Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κάρολος Ιωσήφ της Λωρραίνης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κάρολος Ιωσήφ της Λωρραίνης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση24  Νοεμβρίου 1680[1][2][3]
Βιέννη[4]
Θάνατος4  Δεκεμβρίου 1715[1][2][3]
Βιέννη[5]
Αιτία θανάτουΕυλογιά
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςΑυτοκρατορική Κρύπτη της Βιέννης
Χώρα πολιτογράφησηςΓερμανία
ΘρησκείαΡωμαιοκαθολική Εκκλησία[6]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητακαθολικός ιερέας
καθολικός επίσκοπος
Οικογένεια
ΓονείςΚάρολος Ε΄ της Λωρραίνης και Ελεονώρα της Αυστρίας, βασίλισσα της Πολωνίας[7][8]
ΑδέλφιαΛεοπόλδος δούκας της Λωρραίνης[7]
Ιωσήφ της Λωρραίνης
Φραντς ΙΙ Ιωσήφ της Λωρραίνης
ΟικογένειαΟίκος της Λωρραίνης[7]
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαRoman Catholic Archbishop of Trier (από 1710)[9][10]
πρίγκιπας-εκλέκτορας (Εκλεκτοράτο της Τριρ)
Επίσκοπος του Όσναμπρυκ (από 1698)[9][11]
Επίσκοπος του Όλομουτς (από 1694)[9][12]
Πρίγκιπας-Επίσκοπος[13]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Κάρολος-Ιωσήφ, γερμ. Karl-Joseph von Lothringen (24 Νοεμβρίου 1680 - 4 Δεκεμβρίου 1715) από τον Οίκο της Λωρραίνης ήταν, ως Κάρολος Γ΄, επίσκοπος του Ολομόουτς και του Οσναμπρύκ και αρχιεπίσκοπος (πρίγκιπας-εκλέκτορας) του Τρηρ.

Ήταν ο δευτερότοκος γιος του Καρόλου Ε΄ δούκα της Λωρραίνης και της Ελεονώρας των Αψβούργων, κόρης του Φερδινάνδου Γ΄ αρχιδούκα της Αυστρίας και βασιλιά της Ουγγαρίας, Βοημίας & Γερμανίας.

Ο Κάρολος-Ιωσήφ-Ιωάννης-Αντώνιος-Ιγνάτιος-Φήλιξ γεννήθηκε στη Βιέννη. Έγινε επίσκοπος του Ολομόουτς (βρίσκεται στη Μοραβία/Τσεχία) (1695-1711) και πρίγκιπας-επίσκοπος του Οσναμπρύκ (βορειοδυτική Γερμανία) (1698-1715), θέσεις για τις οποίες ήταν ο επιτυχής υποψήφιος του κλάδου του Παλατινάτου, σε αντίθεση με τους Χοεντσόλερν του Βρανδεμβούργου. Επίσης, μετά από μερικές παλινδρομήσεις και την παροχή ενός τεράστιου ποσού στον σύλλογο του Καθεδρικού του Τρηρ, ο Κάρολος-Ιωσήφ έγινε αρχιεπίσκοπος και πρίγκιπας-εκλέκτορας του Τρηρ (1711-1715), μία πολιτική θέση ιδιαίτερης σημασίας για την Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία της Γερμανίας. Πράγματι το 1711 έκανε χρήση του δικαιώματός του ως εκλέκτορα για την εκλογή του Καρόλου ΣΤ΄ των Αψβούργων (εγγονού του Φερδινάνδου Γ¨).

Συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις που έγιναν περί το τέλος του Πολέμου της Ισπανικής Διαδοχής και επέτυχε οι Γαλλικές δυνάμεις κατοχής να εγκαταλείψουν την αρχιεπισκοπή to 1714. Κατά τη διάρκεια μίας επίσκεψής του στη Βιέννη απεβίωσε από ευλογιά.

  • Alessandro Cont, La Chiesa dei principi. Le relazioni tra Reichskirche, dinastie sovrane tedesche e stati italiani (1688-1763), preface of Elisabeth Garms-Cornides, Trento, Provincia autonoma di Trento, 2018, pp. 117-137