| dbo:abstract
|
- La Guàrdia Roja foren els destacaments paramilitars d'obrers i parcialment de soldats formats durant el transcurs de la Revolució Russa de 1917. Conformaren l'element de resposta principal dels bolxevics durant la Revolució. Formades majoritàriament per població urbana, que era on els bolxevics tenien un suport majoritari, van ser la força principal de combat dels bolxevics a la Revolució i a la posterior guerra civil. Les unitats de Guàrdies Rojos van ser creades al març de 1917, sota el control dels bolxevics a les empreses industrials pels Comitès de les Fàbriques, així com per les diverses cèl·lules del Partit Bolxevic. Durant la Revolució de Febrer es crearen diverses formacions militaritzades més, com la milícia del poble (народная милиция), creades pel Govern Provisional Rus, els grups d'autodefensa (отряды самообороны), els comitès de seguretat pública (комитеты общественной безопасности), els «esquadrons de treballadors» (рабочие дружины) i d'altres, que van ser gradualment unificats en la Guàrdia Roja. La Guàrdia Roja va mantenir-se en la clandestinitat després de la seva participació en els , abandonant-la després del fracassat cop d'estat protagonitzat pel general Lavr Kornilov a l'agost de 1917. a partir d'aquest moment, la Guàrdia Roja s'estructurà a Petrograd i a Moscou, sent dirigida pel Partit Bolxevic. Els Guàrdies Rojos van ser la base per la formació de l'Exèrcit Roig. A Petrograd, el cap dels guàrdies rojos (30.000 membres) va ser . En el moment de l'esclat de la Revolució d'Octubre de 1917, els guàrdies rojos eren uns 200.000 membres. Durant la Revolució, l'entrenament de la Guàrdia Roja era obra de l'organització militar del Partit Obrer Socialdemòcrata Rus. L'entrenament militar dels treballadors es portava a terme sense l'absència d'aquests al treball. Hi havia tant regiments d'infanteria com de cavalleria. En diferents llocs l'organització no era uniforme en termes de subordinació, graus d'entrenament militar, etc. Aquest estat era conegut com a mig-partisà. Allistar-se era quelcom totalment voluntari, sent només necessari tenir una recomanació dels soviets o de les cèl·lules bolxevics. Va intervenir a conflictes locals, com el protagonitzat per a Orenburg, però la seva organització dispersa era ineficaç contra l'Exèrcit Blanc. Després de la Revolució d'Octubre, s'implantà a la major part dels centres industrials de Rússia i es convertí en un veritable exèrcit revolucionari. Després de la Revolució, la Guàrdia Roja realitzà algunes funcions d'exèrcit regular entre el moment en què el nou govern soviètic començà a desmobilitzar l'antic exèrcit rus i el moment en què es creà l'Exèrcit Roig el gener de 1918, i la Guàrdia Roja es convertí en la reserva de l'Exèrcit i la base per a formacions de destacaments militars regulars. (ca)
- Die Rote Garde (russisch Красная гвардия) war die bewaffnete Arbeitermiliz der russischen Bolschewiki zur Vorbereitung und Durchführung der Oktoberrevolution (ab 25. Oktoberjul. / 7. November 1917greg.). Im ersten Halbjahr 1918 ging sie in der neu gegründeten Roten Armee auf. Bei der Vorbereitung des Regierungsumsturzes beschlossen die Bolschewiki, sich selbst einen bewaffneten Arm zu verschaffen, damit sie nicht auf die Loyalität der ehemals zaristischen Armee angewiesen waren. Dieses Instrument entstand Ende März 1917 mit der Gründung der Roten Garde. Diese wurde unter hauptsächlicher Leitung des früheren Astronomen Pawel K. Sternberg (1865–1920) in aller Öffentlichkeit aufgestellt, bewaffnet und ausgebildet – angeblich zur Verteidigung der Errungenschaften der Februarrevolution. Die provisorische Regierung war nicht in der Lage, dies zu verhindern. Die Verbände der Roten Garde bestanden aus Freiwilligen, die sich hauptsächlich in Fabriken, aber auch in ländlichen Gebieten organisierten. Bei ihnen handelte es sich um „eine improvisierte Guerilla-Truppe“. Sie gliederten sich in Zehnerschaften, Züge, Hundertschaften (Druschina, Družina), Bataillone (400–600 Mann) und Abteilungen. Die Führungsorgane befanden sich seit April/Mai 1917 auf der Ebene der Städte und Rajone. Die Zentrale Kommandantur und der Hauptstab war in Petrograd, ein weiterer „Zentraler Stab“ in Moskau. Die Offiziere wählten die Rotgardisten selbst, während die Inspekteure durch die Stäbe ernannt wurden. „In militärischer Beziehung waren die Abteilungen der Roten Garden anfänglich armselige Formationen; die Disziplin ließ sehr zu wünschen übrig, Waffen waren nur wenig vorhanden, und die Mängel der Ausbildung konnten durch den revolutionären Elan der Instrukteure nicht wettgemacht werden. In einem möglichen Bürgerkrieg hätten sie nicht selbständig gegen reguläre Truppen eingesetzt werden können. Es war für die Bolschewiken ein ausgesprochener Glücksfall, dass die Rote Garde mit revolutionär gesinnten Teilen der regulären Truppen gemeinsame Sache machen konnte. Das waren die Matrosen im Petrograder Kriegshafen Kronstadt und die lettischen Schützen-Einheiten der Moskauer Garnison.“ – Peter Gosztony Im November 1917 umfassten die Verbände der Roten Garde im ganzen Land etwa 20.000 Mann. Diese Truppen stürzten nicht nur die provisorische Regierung, sondern kämpften ebenso gegen deutsche Verbände und die Weißen Truppen. Erst ab dem 13. März 1918 wurden sie in die neue Rote Armee integriert. (de)
- El término Guardia Roja (en ruso: Красная гвардия) en la historia de Rusia designa a los destacamentos de obreros formados en el transcurso de la Revolución rusa de 1917. Conformaba el principal elemento de respuesta de los bolcheviques durante dicha revolución. Aunque tradicionalmente se acepta la cifra de doscientos mil miembros en octubre de 1917 dada por Leonard Schapiro, estudios más recientes rebajan su fuerza a setenta o cien mil. (es)
- Guardia Gorria (errusieraz: Красная гвардия) 1917ko Errusiar Iraultzan parte hartzea izan zuen langileek osatutako erakundea izan zen. (eu)
- Pertahanan Merah (bahasa Rusia: Красная гвардия) adalah formasi sukarelawan paramiliter yang utamanya terdiri dari buruh pabrik, petani, cossack dan sebagian prajurit dan pelaut untuk "perlindungan kekuatan soviet". Pertahanan Merah adalah pasukan militer transisional dari Angkatan Darat Kekaisaran Rusia yang telah runtuh dan formasi-formasi basis Bolshevik pada Revolusi Oktober dan bulan-bulan pertama Perang Saudara Rusia. Kebanyakan dari mereka dibentuk pada Revolusi Rusia tahun 1917, dan beberapa unit dirombak menjadi Tentara Merah pada 1918. Formasi Pertahanan Merah dihimpun di sebagian besar belahan bekas Kekaisaran Rusia, yang meliputi teritorial di luar Federasi Rusia pada masa itu seperti Finlandia, Polandia, Estonia, Ukraina, dan lain-lain. Mereka tak tersentralisasi dan dibentuk lewat keputusan partai politik lokal dan anggota soviet lokal. Dengan berjuang untuk mempertahankan dan memperluas kekuasaan soviet, mereka membantu pembentukan sebuah negara baru yang (menurut perwujudan awalnya) akan memberikan "seluruh kekuasaan kepada soviet": Uni Soviet. (in)
- Red Guards (Russian: Красная гвардия) were paramilitary volunteer formations consisting mainly of factory workers, peasants, cossacks and partially of soldiers and sailors for "protection of the soviet power". Red Guards were a transitional military force of the collapsing Imperial Russian Army and the base formations of Bolsheviks during the October Revolution and the first months of the Russian Civil War. Most of them were formed in the time frame of the Russian Revolution of 1917, and some of the units were reorganized into the Red Army during 1918. The Red Guards formations were organized across most of the former Russian Empire, including territories outside the contemporary Russian Federation such as Finland, Poland, Estonia, Ukraine, and others. They were not centralized and were formed by decision of a local political party and local soviet members. By fighting to protect and extend the power of the Soviets, they aided the creation of a new state that (according to its original conception) would give "all power to the soviets": the Soviet Union. (en)
- Le nom de Garde rouge (russe : Красная гвардия), dans l'histoire de la Russie, désigne les détachements ouvriers armés formés au cours de la révolution de 1917. (fr)
- De Rode Garde (Russisch: Красная гвардия, Krasnaja gvardija) was een verzameling paramilitairistische groepen vrijwilligers die hielpen bij de voorbereiding en uitvoering van de Oktoberrevolutie. Lenin en Trotski bezetten Petrograd met behulp van de Rode Garde. De machteloze regering viel. De groepen bestonden uit fabrieksarbeiders, boeren, kozakken en soldaten uit het Russische Keizerlijke Leger. Ze werden niet centraal aangestuurd. In 1918 gingen de groepen op in het Rode Leger. (nl)
- Più volte, nella storia, si ebbero gruppi denominati Guardie Rosse, nel corso di rivoluzioni di carattere comunista e più specialmente marxista-leninista. Il nome venne usato per la prima volta nella Rivoluzione d'ottobre del 1917, quando i reparti armati di operai, contadini e di disertori dell'esercito zarista assaltarono il Palazzo d'Inverno, assumendo così la denominazione di "Guardie Rosse". Esse nacquero contemporaneamente ai Soviet, in risposta all`incapacità governativa del governo provvisorio borghese, formatosi in quegli anni dopo la caduta della monarchia, guidato dallo zar Nicola II (1894-1917). Successivamente la funzione militare fu ereditata dall'Armata Rossa, mentre quella di polizia passò alla Čeka, guidata da Feliks Dzeržinskij, divenuta poi NKVD e infine KGB. (it)
- Czerwona Gwardia (ros. Красная гвардия) – organizacja militarna bolszewików działająca w Rosji od rewolucji lutowej i obalenia caratu w marcu 1917 do utworzenia po przewrocie bolszewickim (rewolucji październikowej) Armii Czerwonej (luty 1918), składająca się z robotników przemysłowych, związanych z Socjaldemokratyczną Partią Robotniczą Rosji (bolszewików). Po rewolucji lutowej 1917 i obaleniu cesarza Mikołaja II, oddziały Czerwonej Gwardii od kwietnia masowo powstawały w fabrykach, rekrutowane wśród członków partii socjalistycznych i związków zawodowych w których duże wpływy mieli bolszewicy. W czasie masowych demonstracji antyrządowych w Piotrogrodzie zwanych kryzysem lipcowym, czerwonogwardziści 4 lipca?/ 17 lipca 1917 obsadzili kluczowe punkty w mieście (między innymi na dworcach Fińskim i Nikołajewskim). Pod koniec sierpnia 1917, gdy przywódca bolszewików Włodzimierz Lenin ukrywał się w Finlandii, generał Ławr Korniłow, głównodowodzący armii rosyjskiej, wysłał wojska z frontu do Piotrogrodu – sytuacja wyglądała na próbę wojskowego puczu i przeszła do historii jako sprawa Korniłowa. Premier Aleksander Kiereński zwrócił się do Piotrogrodzkiej Rady Delegatów Robotniczych i Żołnierskich – w tym do bolszewików – o pomoc, pozwalając rewolucjonistom organizować robotników w Czerwoną Gwardię w celu obrony Piotrogrodu przed wojskiem Korniłowa. Wzmocniło to Gwardię która otrzymała dodatkowe uzbrojenie. Oddziały Czerwonej Gwardii, liczące wówczas około 200 tysięcy osób, razem ze zrewoltowanymi marynarzami i żołnierzami garnizonu piotrogrodzkiego wzięły udział w przewrocie bolszewickim zapoczątkowującym rewolucję październikową, zdobyciu pałacu Zimowego i aresztowaniu ministrów rosyjskiego Rządu Tymczasowego 26 października?/ 8 listopada 1917. Od listopada 1917 Czerwona Gwardia pełniła funkcje policyjne i ochraniała ważne obiekty. Po utworzeniu dekretem Rady Komisarzy Ludowych z 28 stycznia 1918 Armii Czerwonej, oddziały Gwardii weszły w jej skład. (pl)
- Os Guardas Vermelhos (em russo: "Красная гвардия") foram destacamentos paramilitares organizados pelos bolcheviques, com o objetivo de defender seus objetivos na Revolução Russa de 1917 e na Guerra Civil Russa contra os Guardas Brancas. Ainda no ano de 1917 antes da consolidação da Revolução de Outubro foi criado o Comitê Militar-Revolucionário, que sob o pretexto de defender a população de contra-revolucionários como o general Kornilov, na verdade tinha como objetivo fortalecer a atuação dos guardas. Os Guardas Vermelhas formaram a base do Exército Vermelho, criado por Leon Trótski em 1918. (pt)
- Кра́сная гва́рдия — паравоенные формирования, добровольные вооружённые отряды, создававшиеся территориальными партийными организациями РСДРП(б) для осуществления захвата власти в России в 1917 году. Отряды (дружины) Красной гвардии являлись основной формой организации вооружённых формирований большевиков во время подготовки и осуществления Октябрьской революции 1917 года. Отряды Красной гвардии общероссийского командования не имели, создавались и расформировывались решениями партийных и советских органов на местах. Красная гвардия является предшественником Рабоче-крестьянской Красной армии. (ru)
- Röda gardet (ryska: Красная гвардия) var frivilliga paramilitära grupper i Ryssland, bestående främst av fabriksarbetare men också av soldater och flottister "till skydd för sovjetmakten". De flesta milisgrupperna bildades 1917 under den ryska revolutionen och utgjorde bolsjevikernas huvudstyrka. Ledaren för Röda gardet var , som från sitt högkvarter i Petrograd hade kommandot över omkring 30 000 rödgardister. Vid starten för Oktoberrevolutionen hade detta antal stigit till 200 000. Röda gardet bestod av både infanteri- och kavalleriregementen, men var löst organiserat och hade inget rangsystem. Denna struktur var effektiv vid mindre, lokala strider, men ineffektiv vid konfrontationer med den välorganiserade Vita armén. Många av Röda gardets grupper inlemmades som kärnan i Röda armén då denna grundades den 15 januari 1918, och Röda gardet upphörde härefter att existera som egen enhet. (sv)
- 赤衛隊（俄語：Красная гвардия）是1917年俄国革命時期各共產主義組織建立的準軍事部隊，參與了十月革命以及俄國內戰的首月戰事，是日後蘇聯工農紅軍的前身。 (zh)
- Червóна гвáрдія (рос. Красная гвардия) — добровільні напіввійськові та військові формування більшовиків, що виникли під час Лютневої революції 1917. В Україні Червона гвардія створювалась з березня 1917 комітетами РСДРП(б) як частина всеросійської Червоної гвардії. До Червоної гвардії вступали більшовики, анархісти, есери-максималісти та прихильники серед безпартійних робітників і службовців. Усі інші соціалістичні партії (у тому числі українські), керовані ними Ради робітничих і солдатських депутатів, профспілки виступали проти організації Червоної гвардії, тому до липня 1917 була нечисленною. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- El término Guardia Roja (en ruso: Красная гвардия) en la historia de Rusia designa a los destacamentos de obreros formados en el transcurso de la Revolución rusa de 1917. Conformaba el principal elemento de respuesta de los bolcheviques durante dicha revolución. Aunque tradicionalmente se acepta la cifra de doscientos mil miembros en octubre de 1917 dada por Leonard Schapiro, estudios más recientes rebajan su fuerza a setenta o cien mil. (es)
- Guardia Gorria (errusieraz: Красная гвардия) 1917ko Errusiar Iraultzan parte hartzea izan zuen langileek osatutako erakundea izan zen. (eu)
- Le nom de Garde rouge (russe : Красная гвардия), dans l'histoire de la Russie, désigne les détachements ouvriers armés formés au cours de la révolution de 1917. (fr)
- De Rode Garde (Russisch: Красная гвардия, Krasnaja gvardija) was een verzameling paramilitairistische groepen vrijwilligers die hielpen bij de voorbereiding en uitvoering van de Oktoberrevolutie. Lenin en Trotski bezetten Petrograd met behulp van de Rode Garde. De machteloze regering viel. De groepen bestonden uit fabrieksarbeiders, boeren, kozakken en soldaten uit het Russische Keizerlijke Leger. Ze werden niet centraal aangestuurd. In 1918 gingen de groepen op in het Rode Leger. (nl)
- Os Guardas Vermelhos (em russo: "Красная гвардия") foram destacamentos paramilitares organizados pelos bolcheviques, com o objetivo de defender seus objetivos na Revolução Russa de 1917 e na Guerra Civil Russa contra os Guardas Brancas. Ainda no ano de 1917 antes da consolidação da Revolução de Outubro foi criado o Comitê Militar-Revolucionário, que sob o pretexto de defender a população de contra-revolucionários como o general Kornilov, na verdade tinha como objetivo fortalecer a atuação dos guardas. Os Guardas Vermelhas formaram a base do Exército Vermelho, criado por Leon Trótski em 1918. (pt)
- Кра́сная гва́рдия — паравоенные формирования, добровольные вооружённые отряды, создававшиеся территориальными партийными организациями РСДРП(б) для осуществления захвата власти в России в 1917 году. Отряды (дружины) Красной гвардии являлись основной формой организации вооружённых формирований большевиков во время подготовки и осуществления Октябрьской революции 1917 года. Отряды Красной гвардии общероссийского командования не имели, создавались и расформировывались решениями партийных и советских органов на местах. Красная гвардия является предшественником Рабоче-крестьянской Красной армии. (ru)
- 赤衛隊（俄語：Красная гвардия）是1917年俄国革命時期各共產主義組織建立的準軍事部隊，參與了十月革命以及俄國內戰的首月戰事，是日後蘇聯工農紅軍的前身。 (zh)
- Червóна гвáрдія (рос. Красная гвардия) — добровільні напіввійськові та військові формування більшовиків, що виникли під час Лютневої революції 1917. В Україні Червона гвардія створювалась з березня 1917 комітетами РСДРП(б) як частина всеросійської Червоної гвардії. До Червоної гвардії вступали більшовики, анархісти, есери-максималісти та прихильники серед безпартійних робітників і службовців. Усі інші соціалістичні партії (у тому числі українські), керовані ними Ради робітничих і солдатських депутатів, профспілки виступали проти організації Червоної гвардії, тому до липня 1917 була нечисленною. (uk)
- La Guàrdia Roja foren els destacaments paramilitars d'obrers i parcialment de soldats formats durant el transcurs de la Revolució Russa de 1917. Conformaren l'element de resposta principal dels bolxevics durant la Revolució. Formades majoritàriament per població urbana, que era on els bolxevics tenien un suport majoritari, van ser la força principal de combat dels bolxevics a la Revolució i a la posterior guerra civil. Les unitats de Guàrdies Rojos van ser creades al març de 1917, sota el control dels bolxevics a les empreses industrials pels Comitès de les Fàbriques, així com per les diverses cèl·lules del Partit Bolxevic. Durant la Revolució de Febrer es crearen diverses formacions militaritzades més, com la milícia del poble (народная милиция), creades pel Govern Provisional Rus, els gr (ca)
- Die Rote Garde (russisch Красная гвардия) war die bewaffnete Arbeitermiliz der russischen Bolschewiki zur Vorbereitung und Durchführung der Oktoberrevolution (ab 25. Oktoberjul. / 7. November 1917greg.). Im ersten Halbjahr 1918 ging sie in der neu gegründeten Roten Armee auf. – Peter Gosztony Im November 1917 umfassten die Verbände der Roten Garde im ganzen Land etwa 20.000 Mann. Diese Truppen stürzten nicht nur die provisorische Regierung, sondern kämpften ebenso gegen deutsche Verbände und die Weißen Truppen. Erst ab dem 13. März 1918 wurden sie in die neue Rote Armee integriert. (de)
- Pertahanan Merah (bahasa Rusia: Красная гвардия) adalah formasi sukarelawan paramiliter yang utamanya terdiri dari buruh pabrik, petani, cossack dan sebagian prajurit dan pelaut untuk "perlindungan kekuatan soviet". Pertahanan Merah adalah pasukan militer transisional dari Angkatan Darat Kekaisaran Rusia yang telah runtuh dan formasi-formasi basis Bolshevik pada Revolusi Oktober dan bulan-bulan pertama Perang Saudara Rusia. Kebanyakan dari mereka dibentuk pada Revolusi Rusia tahun 1917, dan beberapa unit dirombak menjadi Tentara Merah pada 1918. Formasi Pertahanan Merah dihimpun di sebagian besar belahan bekas Kekaisaran Rusia, yang meliputi teritorial di luar Federasi Rusia pada masa itu seperti Finlandia, Polandia, Estonia, Ukraina, dan lain-lain. Mereka tak tersentralisasi dan dibentuk (in)
- Red Guards (Russian: Красная гвардия) were paramilitary volunteer formations consisting mainly of factory workers, peasants, cossacks and partially of soldiers and sailors for "protection of the soviet power". Red Guards were a transitional military force of the collapsing Imperial Russian Army and the base formations of Bolsheviks during the October Revolution and the first months of the Russian Civil War. Most of them were formed in the time frame of the Russian Revolution of 1917, and some of the units were reorganized into the Red Army during 1918. The Red Guards formations were organized across most of the former Russian Empire, including territories outside the contemporary Russian Federation such as Finland, Poland, Estonia, Ukraine, and others. They were not centralized and were fo (en)
- Più volte, nella storia, si ebbero gruppi denominati Guardie Rosse, nel corso di rivoluzioni di carattere comunista e più specialmente marxista-leninista. Il nome venne usato per la prima volta nella Rivoluzione d'ottobre del 1917, quando i reparti armati di operai, contadini e di disertori dell'esercito zarista assaltarono il Palazzo d'Inverno, assumendo così la denominazione di "Guardie Rosse". Successivamente la funzione militare fu ereditata dall'Armata Rossa, mentre quella di polizia passò alla Čeka, guidata da Feliks Dzeržinskij, divenuta poi NKVD e infine KGB. (it)
- Czerwona Gwardia (ros. Красная гвардия) – organizacja militarna bolszewików działająca w Rosji od rewolucji lutowej i obalenia caratu w marcu 1917 do utworzenia po przewrocie bolszewickim (rewolucji październikowej) Armii Czerwonej (luty 1918), składająca się z robotników przemysłowych, związanych z Socjaldemokratyczną Partią Robotniczą Rosji (bolszewików). Od listopada 1917 Czerwona Gwardia pełniła funkcje policyjne i ochraniała ważne obiekty. Po utworzeniu dekretem Rady Komisarzy Ludowych z 28 stycznia 1918 Armii Czerwonej, oddziały Gwardii weszły w jej skład. (pl)
- Röda gardet (ryska: Красная гвардия) var frivilliga paramilitära grupper i Ryssland, bestående främst av fabriksarbetare men också av soldater och flottister "till skydd för sovjetmakten". De flesta milisgrupperna bildades 1917 under den ryska revolutionen och utgjorde bolsjevikernas huvudstyrka. Ledaren för Röda gardet var , som från sitt högkvarter i Petrograd hade kommandot över omkring 30 000 rödgardister. Vid starten för Oktoberrevolutionen hade detta antal stigit till 200 000. (sv)
|
