Ελληνική απογραφή 1907
 Απογραφές Πληθυσμού
| ||
| ← 1896 | 1907 | → 1920 |
Η ελληνική απογραφή 1907 ήταν η εικοστή επίσημη απογραφή του ελληνικού κράτους. Διεξήχθη την 27η Οκτωβρίου 1907. Ο συνολικός πληθυσμός ανήλθε στους 2.631.952 κατοίκους. Η συνολική επιφάνεια του βασιλείου κατά την απογραφή ήταν 63.211 τ.χλμ., ενώ η πυκνότητα του πληθυσμού ήταν 42 κάτοικοι ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο. Ο πληθυσμός σημείωσε αύξησε σε σχέση με την προηγούμενη απογραφή του 1896 κατά 198.146 κατοίκους. Σύμφωνα με την απογραφή μόνο το 16,4% του πληθυσμού είναι αστικός, το 12,5% του συνολικού πληθυσμού χαρακτηρίζεται ημιαστικός, ενώ το 71,1% αποτελεί τον αγροτικό πληθυσμό.[1] Η απογραφή διεξήχθη με τη χρήση ειδικών ατομικών απογραφικών δελτίων, όπως και κατά την προηγούμενη απογραφή. Η μόνη διαφορά ήταν ότι στην απογραφή του 1907 προστέθηκαν δύο ακόμη ερωτήματα, το ένα αφορούσε στη γλώσσα των απογραφόμενων και το άλλο σε τυχόν αναπηρία τους. Το δελτίο συμπεριλάμβανε ερώτημα και για τη θρησκεία. Η απογραφή περιελάμβανε και τους απόδημους.
Ιδιαίτερη προετοιμασία έγινε για την απογραφή της Πρωτεύουσας. Η Αθήνα διαιρέθηκε σε δεκαέξι απογραφικές περιφέρειες κάθε μία από τις οποίες διαιρέθηκε περαιτέρω σε απογραφικά τμήματα, τα οποία συνολικά ανέρχονταν σε 532. Οι υπόλοιποι οικισμοί γύρω από την πόλη των Αθηνών αποτέλεσαν μία περιφέρεια, την δεκάτη εβδόμη, της οποίας προϊστάμενος ορίστηκε ο Διευθυντής της Αστυνομικής Διεύθυνσης Αττικής. Ο δε Πειραιάς διαιρέθηκε σε έξι απογραφικές περιφέρειες, ενώ ξεχωριστή περιφέρεια αποτέλεσε το λιμάνι. Οι περιφέρειες διαιρέθηκαν με τη σειρά τους σε απογραφικά τμήματα που στο σύνολό τους ήταν 115.
Γεωγραφική σύνθεση και διοικητική διαίρεση του Βασιλείου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατά την διεξαγωγή της απογραφής η Ελλάδα αποτελείτο από τα εξής γεωγραφικά διαμερίσματα: τη Στερεά Ελλάδα, την Πελοπόννησο, τις Κυκλάδες, τα Επτάνησα, τη Θεσσαλία και ένα μέρος της Ηπείρου, την Άρτα. Ωστόσο, διοικητικά η συνολική επικράτεια διαιρείτο σε 26 Νομούς, 69 Επαρχίες και 445 Δήμους, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας του 1899.
Πληθυσμός κατά γεωγραφικά διαμερίσματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ενώ το μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού είναι εγκατεστημένο στην Πελοπόννησο, ωστόσο η μεγαλύτερη αύξηση σε σχέση με την με την προηγούμενη απογραφή επήλθε στη Στερεά Ελλάδα, κυρίως εξαιτίας της αύξησης του πληθυσμού της αστικής περιοχής της Πρωτεύουσας. Οι Κυκλάδες παρουσίασαν μείωση κατά 4.369 κατοίκους, τουτέστιν 3,21%.
| Θέση | Διαίρεση | Πληθυσμός | Κατανομή | Μεταβολή |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Πελοπόννησος | 907.103 | 34.5% | 4,06% |
| 2 | Στερεά Ελλάδα και Εύβοια | 852.020 | 32.4% | 18,56% |
| 3 | Θεσσαλία και Άρτα | 425.055 | 16.1% | 6,94% |
| 4 | Επτάνησα | 267.596 | 10.2% | 0,87% |
| 5 | Κυκλάδες | 130.378 | 5.0% | -3,24% |
| 6 | Διάφορες άλλες Νήσοι | 49.800 | 1.9% | 8,22% |
Πληθυσμός κατά νομούς
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με τη διοικητική διαίρεση του 1899 οι νομοί αυξήθηκαν από τους 16 στους 26, με τους νέους νομούς να προκύπτουν από διαίρεση των παλαιών. Αυτοί είναι οι ίδιοι εδαφικά με τους σημερινούς νομούς, εκτός από κάποιες εξαιρέσεις. Στην Πελοπόννησο οι νομοί είναι εννέα. Ο νομός Τριφυλίας αντικατέστησε την Επαρχία Τριφυλίας. Ο νομός Λακωνικής περιελάμβανε την ιστορική περιοχή της Μάνης (σημερινοί δήμοι Δυτικής και Ανατολικής Μάνης), ενώ το υπόλοιπο μέρος του σημερινού νομού Λακωνίας περιλαμβανόταν στο νομό Λακεδαίμονος. Στη Στερεά Ελλάδα, η Επαρχία Λοκρίδας, που σήμερα αποτελεί μέρος της Φθιώτιδας, κατά την απογραφή ανήκε στη Φωκίδα. Τέλος, στα Επτάνησα, η Ιθάκη και οι προσκείμενες σε αυτή νησίδες, που αποτελούν σήμερα μέρος του Νομού Κεφαλληνίας, σύμφωνα με τη διαίρεση του 1899 ήταν δήμος που υπαγόταν στο νεοσυσταθέντα νομό Λευκάδος. Επιπρόσθετα, τα εδάφη των σημερινών δήμων Πόρου, Σπετσών, Τροιζήνος, Μεθάνων και Ύδρας, που αποτελούν σήμερα μέρος της Αττικής, κατά την απογραφή υπάγονταν στο νομό Αργολίδας, στον οποίο και γεωγραφικά ανήκουν.
| Θέση | Νομός | Πληθυσμός | Μεταβολή |
|---|---|---|---|
| 1 | Νομός Αττικής | 341.247 | 33,31% |
| 2 | Νομός Αρκαδίας | 162.324 | -2,85% |
| 3 | Νομός Αχαΐας | 150.918 | 4,2% |
| 4 | Νομός Αιτωλίας και Ακαρνανίας | 141.405 | 11,43% |
| 5 | Νομός Κυκλάδων | 130.378 | -3,24% |
| 6 | Νομός Μεσσηνίας | 127.991 | 7,26% |
| 7 | Νομός Ευβοίας | 116.903 | 9,48% |
| 8 | Νομός Φθιώτιδος | 112.328 | 13,73% |
| 9 | Νομός Ηλείας | 103.810 | 13,55% |
| 10 | Νομός Μαγνησίας | 102.742 | 11,45% |
| 11 | Νομός Κερκύρας | 99.571 | 5,16% |
| 12 | Νομός Λαρίσης | 95.066 | 10,34% |
| 13 | Νομός Καρδίτσης | 92.941 | 15,07% |
| 14 | Νομός Τρικκάλων | 90.548 | -5,69% |
| 15 | Νομός Τριφυλίας | 90.523 | -4,69% |
| 16 | Νομός Λακεδαίμονος | 87.106 | 2,56% |
| 11 | Νομός Αργολίδος | 81.943 | 1,55% |
| 18 | Νομός Κεφαλληνίας | 71.235 | 1,65% |
| 19 | Νομός Κορινθίας | 71.229 | 10,3% |
| 20 | Νομός Βοιωτίας | 65.816 | 15,28% |
| 21 | Νομός Φωκίδος | 62.246 | 2,93% |
| 22 | Νομός Λακωνικής | 61.522 | 2,09% |
| 23 | Νομός Ευρυτανίας | 47.192 | 8,07% |
| 24 | Νομός Ζακύνθου | 42.502 | -5,62% |
| 25 | Νομός Άρτης | 41.280 | 5,46% |
| 26 | Νομός Λευκάδος | 41.186 | -4,61% |
Ομιλούμενες γλώσσες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στην απογραφή προστέθηκε ερώτημα για τις ομιλούμενες γλώσσες. Τα στοιχεία έδειξαν ότι δύο είναι οι πιο συχνά ομιλούμενες γλώσσες στο Βασίλειο μετά την ελληνική (την οποία ομιλούν 2.553.600 κάτοικοι), η αρβανίτικη, η οποία στην απογραφή αναφέρεται ως αλβανική, και η βλάχικη. Την αρβανίτικη ομιλούν 50.975 άτομα, ενώ την βλάχικη 16.976 άτομα. Οι περισσότεροι αρβανιτόφωνες κατοικούν στους νομούς Αττικής (18.387), Βοιωτίας (17.262), Ευβοίας (5.756) Αργολίδος (3.549), Κορινθίας (2,891) και Τριφυλίας (1.689). Η βλάχικη ομιλείται μόνο στη Θεσσαλία. Άλλες γλώσσες είναι η τσακωνική στην Επαρχία Κυνουρίας και Ιταλική (6.752), που ομιλείται κατά κύριο λόγο στην Κέρκυρα (2.462) και έπειτα στην Αχαΐα (1.800) και την Αττική (1.751).
Θρησκεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στην απογραφή 2.597.011 δήλωσαν ως θρησκεία την Χριστιανική και συγκεκριμένα το Ορθόδοξο δόγμα. Οι Καθολικοί ήταν 23.261 και κατοικούσαν κυρίως στις Κυκλάδες (9.971), την Αττική (5.105), την Κέρκυρα (4.215) και την Αχαία (2.372). Οι Εβραίοι ήταν 6.127 και οι περισσότεροι κατοικούσαν στην Κέρκυρα (2.188). 3.519 κάτοικοι δήλωσαν θρησκεία τη Μουσουλμανική και ήταν όλοι κάτοικοι Θεσσαλίας.
Κύρια Επαγγέλματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο ενεργός πληθυσμός της χώρας ήταν 735.770 εκ των οποίων 678.618 ήταν άνδρες και μόνο 57.052 γυναίκες, από τις οποίες 23.825 εργάζονταν στον βιομηχανικό τομέα. Η πλειοψηφία του ενεργού πληθυσμού ασχολούνταν, σύμφωνα με την απογραφή του 1907, με την γεωργία-υλοτομία, πρωτίστως, και έπειτα τη βιοτεχνία.
| Επάγγελμα | Απασχολούμενοι |
|---|---|
| Γεωργία-Δάση | 257.532 |
| Βιοτεχνία | 189.443 |
| Εμπόριο | 82.017 |
| Κτηνοτροφία | 70.560 |
| Μεταφορές | 34.763 |
| Προσωπικές και οικιακές υπηρεσίες | 31.802 |
| Ελεύθεροι επαγγελματίες | 21.732 |
| Δημόσια δύναμη | 19.894 |
| Δημόσιες υπηρεσίες | 12.228 |
| Θρησκευτικοί λειτουργοί | 9.435 |
| Αλιεία-Θήρα | 6.144 |
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Πληθυσμός 1907 - Υπουργείο των Εσωτερικών Στατιστικά αποτελέσματα της Γενικής Απογραφής Πληθυσμού κατά την 27 Οκτωβρίου 1907, Αθήνα, 1909
- ↑ Οι δηµογραφικές εξελίξεις στη νεώτερη Ελλάδα (1830-2007) Αρχειοθετήθηκε 2012-02-27 στο Wayback Machine. Β. Κοτζαµάνης, Ε. Ανδρουλάκη