，包含了許多催化性質的反應以及跟金屬配位有關的化學反應，甚至有些是運用在於醫藥上，如用于治疗糖尿病的含釩的配合物。 (zh)
- Мета́лооргані́чна хі́мія — розділ хімії, що виникла на стику органічної хімії та неорганічної хімії. Металоорганічна хімія фактично почалася з робіт Едварда Франкланда по цинкорганічних сполуках та робіт Віктора Гріньяра по магнійорганічних сполуках. Цей розділ хімії вивчає саме органічні сполуки з перехідними металами, на відміну від елементоорганічною хімією, де вивчаються органічні сполуки із ковалентним зв'язком між Карбоном та елементами основних груп періодичної таблиці Менделеева, такі як Бор, Силіцій, Фосфор, Арсен. Металоорганічні сполуки можуть містити не тільки один, а й декілька атомів металу, пов'язаних між собою безпосередньо або через органічні або неорганічні групи. Властивості таких сполук визначаються зв'язком перехідний метал-Карбон, який може змінюватися від повністю іонного до ковалентного. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- La chimie organométallique est l'étude des composés chimiques contenant une liaison covalente entre un métal et un atome de carbone situé dans un groupe organique. Elle combine des aspects de la chimie organique et de la chimie inorganique. (fr)
- La chimica metallorganica è la chimica dei composti che contengono un legame metallo-carbonio. Si occupa dello studio dei metodi di sintesi e delle proprietà dei composti metallorganici (detti anche organometallici), nonché del loro utilizzo come specifici reagenti o catalizzatori. (it)
- 有機金属化学（ゆうききんぞくかがく、英語：organometallic chemistry）とは金属と炭素との化学結合を含む化合物である有機金属化合物を研究する学問であり、有機金属化学は無機化学と有機化学とが融合した領域である。なお、類似の語である合成有機金属 (organic metal) の場合は、ポリアセチレンなど金属を含まないが電荷移動錯体を形成することで導電性を示す純粋な有機化合物を示し、有機金属化学の範疇外である。 (ja)
- Metallorganisk kemi är den del av kemin som studerar kemiska föreningar som innehåller bindningar mellan kol och metaller. Metallorganisk kemi kombinerar därför aspekter av organisk kemi och oorganisk kemi. (sv)
- 有机金属化学是有机化学和無機化學交疊的一門分支課程，研究含有金屬（包括類金屬）和碳原子鍵結的有机金属化合物，其化學反應、合成等各種問題。 其中的化學反應，包含了許多催化性質的反應以及跟金屬配位有關的化學反應，甚至有些是運用在於醫藥上，如用于治疗糖尿病的含釩的配合物。 (zh)
- الكيمياء العضوية الفلزية هو علم دراسة المركبات الكيميائية التي تحتوي روابط بين كربون وفلز. بما أن الكثير من المركبات التي لا تحوي مثل هذه الروابط تكون متشابهة كيميائياً، يمكن بالتالي تحديد المركبات التي يدرسها هذا العلم بأنها الحاوية على روابط فلز-عنصر ذات الصفة التساهمية الكبيرة. تأخذ الكيمياء العضوية الفلزية خصائص من الكيمياء العضوية واللاعضوية. (ar)
- La química organometàl·lica és una branca de la química que estudia els composts organometàl·lics, composts que contenen un o més àtoms de carboni enllaçats directament a un àtom d'un metall mitjançant enllaç covalent. (ca)
- Organokovová chemie studuje chemické sloučeniny obsahující vazbu mezi atomem uhlíku a kovu. Některé sloučeniny řazené mezi organokovy ale tuto podmínku nesplňují, např. některé karbonyly, nitrily a kovové komplexy s fosfinovými ligandy. Proto existuje i alternativní definice, podle které organokovové sloučeniny obsahují kovalentní vazbu mezi kovem a jiným prvkem. Organokovová chemie je přechodem mezi organickou a anorganickou chemií. Organokovové sloučeniny nacházejí široké využití jako katalyzátory, např. při zpracování ropy nebo výrobě polymerů. (cs)
- Die metallorganische Chemie in der ursprünglichen Definition ist die Chemie der Verbindungen, in denen ein organischer Rest oder eine organische Verbindung direkt an ein Metallatom gebunden ist. Diese Verbindungen werden als metallorganische oder auch organometallische Verbindungen bezeichnet. (de)
- Organometala ĥemio estas la studo de organometalaj komponaĵoj, kemiaj kombinaĵoj kiu enhavas almenaŭ unu el la kemiaj ligoj inter atomo de karbono de organa molekulo kaj metalo, inklude alkalajn, alkalajn teron kaj transirajn metalojn, kaj foje larĝiĝite por inkludi ankaŭ metaloidojn kiel boro, silico kaj seleno. Krom ligoj al organaj fragmentoj aŭ molekuloj, ankaŭ ligoj al 'neorgana' karbono, kiel karbona monooksido (metalaj karboniloj), cianido, aŭ karbido, estas ĝenerale konsiderata organometala. Kelkaj rilataj komponaĵoj kiaj transirmetalaj hidridoj kaj metalfosfinaj kompleksoj estas ofte inkluditaj en studoj de organometalaj komponaĵoj, kvankam strikte parolante, ili ne estas necese organometalaj. La rilata sed distingita termino "metalorganika komponaĵo" referencas al metal-enhavaj k (eo)
- La química organometálica se encarga del estudio, la síntesis y la reactividad de los compuestos organometálicos, aquellos compuestos químicos que poseen al menos un enlace entre un átomo de carbono de un ligando orgánico y un átomo metálico. En este contexto, el término metal se puede definir utilizando una escala de electronegatividad, asignando la palabra metal a aquel elemento que presenta un carácter menos electronegativo que el carbono. Desde este punto de vista, se designan como metales a elementos conocidos como metaloides, tal como el silicio. (es)
- Organometallic chemistry is the study of organometallic compounds, chemical compounds containing at least one chemical bond between a carbon atom of an organic molecule and a metal, including alkali, alkaline earth, and transition metals, and sometimes broadened to include metalloids like boron, silicon, and selenium, as well.[[[Wikipedia:Citing_sources|page needed]]]_1-0" class="reference"> Aside from bonds to organyl fragments or molecules, bonds to 'inorganic' carbon, like carbon monoxide (metal carbonyls), cyanide, or carbide, are generally considered to be organometallic as well. Some related compounds such as transition metal hydrides and metal phosphine complexes are often included in discussions of organometallic compounds, though strictly speaking, they are not necessarily organom (en)
- Kimia organologam adalah studi mengenai senyawa organologam, senyawa kimia yang mengandung setidaknya satu ikatan kimia antara atom karbon dari sebuah molekul organik dan logam, termasuk alkali, alkali tanah, dan logam transisi, dan terkadang diperluas untuk mencakup metaloid seperti boron, silikon, dan timah, pula. Selain ikatan untuk fragmen atau molekul organil, ikatan dengan karbon 'anorganik', seperti karbon monoksida (karbonil logam), sianida, atau karbida, umumnya dianggap organologam juga. Beberapa senyawa yang terkait seperti dan sering dimasukkan dalam diskusi senyawa organologam, meskipun secara tegas, mereka tidak selalu merupakan organologam. Istilah yang terkait tetapi berbeda "" mengacu pada senyawa yang mengandung logam yang kurang memiliki ikatan logam-karbon langsung te (in)
- 유기금속화학(有機金屬化學)은 금속과 탄소의 화학 결합을 포함하는 화합물인 유기금속화합물을 연구하는 학문이다. 유기 금속화합물의 정의는 무기화학과 유기화학이 융합된 영역이다. 또한 비슷한 말인 (Organic metal)은 등 금속을 포함하지 않으나 전기전도성을 보이는 순수한 유기화합물을 표현하는 말로 유기금속화학의 범주 밖이다. 유기금속화합물은 ‘화합물’처럼 앞에 ‘유기-’를 붙이는 식으로 불린다. 전형적인 유기금속화합물은 클로로(에톡시카보닐메틸)아연 (ClZnCH2C(=O)OEt) 같은 유기아연화합물, 디메틸구리리튬 (Li[CuMe2]) 과 같은 유기구리화합물, 그리냐드 시약, 아이오딘화메틸마그네슘 (MeMgI) 이나 디메틸마그네슘(Et2Mg) 과 같은 유기 마그네슘 화합물, 과 같은 유기리튬 화합물 등이 있다. 중요한 유기금속화합물로서 , 페로센 등의 메탈로센을 꼽을 수 있다. 유기금속화학에는 규산, 비산, 붕산 등의 반금속의 화합물도 포함된다. 예를 들면 유기붕소화합물인 (Et3B) 등이 여기에 속한다. 또한 지글러-나타 촉매로 사용되는 알루미늄과 같은 비금속도 포함된다. (ko)
- Organometaalchemie is een tak van scheikunde op het grensvlak van de organische en de anorganische chemie en een belangrijk onderdeel van coördinatiechemie. Een organometaalverbinding wordt gekarakteriseerd als coördinatieverbinding waarbij minstens één min of meer polaire metaal-koolstofbinding aanwezig is. Een organometaalverbinding kan erg reactief zijn en soms explosief reageren met lucht of water. Ze worden vaak gebruikt als reagens of katalysator. Voorbeelden van organometaalkatalysatoren zijn: (nl)
- Química organometálica é o estudo de compostos químicos contendo ao menos uma ligação química entre um átomo de carbono de um composto orgânico e um metal, incluindo os alcalinos, alcalinos terrosos, metais de transição, e outros casos, de onde são ditos compostos organometálicos. Eventualmente, pode-se fazer confusão entre compostos organometálicos e complexos metálicos ou compostos de coordenação, uma vez que nestes últimos, íons metálicos apresentam-se coordenados com moléculas que contém átomos de carbono. (pt)
- Металлоорганическая химия — раздел химии, изучающий металлоорганические соединения, а также химические соединения, содержащие по крайней мере одну химическую связь между атомом углерода органической молекулы и металлом, включая щелочные, щелочноземельные и переходные металлы, а иногда и металлоиды, такие как бор, кремний и селен. Помимо связей с органильными фрагментами или молекулами, связи с «неорганическим» углеродом, таким как монооксид углерода (карбонилы металлов), цианид или карбид, также обычно считаются металлоорганическими. Некоторые родственные соединения, такие как гидриды переходных металлов и фосфиновые комплексы металлов, часто включаются в анализ металлоорганических соединений, хотя, строго говоря, они не обязательно являются металлоорганическими. Родственный, но отличный т (ru)
- Мета́лооргані́чна хі́мія — розділ хімії, що виникла на стику органічної хімії та неорганічної хімії. Металоорганічна хімія фактично почалася з робіт Едварда Франкланда по цинкорганічних сполуках та робіт Віктора Гріньяра по магнійорганічних сполуках. Цей розділ хімії вивчає саме органічні сполуки з перехідними металами, на відміну від елементоорганічною хімією, де вивчаються органічні сполуки із ковалентним зв'язком між Карбоном та елементами основних груп періодичної таблиці Менделеева, такі як Бор, Силіцій, Фосфор, Арсен. Металоорганічні сполуки можуть містити не тільки один, а й декілька атомів металу, пов'язаних між собою безпосередньо або через органічні або неорганічні групи. Властивості таких сполук визначаються зв'язком перехідний метал-Карбон, який може змінюватися від повністю іо (uk)
|
P3again.png){kind=link}
