Βασίλειο του Αφγανιστάν
Βασίλειο του Αφγανιστάν
| ||||||
| ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||
| Ύμνος Schahe ghajur-o-mehrabane ma (1943–1973) («Ο Γενναίος και Ευγενής Βασιλιάς Μας») | ||||||
.svg) | ||||||
| Πρωτεύουσα | Καμπούλ | |||||
| Γλώσσες | Παστού Περσικά | |||||
| Θρησκεία | Σουνιτικό Ισλάμ | |||||
| Πολίτευμα | Συνταγματική μοναρχία | |||||
| Βασιλιάς | ||||||
| - | 1926–1929 | Αμανουλάχ Χαν | ||||
| - | 1929 | Ιναγιατουλάχ Χαν | ||||
| - | 1929 | Χαμπιμπουλάχ Καλακανί | ||||
| - | 1929–1933 | Μοχάμεντ Ναντίρ Σαχ | ||||
| - | 1933–1973 | Μοχάμεντ Ζαχίρ Σαχ | ||||
| Ιστορία | ||||||
| - | Ίδρυση | 1926 | ||||
| - | Κατάλυση | 1973 | ||||
| Έκταση | ||||||
| - | 1973 | 647.500 km² | ||||
| Πληθυσμός | ||||||
| - | 1973 εκτ. | 11.966.400 | ||||
| Πυκνότητα | 18,5 /km² | |||||
| Νόμισμα | Αφγάνι | |||||
| Σήμερα |  Αφγανιστάν
| |||||
.svg)
.svg)
Τμήμα μιας σειράς λημμάτων |
|---|
| Αφγανιστάν |
 |
| Χρονολόγιο |
Το Βασίλειο του Αφγανιστάν (παστού: د افغانستان واکمنان, Dǝ Afġānistān wākmanān, περσικά: پادشاهي افغانستان, Pādešāhī-ye Afġānistān) ήταν συνταγματική μοναρχία στη νότια και κεντρική Ασία η οποία εγκαθιδρύθηκε το 1926 ως διάδοχο κράτος του Εμιράτου του Αφγανιστάν. Ανακηρύχθηκε από τον πρώτο του βασιλιά, Αμανουλάχ Χαν, επτά χρόνια μετά την άνοδό του στον θρόνο.
Ιστορικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Αμανουλάχ Χαν ήταν θετικά προσκείμενος προς τον εκσυγχρονισμό της χώρας, οδηγώντας τις συντηρητικές δυνάμεις να προκαλέσουν κοινωνικές αναταραχές σε πολλές περιπτώσεις. Ενώ επισκεπτόταν την Ευρώπη το 1927, ξέσπασε και πάλι εξέγερση. Εγκατέλειψε τον θρόνο προς όφελος του αδελφού του Ιναγιατουλάχ Χαν ο οποίος διακυβέρνησε για τρεις μέρες μόνο προτού ο ηγέτης της εξέγερσης των φυλών Χαμπιμπουλάχ Καλακανί κατέλαβε την εξουσία και επανόρθωσε το Εμιράτο.[1]
Μετά από 10 μήνες, ο υπουργός πολέμου του Αμανουλάχ Χαν, Μοχάμεντ Ναντίρ, επέστρεψε από την εξορία του στην Ινδία. Οι δυνάμεις του που στηριζόταν από τους Βρετανούς λεηλάτησαν την Καμπούλ, αναγκάζοντας τον Χαμπιμπουλάχ Καλακανί να προχωρήσει σε συζητήσεις ανακωχής. Αντ' αυτού, οι δυνάμεις του Μοχάμεντ Ναντίρ συνέλαβαν και στη συνέχεια εκτέλεσαν τον Καλακανί. Ο Μοχάμεντ Ναντίρ σύστησε και πάλι το βασίλειο, και ανακηρύχθηκε Βασιλιάς του Αφγανιστάν τον Οκτώβριο του 1929, και προσπάθησε να επαναφέρει τις μεταρρυθμίσεις του προηγούμενου βασιλιά, Αμανουλάχ Χαν. Τον διαδέχθηκε ο γιος του Μοχάμεντ Ζαχίρ Σαχ, του οποίου η διακυβέρνηση ξεκίνησε το 1933 και διήρκεσε για 39 χρόνια.[2]
Ο Μοχάμεντ Ζαχίρ Σαχ, ο τελευταίος βασιλιάς του Αφγανιστάν, εκθρονίστηκε τελικά από τον ξάδερφό του Μοχάμεντ Νταούντ Χαν ο οποίος πάνω από δύο αιώνες μοναρχίας στο Αφγανιστάν και εγκαθίδρυσε μία δημοκρατική αφγανική κυβέρνηση. Υπό την ηγεσία του Ζαχίρ Σαχ η αφγανική κυβέρνηση αναζήτησε τη δημιουργία σχέσεων με άλλες χώρες, και κυρίως τη Σοβιετική Ένωση, τη Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο και τις Ηνωμένες Πολιτείες.[3]
Στις 27 Σεπτεμβρίου 1934, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ζαχίρ Σαχ, το βασίλειο του Αφγανιστάν εισήλθε στην Κοινωνία των Εθνών.[4] Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το Αφγανιστάν παρέμεινε ουδέτερο και επεδίωξε η διπλωματική πολιτική της μη ευθυγράμμισης. Ο Μοχάμεντ Νταούντ Χαν, Πρωθυπουργός του Αφγανιστάν την εποχή αυτή, εργάστηκε κυρίως για την ανάπτυξη της σύγχρονης βιομηχανίας και της εκπαίδευσης στη χώρα.[5]
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Clements, Frank· Adamec, Ludwig W. (2003). Conflict in Afghanistan: A Historical Encyclopedia. Santa Barbara, California: ABC-CLIO. σελ. 19. ISBN 9781851094028.
- ↑ Lansford, Tom (2017). Afghanistan at War: From the 18th-Century Durrani Dynasty to the 21st Century. Santa Barbara, California: ABC-CLIO. σελ. 414. ISBN 9781598847604.
- ↑ Rubin, Barnett. «DĀWŪD KHAN, MOḤAMMAD». Στο: Ehsan Yarshater, επιμ. Encyclopædia Iranica (Online έκδοση). United States: Columbia University. http://www.iranicaonline.org/articles/dawud-khan. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2019.
- ↑ Admission of New Members to the League of Nations : Kingdom of Afghanistan. Geneva: League of Nations. 1934.
- ↑ Little, Douglas (2003). American Orientalism: The United States and the Middle East Since 1945. New York: I.B.Tauris. σελ. 223. ISBN 9781860648892.