Εθνική Βιβλιοθήκη της Βραζιλίας
 | |
 Εθνική Βιβλιοθήκη της Βραζιλίας | |
| Ίδρυση | 1810 |
|---|---|
| Τοποθεσία | Βραζιλία |
| Συντεταγμένες | 22°54′35″S 43°10′32″W / 22.909723°S 43.175501°W |
| Συλλογή | |
| Μέγεθος | 9 εκατομμύρια τεκμήρια |
| Νόμιμη κατάθεση | Ναι |
| Άλλες πληροφορίες | |
| Διευθυντής | Helena Severo |
| Ιστότοπος | Official website |
Η Εθνική Βιβλιοθήκη της Βραζιλίας (πορτογαλικά: Biblioteca Nacional do Brasil) είναι ο θεματοφύλακας της βιβλιογραφικής και τεκμηριωτικής κληρονομιάς της Βραζιλίας. Βρίσκεται στη πλατεία Σινελάντια στο Ρίο ντε Τζανέιρο, την πρώην πρωτεύουσα της Βραζιλίας.
Είναι η μεγαλύτερη βιβλιοθήκη της Λατινικής Αμερικής και μία από της σημαντικότερες στον κόσμο. Οι συλλογές της περιλαμβάνουν περίπου 9 εκατομμύρια τεκμήρια.[1]Το προσωπικό της Βιβλιοθήκης οργάνωσε τα πρώτα μαθήματα βιβλιοθηκονομικής επιστήμης στη Λατινική Αμερική και ηγήθηκε σε θέματα εκσυγχρονισμού των υπηρεσιών βιβλιοθηκών και στην ανάπτυξη των διαδικτυακών βάσεων δεδομένων.[2]
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ιστορία της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Βραζιλίας ξεκίνησε από τη Λισαβόνα, όταν η πόλη υπέστη έναν ισχυρότατο σεισμό, την 1η Νοεμβρίου 1755.[3].
Το κτίριο της Βασιλικής Βιβλιοθήκης της Πορτογαλίας που εθεωρείτο μία από τις σημαντικότερες βιβλιοθήκες της Ευρώπης την εποχή εκείνη - έπαθε ανεπανόρθωτες ζημιές και οι Αρχές αποφάσισαν να μεταφέρουν το υλικό της Βιβλιοθήκης στη Βραζιλία.
Η συλλογή μεταφέρθηκε σε τρία στάδια: η πρώτη μεταφορά πραγματοποιήθηκε το 1810 και ακολουθούσαν δύο άλλες μεταφορές το 1811. Η βιβλιοθήκη των 60.000 βιβλίων στεγάστηκε αρχικά στις αίθουσες του επάνω ορόφου του «Νοσοκομείου Τρίτου Τάγματος των Καρμελιτών», που βρίσκεται κοντά στο Αυτοκρατορικό Παλάτι.
Oι εγκαταστάσεις ωστόσο, θεωρήθηκαν ανεπαρκείς και ακατάλληλες και ίσως έθεταν σε κίνδυνο την πολύτιμη συλλογή. Ως εκ τούτου, στις 29 Οκτωβρίου 1810, ημερομηνία που είχε οριστεί για την επίσημη ίδρυση της Βασιλικής Βιβλιοθήκης, ο τότε Πρίγκηπας και μετέπειτα Βασιλιάς Ιωάννης ΣΤ΄ της Πορτογαλίας εξέδωσε διάταγμα που προέβλεπε την ανέγερση νέου κτιρίου με χρήματα του βασιλικού θησαυροφυλακίου.[4]
Οι εργασίες ανέγερσης του νέου κτιρίου της Βιβλιοθήκης τελείωσαν το 1813, οπότε και μεταφέρθηκε η συλλογή.
Μετά τα επίσημα εγκαίνια, η Βασιλική βιβλιοθήκη διευρύνθηκε μέσω αγορών, δωρεών, κυρίως, καθώς και της υποχρεωτικής κατάθεσης ενός αντιτύπου από κάθε βιβλίο που εκδιδόταν στη χώρα.
Μεταβίβαση κυριαρχίας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μετά τον θάνατο της βασίλισσας Μαρία Α΄ τον Μάρτιο του 1816, ο βασιλιάς Ιωάννης ΣΤ΄ της Πορτογαλίας ανέλαβε την εξουσία και παρέμεινε στη Βραζιλία μέχρι το 1821, όταν οι πολιτικές εξελίξεις τον ανάγκασαν να επιστρέψει στη Λισαβόνα με την οικογένειά του. Ο μεγαλύτερος γιος του, ο πρίγκιπας Πέτρος Α΄ της Βραζιλίας ανακηρύχθηκε Αυτοκράτορας, και διακήρυξε την ανεξαρτησία της Βραζιλίας το 1822.
Μετά την Ανεξαρτησία, η βιβλιοθήκη ονομάστηκε Αυτοκρατορική αφού έγινε ιδιοκτησία του Αυτοκράτορα της Βραζιλίας. Η αγορά της Βιβλιοθήκης από το πορτογαλικό Στέμμα, περιλαμβανόταν στην Πρόσθετη Σύμβαση της Συνθήκης Φιλίας και Συμμαχίας που υπογράφθηκε μεταξύ Βραζιλίας και Πορτογαλίας στις 29 Αυγούστου 1825. Για τα αντικείμενα που παρέμειναν στη Βραζιλία, η Βασιλική Οικογένεια αποζημιώθηκε με δύο εκατομμύρια λίρες στερλίνες.
Το υπάρχον κτίριο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1858, η Βιβλιοθήκη μετακόμισε στην πλατεία Λάπα του Ρίο ντε Τζανέιρο αλλά η συνεχιζόμενη επέκτασή της έκανε επιτακτική τη μεταφορά σε νέο κτίριο που θα κάλυπτε επαρκώς τις ανάγκες των πολύτιμων συλλογών της. Με βάση αυτή την ιδέα, σχεδιάστηκε το σημερινό της κτίριο, το οποίο θεμελιώθηκε στις 15 Αυγούστου 1905, επί κυβερνήσεως Άλβες. Τα επίσημα εγκαίνια έγιναν στις 29 Οκτωβρίου 1910, επί κυβερνήσεως Νιλό Πεσάνια και με αφορμή τον εορτασμό της πρώτης εκατονταετηρίδας της Βιβλιοθήκης.
Το κτίριο της Εθνικής Βιβλιοθήκης, το οποίο φέρει την υπογραφή του στρατιωτικού μηχανικού Sousa Aguiar, έχει εκλεκτικό ύφος, στο οποίο αναμειγνύονται νεοκλασικά στοιχεία και αρ νουβό και περιέχει διακοσμήσεις από καλλιτέχνες όπως οι Ελίζε Βισκόντι, Χενρίκε και Ροντόλφο Μπερναρντέλι, Μοντέστο Μπρόκος. και ο Ροντόλφο Αμοέντο. Το 1903 ο Ελίζε Βισκόντι, είχε ήδη σχεδιάσει το ex-libris και το έμβλημα της Εθνικής Βιβλιοθήκης.
Το κτίριο της βιβλιοθήκης βρίσκεται στη λεωφόρο Ρίο Μπράνκο, στο κέντρο του Ρίο ντε Τζανέιρο, συνθέτοντας με το Εθνικό Μουσείο Καλών Τεχνών και το Δημοτικό Θέατρο ένα αρχιτεκτονικό και πολιτιστικό σύνολο μεγάλης αξίας.
Κατάλογος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1911, ο Μανουήλ Περεγκρίνο ντα Σίλβα κυκλοφόρησε έναν εθνικό συλλογικό κατάλογο για όλες τις βιβλιοθήκες της Βραζιλίας. Δημιούργησε το πρώτο μάθημα επιστήμης της βιβλιοθήκης στη Νότια Αμερική. Πολλοί βιβλιοθηκονόμοι συνέχισαν τις σπουδές τους σε πανεπιστήμια της Ευρώπης και της Βόρειας Αμερικής [5].
Κατά Νόμο κατάθεση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1907, με Προεδρικό Διάταγμα [6] καθιερώνεται η υποχρέωση για όλους τους εκδότες να στέλνουν στη Βιβλιοθήκη, ένα αντίτυπο από κάθε βιβλίο. Το 2004, το διάταγμα αυτό ανακλήθηκε. [7]
Σημαντικές συλλογές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ανάμεσα στις σημαντικές συλλογές της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Βραζιλίας είναι η συλλογή φωτογραφιών Teresa Cristina Maria, η οποία περιλαμβάνει 21.742 φωτογραφίες από τον 19ο αιώνα. Αυτές οι φωτογραφίες προσφέρθηκαν στη βιβλιοθήκη από τον αυτοκράτορα Πέτρο Β΄ το 1891. [8] Αυτή η συλλογή καταχωρήθηκε στο Μητρώο Προγραμμάτων Μνήμης του Κόσμου της UNESCO το 2003 σε αναγνώριση της παγκόσμιας σημασίας και της εξαιρετικής παγκόσμιας αξίας της [9]. Διαθέτει εικόνες που σχετίζονται με την ιστορία και τους ανθρώπους της Βραζιλίας του 19ου αιώνα, συμπεριλαμβανομένων φωτογραφιών του μορίτζ λάμπεργκ. Υπάρχουν επίσης φωτογραφίες από την Αφρική, τη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη [8].
Φωτοθήκη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]-
Φωτογραφία της Εθνικής βιβλιοθήκης (1920) -
Η είσοδος -
Αριστερή πτέρυγα -
Η Βιβλιοθήκη όπως φαίνεται δίπλα από το Δημοτικό Θέατρο -
Η κύρια σκάλα με την προτομή του Βασιλιά Ιωάννη ΣΤ΄ -
Βιτρώ οροφής -
Είσοδος -
Είσοδος -
Αίθουσα εισόδου: οροφή -
Είσοδος -
Λεπτομέρειες πρόσοψης
.JPG)
.jpg)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Fundação Biblioteca Nacional». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2012.
- ↑ Murray, Stuart A. P. “The Library: An Illustrated History.” New York, NY: Skyhorse Publishing, 2012, p. 277.
- ↑ Σήμερα .gr, Σαν. «9 Ρίχτερ στη Λισαβόνα». Σαν Σήμερα .gr. Ανακτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2021.
- ↑ Murray, S. (2009). The library : an illustrated history / Stuart A.P. Murray; introduction by Donald G. Davis, Jr.; foreword by Nicholas A. Basbanes. New York, NY : Skyhorse Pub.; Chicago : ALA Editions, 2009.
- ↑ Wayne A. Wiegand and Donald G Davis, Jr., eds, Encyclopedia of Library History (1994) pp 86=87
- ↑ «Decree 1825 of 20 December 1907». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιανουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2021.
- ↑ Law 10,994 of 14 December 2004
- ↑ 8,0 8,1 «Old Recife». World Digital Library. Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2013.
- ↑ «The Emperor's collection: foreign and Brazilian photography in the XIX century». UNESCO Memory of the World Programme. 16 Μαΐου 2008. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2012.
