Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κεκροπίδα φυλή

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Με την ονομασία Κεκροπίς (αρχαία ελληνικά: Κεκροπίς) ή Κεκροπίδα φυλή (σύγχρονα ελληνικά) για την φυλή και Κεκροπίδα[1] (γενική: Κεκροπίδος) για την περιοχή και με το όνομα (άρθρο: ο) Κεκροπίδης (αρχαία ελληνικά: Κεκροπίδης),[2] ή (άρθρο πληθυντικού: οι) Κεκροπίδες (αρχαία ελληνικά: Κεκροπίδαι),[3] για τα μέλη της φυλής και τους κατοίκους της περιοχής αυτής, αναφέρεται μια από τις φυλές της Αρχαίας Ελλάδας και μία από τις 10 φυλές της Αρχαίας Αθήνας, οι οποίοι κατοικούσαν στην ομώνυμη περιοχή της Κεκροπίδας, η οποία περιλάμβανε μια σειρά από δήμους της περιοχής της σύγχρονης Ελλάδας που είναι γνωστή ως Αττική.

Ονομασία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Γαία προσφέρει τον Εριχθόνιο στην Αθηνά. Στα δεξιά ο Κέκροψ, σε μελανόμορφο πήλινο ανάγλυφο, περίπου το 460 π.Χ.

Η Κεκροπίδα, πήρε το όνομά της από τον μυθικό Κέκροπα.

Οι 10 φυλές της Αρχαίας Αθήνας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η φυλή και η περιοχή των Κεκροπιδών δήμων ήταν μέρος της μεγάλης πόλης-κράτους της αρχαίας Αθήνας, η οποία διοικούταν από εκπροσώπους των 10 φυλών της Αττικής, με βάση τη διαίρεση του Κλεισθένη, οι οποίες ήταν οι εξής:

  1. Ἐρεχθηΐς, (ονομάστηκε από τον Ερεχθέα),
  2. Αἰγηΐς, (ονομάστηκε από τον Αιγέα),
  3. Πανδιονίς, (ονομάστηκε από τον Πανδίονα),
  4. Λεοντίς, (ονομάστηκε από τον Λέω, γιο του Ορφέα),
  5. Ἀκαμαντίς, (ονομάστηκε από τον Ακάμα, γιο του Θησέα),
  6. Οἰνηΐς, (ονομάστηκε από τον Οινέα),
  7. Κεκροπίς, (ονομάστηκε από τον Κέκροπα),
  8. Ἱπποθοντίς, (ονομάστηκε από τον Ιπποθόωντα),
  9. Αἰαντίς, (ονομάστηκε από τον Αίαντα),
  10. Ἀντιοχίς, (ονομάστηκε από τον Αντίοχο, γιο του Ηρακλή).

Οι δήμοι Κεκροπίδος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η φυλή Κεκροπίς, με βάση τη διαίρεση του Κλεισθένη, είχε κατανεμηθεί σε διάφορες περιοχές, που καταλάμβαναν οι δήμοι,[4][5][6] που ανήκαν σε αυτήν[4][7][8] και έφεραν τις ονομασίες:

  1. Άθμονον ή Αθμονία, ο δημότης Αθμονεύς,[9][10]
  2. Αιξωνή ή Αιξώνη, ο δημότης Αιξωνεύς,[11][12]
  3. Αλαί αι Αιξωνίδες, ο δημότης Αλεύς Αιξωνεύς,[13][14]
  4. Δαιδαλίδαι, ο δημότης Δαιδαλίδης,[15][16][17]
  5. Επιεικίδαι ή Επικείδαι, ο δημότης Επιεικίδης,[18][19][20]
  6. Μελίτη, ο δημότης Μελιτεύς,[21]
  7. Ξυπέτη, ο δημότης Ξυπετεών,[22][23]
  8. Πίθος ή Πιτθεύς, ο δημότης Πιθεύς[24][25] ή Πιτθεύς,[26][27]
  9. Συπαληττός ή Συπάληττος, ο δημότης Συπαλήττιος ή Συπαληττεύς,[28][29]
  10. Τρινέμεια ή Τρινεμείς ή Τρινέμειαν ή Εκάλη Τρινέμειαν, ο δημότης Τρινεμεύς,[30][31]
  11. Φλύα ή Φλυείς, ο δημότης Φλυεύς,[32][33]

Ιστορικές ασάφειες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπάρχουν μερικές ιστορικές ασάφειες σχετικά με την ταύτιση ή τα ονόματα μερικών δήμων αυτής της φυλής, σε σχέση με άλλες:

  1. Μελίτη, ο δημότης Μελιτεύς,[21] (αναφέρεται και ως δήμος της Οινηίδος φυλής)
  2. Πιτθείς ή Πιτθεύς ή Πιτθός, ο δημότης Πιτθεύς (αναφέρεται και ως δήμος της Αιγηίδος φυλής)

Η συμμετοχή των δήμων στην αρχαία Βουλή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η αντιπροσωπευτική ποσόστωση των εκπροσώπων - βουλευτών των δήμων της Κεκροπίδας (στον παρακάτω πίνακα) αποδεικνύει και τη σημαντική συμμετοχή της φυλής αυτής, κατά την πρώτη (508 π.Χ. - 306 π.Χ.) και τη δεύτερη περίοδο (306 π.Χ. - 223 π.Χ.) της διακυβέρνησής της, μέσω της αρχαίας αθηναϊκής Βουλής και της Εκκλησίας του δήμου, ειδικότερα την περίοδο μεταξύ των ετών 343 π.Χ. - 253 π.Χ..[34]

Κεκροπίς

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Δήμοι #[35] #[36] Σημειώσεις
Μελίτη (;) πόλεις
Δαιδαλίδαι 1 ενσωμάτωση στη φυλή Δημητριάς
στη 2η και 3η περίοδο (υπό Μακεδονική κατοχή) και στη φυλή Αδριανίς
στη 5η περίοδο (ελληνιστικοί - ρωμαϊκοί χρόνοι)
Μελίτη 7 ενσωμάτωση στη φυλή Δημητριάς
στη 2η και 3η περίοδο (υπό Μακεδονική κατοχή)
Ξυπέτη 7 ενσωμάτωση στη φυλή Δημητριάς
στη 2η και 3η περίοδο (υπό Μακεδονική κατοχή)
Αιξωνή (;) παραθαλάσσιοι δήμοι
Αιξωνή 8 12
Αλαί Αιξωνίδες 6 10
Ενδοχώρα ή μεσόγειοι (μη παραθαλάσσιοι δήμοι)
Άθμονον 6 10 ενσωμάτωση στη φυλή Ατταλίς
στη 4η περίοδο (υπό Μακεδονική κατοχή)
Επιεικίδαι 1 1 (0)
Φλύα 7 9 ενσωμάτωση στη φυλή Πτολεμαΐς
στη 3η περίοδο (υπό Μακεδονική κατοχή)
Πιτθός 2 (3) 4
Συπαληττός 2 2 πιθανή ενσωμάτωση στη φυλή Ατταλίς
στη 4η περίοδο (υπό Μακεδονική κατοχή)[37]
Τρινέμεια 2 2

Προσωπικότητες από την Κεκροπίδα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με καταγωγή από τον αρχαίο δήμο Αιξωνής, αναφέρονται οι εξής:

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές - σημειώσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ [...] "Κεκροπίδα η (Α κεκροπίς) αρχ.: Αυτή που ανήκει στον Κέκροπα («Κεκροπὶς φυλή», Αριστοφ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < Κεκρόπιος]". [...] Κεκροπίδα
  2. ↑ [...] "Κεκροπίδης, ὁ (Α): 1. στον πληθ. οἱ Κεκροπίδαι. Οι απόγονοι του μυθικού βασιλιά της Αθήνας Κέκροπος, οι Αθηναίοι. [ΕΤΥΜΟΛ. < κύρ. όν. Κέκροψ, -οπός + κατάλ. -ίδης (πρβλ. Κρον-ίδης, Ομηρ-ίδης)]". [...] Κεκροπίδης
  3. ↑ Κεκροπίδαι[νεκρός σύνδεσμος]
  4. ↑ 4,0 4,1 JS. Traill - The Political Organization of Attica: A Study of the Demes, Trittyes, and Phylai, and Their Representation in the Athenian Council, Volumes 14-16 (p.13) ASCSA, 1975 ISBN 0876615140 [Retrieved 2015-04-17]
  5. ↑ D Whitehead. The Demes of Attica, 508/7 -ca. 250 B.C.: A Political and Social Study. Princeton University Press,July 14 2014 ISBN 1400857686. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2015. 
  6. ↑ Bradley Hudson McLean. An Introduction to Greek Epigraphy of the Hellenistic and Roman Periods from Alexander the Great Down to the Reign of Constantine (323 B.C.-A.D. 337). University of Michigan Press, 2002 reprint (516 pages) ISBN 0472112384. Ανακτήθηκε στις 29 Μαΐου 2015. 
  7. ↑ B. Hudson McLean - An Introduction to Greek Epigraphy of the Hellenistic and Roman Periods from Alexander the Great Down to the Reign of Constantine (323 B.C.-A.D. 337) published by University of Michigan Press 2002 (reprint), 516 pages, ISBN 0472112384 [Retrieved 2015-12-22]
  8. ↑ N Papazarkadas (13 Οκτωβρίου 2011). Sacred and Public Land in Ancient Athens. OUP Oxford - Oxford Classical Monographs. σελ. 295). ISBN 0199694001. 
  9. ↑ Στέφανος Βυζάντιος, "Εθνικά", ("Stephani Byzantii Ἐθνικων quæ supersunt." Gr. Edidit Anton Westermann, Λειψία 1839), [...] "Άθμονον, ουδετέρως, δήμος της Κεκροπίδος φυλής. το μέντοι Αθμονήζε και Αθμονήσι δοκεί από της Αθμόνη είναι. το εθνικόν Αθμονεύς, το θηλυκόν Αθμονίς. εν τόπω Αθμονοί. και τα λοιπά ομοίως δήλα". [...], σελ. 17.
  10. ↑ Δανιήλ ο Μάγνης, "Λεξικόν Ιστορικομυθικόν και Γεωγραφικόν, συντεθέν υπό Δανιήλου Δημητρίου Μάγνητος του εκ του Πηλίου όρους εκ κωμοπόλεως Αγίου Λαυρεντίου, εις χρήσιν της ελληνικής νεολαίας". Εκ της Ελληνικής τυπογραφίας Φραγκίσκου Ανδρεώλα. Εν Βενετία 1834. Lexikon historikomythikon kai geographikon (etc.)(Historisch-mythologisches und geographisches Worterbuch etc.) neograece, Daniel Demetrios Magnes, Andreola, 1834, [...] "Αθμονία, ή Άθμονον, δήμος της Αττικής, εκ της Κεκροπίδος φυλής (Κάτοικ, Αθμονεύς)". [...], σελ. 11.
  11. ↑ Στέφανος Βυζάντιος, "Εθνικά", ("Stephani Byzantii Ἐθνικων quæ supersunt." Gr. Edidit Anton Westermann, Λειψία 1839), [...] "Αιξωνία, πόλις Μαγνησίας. το εθνικόν Αιξωνεύς. έστι και Αιξωνή δήμος της Κεκροπίδος φυλής, οξυτόνως, ως είθισται πολλών των δήμων, και ο δημότης Αιξωνεύς, το θηλυκόν Αιξωνίς, ως Αθμονίς. και αξωνεύεσθαι το κατηγορείν' βλάσφημοι γάρ και συκοφάνται κωμωδούνται. τα τοπικά, εκ τόπου Αιξωνήθεν, εις τό πον Αιξώναδε και Αιξώναζε, και εν τόπω Αιξωνήσι". [...], σελ. 24.
  12. ↑ Δανιήλ ο Μάγνης, "Λεξικόν Ιστορικομυθικόν και Γεωγραφικόν, συντεθέν υπό Δανιήλου Δημητρίου Μάγνητος του εκ του Πηλίου όρους εκ κωμοπόλεως Αγίου Λαυρεντίου, εις χρήσιν της ελληνικής νεολαίας". Εκ της Ελληνικής τυπογραφίας Φραγκίσκου Ανδρεώλα. Εν Βενετία 1834. Lexikon historikomythikon kai geographikon (etc.)(Historisch-mythologisches und geographisches Worterbuch etc.) neograece, Daniel Demetrios Magnes, Andreola, 1834, [...] "Αιξώνη, δήμος της Αττικής, εκ της Κεκροπίδος φυλής (Κάτοικ.Αιξωνεύς, και Eπιρρ. Αιξωνήθεν)". [...], σελ. 17.
  13. ↑ Στέφανος Βυζάντιος, "Εθνικά", ("Stephani Byzantii Ἐθνικων quæ supersunt." Gr. Edidit Anton Westermann, Λειψία 1839), [...] "Αλαί Αραφηνίδες και Αλαί Αιξωνίδες, δήμοι, ο μεν της Αιγηίδος, ο δ' Αιξωνεύς της Κεκροπίδος φυλής. εκατέρου ο δημότης άνευ του ι Αλεύς, και Αλήθεν και Αλήσι και Αληθένδε. Ξενόφαντος είπε. Τρύφων δ’ έν παρωνύμοις Αλαίος τρισύλλαβον και Aλαιαίοις τετρασύλλαβον, ως Ληναίος Ληναιεύς, Kρηταίος Κρηταιεύς. αλλ’ εν τοις εξής κατ' έθος Αττικόν ένδειάν φησι του ι. έστι δε ο δήμος τής Aραφηνίδος μεταξύ Φηγέως του προς Μαραθώνι και Βραύρωνος, αι δ’ Αιξωνίδες έγγύς του άστεος. έστι και λίμνη εκ θαλάσσης. δασύνεται δε τό Αλαί, ως και εν τω δράματι Μενάνδρου, από του Αραφηνίσιν Αλαίς διακείσθαι τα πράγματα, ός έστι τόπος Αττικής". [...], σελ. 30.
  14. ↑ Δανιήλ ο Μάγνης, "Λεξικόν Ιστορικομυθικόν και Γεωγραφικόν, συντεθέν υπό Δανιήλου Δημητρίου Μάγνητος του εκ του Πηλίου όρους εκ κωμοπόλεως Αγίου Λαυρεντίου, εις χρήσιν της ελληνικής νεολαίας". Εκ της Ελληνικής τυπογραφίας Φραγκίσκου Ανδρεώλα. Εν Βενετία 1834. Lexikon historikomythikon kai geographikon (etc.)(Historisch-mythologisches und geographisches Worterbuch etc.) neograece, Daniel Demetrios Magnes, Andreola, 1834, [...] "Αλαί Αξωνίδες, δήμος της Αττικής, εκ της Κεκροπίδος φυλής, και έτερος Αλαί Αραφανίδες εκ της Αιγηίδος φυλής (Κάτοικ.Αλεύς, και Eπιρρ. Αλήθεν)". [...], σελ. 23.
  15. ↑ Στέφανος Βυζάντιος, "Εθνικά", ("Stephani Byzantii Ἐθνικων quæ supersunt." Gr. Edidit Anton Westermann, Λειψία 1839), [...] "Δαιδαλίδαι, δήμος τής Κεκροπιδος φυλής, ο δημότης Δαιδαλίδης. τα τοπικά εκ Δαιδαλιδών". [...], σελ. 96.
  16. ↑ [...] "Δαιδαλίδες: Αρχαίος δήμος της Αττικής, από τους μικρούς, που ανήκε στην Κεκροπίδα φυλή. Περιλάμβανε τη σημερινή περιοχή ανάμεσα στο Πεδίο του Άρεως και στα Τουρκοβούνια. Ονομάστηκε έτσι από τον μυθικό Δαίδαλο που, όταν σκότωσε από αντιζηλία τον μαθητή του Κάλωνα, ήρθε στην Αθήνα και καταδικάστηκε από τον Άρειο Πάγο. Δ. ονομάζονταν επίσης οι τεχνίτες που ασχολούνταν με την ξυλογλυπτική". [...] Δαιδαλίδες[νεκρός σύνδεσμος]
  17. ↑ Δανιήλ ο Μάγνης, "Λεξικόν Ιστορικομυθικόν και Γεωγραφικόν, συντεθέν υπό Δανιήλου Δημητρίου Μάγνητος του εκ του Πηλίου όρους εκ κωμοπόλεως Αγίου Λαυρεντίου, εις χρήσιν της ελληνικής νεολαίας". Εκ της Ελληνικής τυπογραφίας Φραγκίσκου Ανδρεώλα. Εν Βενετία 1834. Lexikon historikomythikon kai geographikon (etc.)(Historisch-mythologisches und geographisches Worterbuch etc.) neograece, Daniel Demetrios Magnes, Andreola, 1834, [...] "Δαιδαλίδαι, δήμος της Αττικής, εκ της Κεκροπίδος φυλής (Κάτοικ. Δαιδαλίδης)". [...], σελ. 92.
  18. ↑ Στέφανος Βυζάντιος, "Εθνικά", ("Stephani Byzantii Ἐθνικων quæ supersunt." Gr. Edidit Anton Westermann, Λειψία 1839), [...] "Επιεικίδαι, δήμος της Κεκροπίδος φυλής. ο δημότης Επιεικίδης. τα τοπικά εξ Επιεικιδών, εν Επιεικιδών". [...], σελ. 121.
  19. ↑ Δανιήλ ο Μάγνης, "Λεξικόν Ιστορικομυθικόν και Γεωγραφικόν, συντεθέν υπό Δανιήλου Δημητρίου Μάγνητος του εκ του Πηλίου όρους εκ κωμοπόλεως Αγίου Λαυρεντίου, εις χρήσιν της ελληνικής νεολαίας". Εκ της Ελληνικής τυπογραφίας Φραγκίσκου Ανδρεώλα. Εν Βενετία 1834. Lexikon historikomythikon kai geographikon (etc.)(Historisch-mythologisches und geographisches Worterbuch etc.) neograece, Daniel Demetrios Magnes, Andreola, 1834, [...] "Επιεικίδαι, δήμος της Αττικής, εκ της Κεκροπίδος φυλής (Κάτοικ. Επιεικίδης)". [...], σελ. 121.
  20. ↑ [...] "Επικείδαι ή Επιεικίδαι: Αρχαίος δήμος της Αττικής. Ανήκε στην Κεκροπίδα φυλή, ωστόσο, η θέση του αγνοείται. Μερικοί τον τοποθετούν στην περιοχή της Κηφισιάς, ενώ άλλοι στη Γλυφάδα". [...] Επικείδαι ή Επιεικίδαι
  21. ↑ 21,0 21,1 Στέφανος Βυζάντιος, "Εθνικά", ("Stephani Byzantii Ἐθνικων quæ supersunt." Gr. Edidit Anton Westermann, Λειψία 1839), [...] "Μελίτη, νήσος μεταξύ Ηπείρου και Ιταλίας, όθεν τα κυνίδια Μελιτία φασιν. ο οικήτωρ Μελιταίος. έστι και πόλις άποικος Καρχηδονίων και δήμος [της] Οιηνίδος φυλής. ο δημότης Μελιτεύς. τα τοπικά εις Μελίτην, εκ Μελίτης και εν Μελίτη". [...], σελ. 96.
  22. ↑ Στέφανος Βυζάντιος, "Εθνικά", ("Stephani Byzantii Ἐθνικων quæ supersunt." Gr. Edidit Anton Westermann, Λειψία 1839), [...] "Ξυπέτη, δήμος [της] Κεκροπίδος φυλής. ο δημότης Ξυπετεών, ως Μακεδών. το τοπικόν εκ Ξυπετεώνων, εις Ξυπετεώνων και εν Ξυπετεώνων. Φιλόχορος δε Ξυπετέωνον τον δήμον φησι δια του ω και του ο μικρού εν τέλει". [...], σελ. 214.
  23. ↑ Δανιήλ ο Μάγνης, "Λεξικόν Ιστορικομυθικόν και Γεωγραφικόν, συντεθέν υπό Δανιήλου Δημητρίου Μάγνητος του εκ του Πηλίου όρους εκ κωμοπόλεως Αγίου Λαυρεντίου, εις χρήσιν της ελληνικής νεολαίας". Εκ της Ελληνικής τυπογραφίας Φραγκίσκου Ανδρεώλα. Εν Βενετία 1834. Lexikon historikomythikon kai geographikon (etc.)(Historisch-mythologisches und geographisches Worterbuch etc.) neograece, Daniel Demetrios Magnes, Andreola, 1834, [...] "Ξυπέτη, δήμος της Αττικής, εκ της Κεκροπίδος φυλής (Κάτοικ. Ξυπετεών)". [...], σελ. 286.
  24. ↑ Στέφανος Βυζάντιος, "Εθνικά", ("Stephani Byzantii Ἐθνικων quæ supersunt." Gr. Edidit Anton Westermann, Λειψία 1839), [...] "Πίθος, ομωνύμως τω αγγείω, δήμος της Κεκροπίδος φυλής. κέκληται δε από τινος Πίθου, των πίθων αυτόθι γενομένων. ο δημότης Πιθεύς. τα τοπικά εκ Πιθέων, εις Πιθέων, εν Πιθέων". [...], σελ. 232.
  25. ↑ Δανιήλ ο Μάγνης, "Λεξικόν Ιστορικομυθικόν και Γεωγραφικόν, συντεθέν υπό Δανιήλου Δημητρίου Μάγνητος του εκ του Πηλίου όρους εκ κωμοπόλεως Αγίου Λαυρεντίου, εις χρήσιν της ελληνικής νεολαίας". Εκ της Ελληνικής τυπογραφίας Φραγκίσκου Ανδρεώλα. Εν Βενετία 1834. Lexikon historikomythikon kai geographikon (etc.)(Historisch-mythologisches und geographisches Worterbuch etc.) neograece, Daniel Demetrios Magnes, Andreola, 1834, [...] "Πίθος, δήμος της Αττικής, εκ της Κεκροπίδος φυλής (Κατοικ. Πιθεύς)". [...], σελ. 317.
  26. ↑ Πιτθεύς, "Harpocrationis Lexicon in decem oratores Atticos". Harpocration, Valerius. Wilhelm Dindorf. Oxonii: E Typographeo Academico. Oxford. 1853 και Πιτθεύς).
  27. ↑ Platonis opera quae feruntur omnia recognoverunt Io. Georgius Baiterus, Io. Caspar Orellius, Aug. Guilielmus Winckelmannus, Plato, Johann Kaspar: von Orelli, Johann Georg Baiter, August Wilhelm Winckelmann impensis Meyeri & Zelleri, 1839, σελ. 891: «Πιτθεῖς δήμος Αίγηΐδος Αθήνησιν...»
  28. ↑ Στέφανος Βυζάντιος, "Εθνικά", ("Stephani Byzantii Ἐθνικων quæ supersunt." Gr. Edidit Anton Westermann, Λειψία 1839), [...] "Συπαληττός, δήμος της Κεκροπίδος φυλής. ο δημότης Συπαλήττιος. εκ τόπου Συπαληττόθεν, εις τόπον Συπαληττόνδε, εν τόπω Συπαληττοί". [...], σελ. 263.
  29. ↑ Δανιήλ ο Μάγνης, "Λεξικόν Ιστορικομυθικόν και Γεωγραφικόν, συντεθέν υπό Δανιήλου Δημητρίου Μάγνητος του εκ του Πηλίου όρους εκ κωμοπόλεως Αγίου Λαυρεντίου, εις χρήσιν της ελληνικής νεολαίας". Εκ της Ελληνικής τυπογραφίας Φραγκίσκου Ανδρεώλα. Εν Βενετία 1834. Lexikon historikomythikon kai geographikon (etc.)(Historisch-mythologisches und geographisches Worterbuch etc.) neograece, Daniel Demetrios Magnes, Andreola, 1834, [...] "Συπάληττος, δήμος της Αττικής, εκ της Κεκροπίδος φυλής (Κατοικ. Συπαλήττιος, και Συπαληττεύς)". [...], σελ. 359.
  30. ↑ Στέφανος Βυζάντιος, "Εθνικά", ("Stephani Byzantii Ἐθνικων quæ supersunt." Gr. Edidit Anton Westermann, Λειψία 1839), [...] "Τρινεμείς, δήμος της Κεκροπίδος φυλής. Διόδωρος και Δίδυμος Τρινεμείς αναγράφουσι τον δήμον, Καλλίμαχος Εκάλη Τρινέμειαν. ό δημότης Τρινεμεύς. το τοπικόν Τρινεμέαθεν, εις τόπον Τρινεμήνδε, εν τόπω Τρινεμεάσι". [...], σελ. 283.
  31. ↑ Δανιήλ ο Μάγνης, "Λεξικόν Ιστορικομυθικόν και Γεωγραφικόν, συντεθέν υπό Δανιήλου Δημητρίου Μάγνητος του εκ του Πηλίου όρους εκ κωμοπόλεως Αγίου Λαυρεντίου, εις χρήσιν της ελληνικής νεολαίας". Εκ της Ελληνικής τυπογραφίας Φραγκίσκου Ανδρεώλα. Εν Βενετία 1834. Lexikon historikomythikon kai geographikon (etc.)(Historisch-mythologisches und geographisches Worterbuch etc.) neograece, Daniel Demetrios Magnes, Andreola, 1834, [...] "Τρινεμείς, δήμος τής Αττικής, εκ της Κεκροπίδος φυλής (Κατοικ. Τρινεμεύς)". [...], σελ. 372.
  32. ↑ Στέφανος Βυζάντιος, "Εθνικά", ("Stephani Byzantii Ἐθνικων quæ supersunt." Gr. Edidit Anton Westermann, Λειψία 1839), [...] "Φλυείς, δήμος της Κεκροπίδος φυλής. ο δημότης Φλυεύς και Φλυήθεν. τα τοπικά Φλύαθεν, Φλύαζε, Φλυήσι". [...], σελ. 299.
  33. ↑ Δανιήλ ο Μάγνης, "Λεξικόν Ιστορικομυθικόν και Γεωγραφικόν, συντεθέν υπό Δανιήλου Δημητρίου Μάγνητος του εκ του Πηλίου όρους εκ κωμοπόλεως Αγίου Λαυρεντίου, εις χρήσιν της ελληνικής νεολαίας". Εκ της Ελληνικής τυπογραφίας Φραγκίσκου Ανδρεώλα. Εν Βενετία 1834. Lexikon historikomythikon kai geographikon (etc.)(Historisch-mythologisches und geographisches Worterbuch etc.) neograece, Daniel Demetrios Magnes, Andreola, 1834, [...] "Φλύα, δήμος της Αττικής, εκ της Κεκροπίδος φυλής (Κάτοικ. Φλυεύς, και Eπιρρ. Φλύηθεν)". [...], σελ. 387.
  34. ↑ 34,0 34,1 J.S. Traill. The Political Organization of Attica: A Study of the Demes, Trittyes, and Phylai, and Their Representation in the Athenian Council, Volumes 14-16. ASCSA, 1975 ISBN 0876615140 (134 pages) Volume 14 of Hesperia (Princeton, N.J.) Monographs (Archaeological Institute of America). Ανακτήθηκε στις 29 Μαΐου 2015. 
  35. ↑ Βουλευτές - εκπρόσωποι στη πρώτη περίοδο
  36. ↑ Βουλευτές - εκπρόσωποι στη δεύτερη περίοδο
  37. ↑ Meritt, 1961, pp.227-230 suggests that Sypalettos could be temporarily belonged to XIV.Attalis in 145; the argument would justify the conflicting facts that the current archon, Epikrates, was from Sypalettos and that archonship, in the secretary-cycle, should be assigned to Attalis; in connection he pointed that the son of the epynom, Attalos II, was of the deme Sypalettos and that a similar reletionship between phylai and members of the family of the epynom is proved by Ptolemy V Epiphanes, grandson of Ptolemy III and member of XIII.Ptolemais and by Hadrian which was accepted into the deme of Besa. - Μετάφραση: «Ο Meritt, (1961, pp.227-230) προτείνει ότι η Συπαληττός θα μπορούσε να ανήκει προσωρινά περί το 145 στην Ατταλίδα φυλή. Το επιχείρημα θα μπορούσε να δικαιολογήσει τα αντικρουόμενα στοιχεία ότι ο τρέχων άρχων, Επικράτης, ήταν από τη Συπαληττό και ότι αυτή η θέση, στη κυκλική γραμματεία, θα έπρεπε να έχει ανατεθεί στην Ατταλίδα φυλή. Επισημαίνει επίσης, συνδέοντας, ότι ο γιος του επίνομου, Αττάλου Β΄, ήταν από το δήμο της Συπαληττού και ότι μια παρόμοια σχέση μεταξύ φυλών και μελών της οικογένειας των επινόμων αποδεικνύεται από τον Πτολεμαίο Ε΄ τον Επιφανή, τον εγγονό του Πτολεμαίου Γ΄ του Ευεργέτη και μέλος της Πτολεμαΐδας φυλής και από τον Αδριανό, που έγινε δεκτός στο δήμο της Βήσσας (πρώην δήμο της Αντιοχίδος φυλής και την εποχή εκείνη της Αδριανίδος φυλής)».

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αρχαίες πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Στέφανος Βυζάντιος, «Εθνικών», Έκδοση 1839: Stephanus (Byzantius), Anton Westermann: “Stephani Byzantii Ethnikōn quae supersunt”, Sumptibus et typis B.G. Teubneri, Λειψία 1839.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κεκροπίδα_φυλή&oldid=10718594"