| dbo:abstract
|
- Reshep o Reshef era un déu de la guerra de la mitologia egípcia d'origen canaaneu. Apareix com una figura humana amb una corona i una gasela que l'acompanya i amb el temps va esdevenir una divinitat protectora contra la malaltia, en una ampliació d'atributs que feu que fos assimilat a Apol·lo en altres cultures. A la iconografia sovint se'l representa acompanyat de Min i Qetesh, els seus antònims en ser les divinitats de l'amor i la fertilitat, lligats a la vida que la guerra i les plagues de Reshep destrueixen. Posteriorment van acabar formant part de la mateixa família. Reshep porta en algunes imatges un llamp, símbol de la força i la fatalitat com es desencadenen les epidèmies. (ca)
- مع أن تصوير التاج ذي رأس الغزال يعيد للذاكرة الإله الكنعاني - المصري الآخر المسمى شيد (تم توحيده بحورس الصغير) إلا أن عالم الديانات ودراسات الشرق الأدنى بجامعة ستليونبوش بجنوب أفريقيا كتب: «ما تبقى من السمات مختلف تماما بينهما.» فحسب الأسطورة رشف كان له تأثير جيد في الحماية من الأمراض. (ar)
- Reschef (phönizisch ršf, ägyptisch Ršp, akkadisch Rešef, Ra-sa-ap in Ebla, hebräisch רשף, Ræšæf) war ein syrischer und phönizischer Gott. Älteste Belege für die Verehrung von Rasap stammen aus dem 3. Jahrtausend aus Ebla. Als theophorer Namensbestandteil ist Reschef vor allem in Syrien und am mittleren Euphrat belegt, so in Emar, Ebla, Mari, Terqa und Ḫana. In Emar ist Reschef auch als Bestandteil eines hurritischen Namens (Ikki-Rašap) nachgewiesen. (de)
- Reshef, Rashshaf, Rasap o Resef (Cananeo/Hebreo ršp/ רשף) fue, en la mitología cananea un dios de la peste y luego, también de la . Resef está asociado con el rayo, por lo que también puede interpretarse como un dios del tiempo. (es)
- Resheph (also Reshef and many other variants, see below; Phoenician: 𐤓𐤔𐤐, ršp; Eblaite Rašap, Egyptian ršpw) was a deity associated with plague (or a personification of plague), either war or strong protection, and sometimes thunder in ancient Canaanite religion. The originally Eblaite and Canaanite god was then more famously adopted into ancient Egyptian religion in the late Bronze Age during the Eighteenth Dynasty of Egypt (late fifteenth century BC), also becoming associated with horses and chariots. In Biblical Hebrew, רֶשֶׁף resheph is a noun interpreted as "flame, lightning" but also "burning fever, plague, pestilence". (en)
- Resef (juga Rešef, Reshef; Kanaan ršp רשף; Rašap, Mesir ršpw) adalah seorang dewa yang diasosiasikan dengan wabah (atau personifikasi dari wabah) dalam . Dewan Eblait dan Kanaan tersebut diadopsi dalam pada akhir Zaman Perunggu pada (akhir abad ke-15 SM) sebagai dewa kuda dan kereta perang. Dalam Bahasa Ibrani Alkitab, רֶשֶׁף resef adalah sebuah istilah yang memiliki arti "bara api, petir" selain juga "demam, pes, sampar". (in)
- Dans la mythologie égyptienne, Reshep est un dieu venu du pays des Cananéens. Dieu belliqueux, il porte une lance. Son culte est introduit comme ceux de ses compatriotes divins (c'est-à-dire Qadesh, Astarté, Baal,...) à partir du Nouvel Empire. Il est adoré, entre autres, à Memphis et à Deir el-Médineh.
* Portail de la mythologie égyptienne
* Portail des Phéniciens et du monde punique (fr)
- ラシャプ（Rassap）または、レシェフ（Reseph）は、西セム系民族に伝わる疫病の神。 (ja)
- 레셰프(Resheph, Reshef, 페니키아어: 𐤓𐤔𐤐 ršp, 언어 오류(xeb): Rašap, 고대 이집트어: ršpw)는 고대 가나안 지방의 역병의 신이다. 후대에 가나안 지방의 신들은 이집트 제18왕조 때 이집트의 종교로 융합되었는데, 이 때 레셰프는 이집트에서 말과 전차의 신이 되었다. 고대 히브리어에서 רֶשֶׁף resheph는 불길, 번개로도 번역되지만, 열, 역병 등으로도 번역된다. (ko)
- Resjef, Resjep of Resef (Engels: Reshef) was in de Fenicische mythologie en in Ugarit de god van de bliksem en van de plagen. Als zijn echtgenote werd soms Anat beschouwd. Hij werd ook Hadad genoemd. Een epitheton van hem was "Heer van de Pijl". Resjef is van oorsprong een West-Semitische (Syrische) godheid. In Babylonië wordt hij slechts zelden genoemd. De naam Resjef komt al voor in teksten uit de 25e eeuw v.Chr. en de precieze etymologie is niet helemaal duidelijk. De naam kan in verband gebracht worden met het Akkadische bijvoeglijk naamwoord rašbu(m) dat "verschrikkelijk, gruwelijk" betekent. In Joodse kringen wordt het vaak in verband gebracht met rešep dat "brandend, gloeiend of koortsig" betekent, maar dat stamt van zo'n 2000 jaar later. Mogelijk heeft de ene betekenis echter wel tot de andere geleid. Alhoewel deze god ook werd ingeroepen voor genezing, was hij het die overal rond zich ziekte en dood verspreidde. Hij was wat dat betreft het equivalent van de Mesopotamische god Namtar, die voor zestig ziekten instond en de zoon van Eresjkigal was. Resjef werd afgebeeld met hoog puntig toelopende haartooi. (nl)
- Originariamente dio siriano della guerra e della pestilenza, durante il corso della Diciottesima Dinastia Reshef (Reshep, Resheph o Reshef (in lingua canaanita ršp) fu introdotto in Egitto al seguito dell'invasione degli Hyksos, essendo poi accostato alla figura di Seth e venendo quindi annoverato nel pantheon egizio, probabilmente a causa della venerazione di cui godeva presso l'influente comunità siriana. Il termine è presente come etimo in lingua ebraica con il significato di "fiamma, fulmine" (Salmi 78:48), da cui derivano significati figurativi, come "freccia" (Libro di Giobbe 5:7) e "febbre che infiamma" (Deuteronomio 32:24).. Reshef è generalmente raffigurato in forma umana, stante ed armato di lancia e scudo, nell'atto di brandire un machete o un'ascia sopra la propria testa. La barba appare acconciata secondo l'uso siriano, mentre sul capo indossa la bianca corona dell'Alto Egitto, dalla quale emerge una testa di gazzella sulla parte frontale. La presenza della gazzella - suo attributo caratteristico prevalente - connette iconograficamente Reshef al dio Seth, ma è il tebano , dio della guerra anch'egli, a presentare con questo maggiori affinità. Per la sua capacità di controllare e scatenare malattie e pestilenze, presso i greci venne accostato ad Apollo ed al vedico Rudra, mentre le caratteristiche marziali e belligeranti di Reshef ne hanno spesso favorito l'occasionale paragone con le figure di Marte e del dio babilonese della morte Nergal. I fenici si riferirono a lui come Resheph Gen (‘Reshep del Giardino’) e Baal Chtz (‘Signore delle frecce’), mentre gli ittiti lo hanno descritto come il dio cervo o il dio gazzella. A Larnaca, Cipro, Reshef aveva l'epitteto di ḥṣ, inteso come "arco" da Javier Teixidor, che, di conseguenza, interpretava Resheph come dio delle malattie, comparabile ad Apollo, le cui frecce portarono la peste contro gli Achei (Iliade I.42-55). Reshef compare anche in testi mitologici ugaritici come il poema epico di Kirta. L'attitudine marziale di Reshef ed il suo temperamento bellicoso lo hanno reso adatto ad incarnare gli ideali regali di un'epoca in cui la potenza militare testimoniava il prestigio dei suoi monarchi; un esempio di ciò proviene dalla stele che Amenhotep II (XVIII dinastia egizia) fece erigere in prossimità della Sfinge di Giza, sulla quale Reshef ed Astarte sono raffigurati nell'atto di vegliare il faraone, mentre questi prepara i suoi cavalli per la guerra; ulteriori elementi comprovano la sua elevata posizione all'interno della gerarchia celeste: diversi epiteti lo riveriscono come ‘Signore del cielo’ o ‘Signore dell'Eternità', mentre una regione delle sponde orientali del Nilo era conosciuta come ‘Valle di Reshep’. L'antica città di Arsuf in Palestina, ha conservato il nome di Reseph, anche se il suo culto è cessato da migliaia di anni. Considerato lo sposo della dea Qadesh e padre di Min (sebbene altre fonti lo identifichino come compagno della dea Itum), in veste di ‘colui che esaudisce le preghiere’ il culto beneaugurale di Reshef si diffuse presso tutti gli strati sociali, garantendo ricchezza e benessere ai propri devoti; in aggiunta a ciò, la potenza combattiva del dio poteva volgersi a contrastare le malattie che affliggevano la comune popolazione: il testo di un'antica formula apotropaica invoca il nome di Reshef, insieme a quello di Astarte, come rimedio all'azione del demone cui si attribuiva la causa dei dolori addominali. Nel suo duplice aspetto di divinità guerriera e guaritrice, capace di coniugare in sé le opposte polarità di vita e morte, Reshef era conosciuto in Egitto e nel vicino Oriente come Reshep-Shulman. (it)
- Решеф (Рашап, ивр. רשף, егип. ršpw) — западносемитский бог аморейского происхождения; бог огня и молний; губитель, насылающий мор; бог войны; покровитель оружия. В Библии слово Решеф переводится как «пламя, вспышка», а также «сжигание, чума, мор». Супруга — Анат или Кудшу; тесно связан с . Соответствует шумеро-аккадскому богу Нергалу, а также, по некоторым версиям, эллинистическому Аполлону (как насылающий болезни путём поражения стрелами). Возможно, основной из ипостасей Решефа был палестинско-ханаанейский бог . Решеф вошёл в египетский пантеон, где почитался как «побеждающий врагов». Почитался на Кипре. (ru)
- Reshef (även transkriberad Resheph) är namnet på en västsemitisk sjukdomsgud, även förknippad med solen, läkekonst, projektiler och torka. Babylonierna identifierade honom med Nergal och grekerna identifierade honom med Apollon. (sv)
- Reszef, Reszep (ebl. i amor. dra-sa-ap; ugar. i fenic. ršp; egip. ršp, hebr. רשף) – starożytny bóg kananejski, czczony jako bóg wojny i zarazy, objawiający się w błyskawicy. (pl)
- Resefe ou Rexefe (Resheph) era um deus de origem síria, cuja adoração no Egito foi estabelecida já na 18ª Dinastia do Novo Reino. A reverência de Resefe se estendeu até a Espanha. No Egito, Resefe era considerado um deus da peste e da guerra. Como tal, Resefe foi associado a Montu, deus nativo da guerra do Egito. Resefe também era um protetor da realeza. Uma estela erguida perto da Grande Esfinge de Gizé pelo Faraó Amenófis II mostra a Resefe regozijando-se com a diligência do então príncipe herdeiro em cuidar de seus cavalos. Contudo, os poderes de Resefe, especialmente contra a pestilência, estenderam-se além dos círculos reais. O texto mágico incluía magias que chamavam Resefe e sua esposa Itum para destruir o demônio Akha, que causa dores abdominais. Ele também foi adorado como um deus que responde às orações. Resefe era parte da tríade que incluía sua esposa, Cadexe, a deusa semítica do amor, e seu filho, Mim. Resefe foi retratado como um homem que usa a coroa branca, com uma gazela em vez da cobra de ureu em sua testa. Longas fitas saíam da parte de trás da coroa de Resefe. Em sua mão direita, Resefe carregava uma arma, geralmente uma lança, maça, machado ou foice. Na mão esquerda, segurava um escudo, uma era cetro ou o Ankh. Resefe foi freqüentemente retratado com uma barba de estilo sírio. (pt)
- Решеф чи Рашап (фінік. , «вогонь») — західносемітський бог вогню та блискавки, якого вшановували також у Стародавньому Єгипті. Син Баала. За біблською легендою — Решефа народила . Відкрив людям спосіб добування та використання вогню. Водночас був богом війни, тому на зображеннях був озброєний луком, списом або ж бойовою сокирою. Насилав на людей епідемії, але водночас і рятував від них. Вважався охоронцем угод. Батько Ешмуна та інших «молодших» богів. Душі померлих також називалися . Область Сідона мала назву «землі Решефа». (uk)
|
| rdfs:comment
|
- مع أن تصوير التاج ذي رأس الغزال يعيد للذاكرة الإله الكنعاني - المصري الآخر المسمى شيد (تم توحيده بحورس الصغير) إلا أن عالم الديانات ودراسات الشرق الأدنى بجامعة ستليونبوش بجنوب أفريقيا كتب: «ما تبقى من السمات مختلف تماما بينهما.» فحسب الأسطورة رشف كان له تأثير جيد في الحماية من الأمراض. (ar)
- Reschef (phönizisch ršf, ägyptisch Ršp, akkadisch Rešef, Ra-sa-ap in Ebla, hebräisch רשף, Ræšæf) war ein syrischer und phönizischer Gott. Älteste Belege für die Verehrung von Rasap stammen aus dem 3. Jahrtausend aus Ebla. Als theophorer Namensbestandteil ist Reschef vor allem in Syrien und am mittleren Euphrat belegt, so in Emar, Ebla, Mari, Terqa und Ḫana. In Emar ist Reschef auch als Bestandteil eines hurritischen Namens (Ikki-Rašap) nachgewiesen. (de)
- Reshef, Rashshaf, Rasap o Resef (Cananeo/Hebreo ršp/ רשף) fue, en la mitología cananea un dios de la peste y luego, también de la . Resef está asociado con el rayo, por lo que también puede interpretarse como un dios del tiempo. (es)
- Resef (juga Rešef, Reshef; Kanaan ršp רשף; Rašap, Mesir ršpw) adalah seorang dewa yang diasosiasikan dengan wabah (atau personifikasi dari wabah) dalam . Dewan Eblait dan Kanaan tersebut diadopsi dalam pada akhir Zaman Perunggu pada (akhir abad ke-15 SM) sebagai dewa kuda dan kereta perang. Dalam Bahasa Ibrani Alkitab, רֶשֶׁף resef adalah sebuah istilah yang memiliki arti "bara api, petir" selain juga "demam, pes, sampar". (in)
- Dans la mythologie égyptienne, Reshep est un dieu venu du pays des Cananéens. Dieu belliqueux, il porte une lance. Son culte est introduit comme ceux de ses compatriotes divins (c'est-à-dire Qadesh, Astarté, Baal,...) à partir du Nouvel Empire. Il est adoré, entre autres, à Memphis et à Deir el-Médineh.
* Portail de la mythologie égyptienne
* Portail des Phéniciens et du monde punique (fr)
- ラシャプ（Rassap）または、レシェフ（Reseph）は、西セム系民族に伝わる疫病の神。 (ja)
- 레셰프(Resheph, Reshef, 페니키아어: 𐤓𐤔𐤐 ršp, 언어 오류(xeb): Rašap, 고대 이집트어: ršpw)는 고대 가나안 지방의 역병의 신이다. 후대에 가나안 지방의 신들은 이집트 제18왕조 때 이집트의 종교로 융합되었는데, 이 때 레셰프는 이집트에서 말과 전차의 신이 되었다. 고대 히브리어에서 רֶשֶׁף resheph는 불길, 번개로도 번역되지만, 열, 역병 등으로도 번역된다. (ko)
- Решеф (Рашап, ивр. רשף, егип. ršpw) — западносемитский бог аморейского происхождения; бог огня и молний; губитель, насылающий мор; бог войны; покровитель оружия. В Библии слово Решеф переводится как «пламя, вспышка», а также «сжигание, чума, мор». Супруга — Анат или Кудшу; тесно связан с . Соответствует шумеро-аккадскому богу Нергалу, а также, по некоторым версиям, эллинистическому Аполлону (как насылающий болезни путём поражения стрелами). Возможно, основной из ипостасей Решефа был палестинско-ханаанейский бог . Решеф вошёл в египетский пантеон, где почитался как «побеждающий врагов». Почитался на Кипре. (ru)
- Reshef (även transkriberad Resheph) är namnet på en västsemitisk sjukdomsgud, även förknippad med solen, läkekonst, projektiler och torka. Babylonierna identifierade honom med Nergal och grekerna identifierade honom med Apollon. (sv)
- Reszef, Reszep (ebl. i amor. dra-sa-ap; ugar. i fenic. ršp; egip. ršp, hebr. רשף) – starożytny bóg kananejski, czczony jako bóg wojny i zarazy, objawiający się w błyskawicy. (pl)
- Решеф чи Рашап (фінік. , «вогонь») — західносемітський бог вогню та блискавки, якого вшановували також у Стародавньому Єгипті. Син Баала. За біблською легендою — Решефа народила . Відкрив людям спосіб добування та використання вогню. Водночас був богом війни, тому на зображеннях був озброєний луком, списом або ж бойовою сокирою. Насилав на людей епідемії, але водночас і рятував від них. Вважався охоронцем угод. Батько Ешмуна та інших «молодших» богів. Душі померлих також називалися . Область Сідона мала назву «землі Решефа». (uk)
- Reshep o Reshef era un déu de la guerra de la mitologia egípcia d'origen canaaneu. Apareix com una figura humana amb una corona i una gasela que l'acompanya i amb el temps va esdevenir una divinitat protectora contra la malaltia, en una ampliació d'atributs que feu que fos assimilat a Apol·lo en altres cultures. (ca)
- Resheph (also Reshef and many other variants, see below; Phoenician: 𐤓𐤔𐤐, ršp; Eblaite Rašap, Egyptian ršpw) was a deity associated with plague (or a personification of plague), either war or strong protection, and sometimes thunder in ancient Canaanite religion. The originally Eblaite and Canaanite god was then more famously adopted into ancient Egyptian religion in the late Bronze Age during the Eighteenth Dynasty of Egypt (late fifteenth century BC), also becoming associated with horses and chariots. (en)
- Originariamente dio siriano della guerra e della pestilenza, durante il corso della Diciottesima Dinastia Reshef (Reshep, Resheph o Reshef (in lingua canaanita ršp) fu introdotto in Egitto al seguito dell'invasione degli Hyksos, essendo poi accostato alla figura di Seth e venendo quindi annoverato nel pantheon egizio, probabilmente a causa della venerazione di cui godeva presso l'influente comunità siriana. Il termine è presente come etimo in lingua ebraica con il significato di "fiamma, fulmine" (Salmi 78:48), da cui derivano significati figurativi, come "freccia" (Libro di Giobbe 5:7) e "febbre che infiamma" (Deuteronomio 32:24).. (it)
- Resjef, Resjep of Resef (Engels: Reshef) was in de Fenicische mythologie en in Ugarit de god van de bliksem en van de plagen. Als zijn echtgenote werd soms Anat beschouwd. Hij werd ook Hadad genoemd. Een epitheton van hem was "Heer van de Pijl". Resjef is van oorsprong een West-Semitische (Syrische) godheid. In Babylonië wordt hij slechts zelden genoemd. De naam Resjef komt al voor in teksten uit de 25e eeuw v.Chr. en de precieze etymologie is niet helemaal duidelijk. De naam kan in verband gebracht worden met het Akkadische bijvoeglijk naamwoord rašbu(m) dat "verschrikkelijk, gruwelijk" betekent. In Joodse kringen wordt het vaak in verband gebracht met rešep dat "brandend, gloeiend of koortsig" betekent, maar dat stamt van zo'n 2000 jaar later. Mogelijk heeft de ene betekenis echter wel t (nl)
- Resefe ou Rexefe (Resheph) era um deus de origem síria, cuja adoração no Egito foi estabelecida já na 18ª Dinastia do Novo Reino. A reverência de Resefe se estendeu até a Espanha. No Egito, Resefe era considerado um deus da peste e da guerra. Como tal, Resefe foi associado a Montu, deus nativo da guerra do Egito. (pt)
|
