Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μάρκος Ούλπιος Τραϊανός (πατέρας του Τραϊανού)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μάρκος Ούλπιος Τραϊανός (πατέρας του Τραϊανού)
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Marcus Ulpius Traianus (Αγγλικά)
Γέννηση30 (περίπου)
Ρωμαϊκή πόλη της Ιτάλικα
Θάνατος100 (περίπου)
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Ρώμη
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςλατινική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςΜαρκία
ΤέκναΤραϊανός[1][2]
Ουλπία Μαρκιανή
ΓονείςMarcus Ulpius
ΑδέλφιαΟυλπία (γιαγιά του Αδριανού)
ΟικογένειαUlpii Traiani
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΎπατος στην αρχαία Ρώμη
Ρωμαίος συγκλητικός
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Οπισθότυπος του ρωμαϊκού aureus, που κόπηκε από τον Τραϊανό, π. το 115 μ.Χ., σε ανάμνηση της θεοποίησης του Μάρκου Ούλπιου Τραϊανού. Επιγρ.: DIVUS PATER TRAIANUS.

Ο Μάρκος Ούλπιος Τραϊανός, λατιν.: Marcus Ulpius Traianus (π. 29 μ.Χ. - πριν από το 98) ήταν Ρωμαίος συγκλητικός, που έζησε τον 1ο αι. Ήταν πατέρας του Τραϊανού Ρωμαίου Αυτοκράτορα.

Ο Μ. Ού. Τραϊανός ανήκε σε μία οικογένεια του Ουλπίου γένους, η οποία προερχόταν από την πόλη Τούντερ της Ούμπρια, αλλά γεννήθηκε και μεγάλωσε στη ρωμαϊκή αποικία της Ιτάλικα, βόρεια της σύγχρονης Σαντιπόνσε και βορειοδυτικά της Σεβίλλης, στη Ρωμαϊκή επαρχία Ισπανία Βαιτική. [3] Η πόλη είχε ιδρυθεί το 206 π.Χ. από τον Σκιπίωνα τον Αφρικανό, ως οικισμός για τραυματίες και βετεράνους των πολέμων εναντίον της Καρχηδόνας. [3] Οι Ούλπιοι, όπως οι Αίλιοι και οι Tράιοι, ήταν μεταξύ των κορυφαίων Ρωμαϊκών οικογενειών της πόλης. [3] Από την τελευταία οικογένεια προερχόταν οι πρόγονοι του Μ. Ού. Τραϊανού, που έκαναν επιγαμίες με τους Ούλπιους, δημιουργώντας το γνωστό επώνυμο Τραϊανός. [3] Όταν ο πατέρας του Μ. Ού. Τραϊανού εντάχθηκε στις τάξεις των πατρικίων στη Ρώμη, είναι πολύ πιθανό ότι ο παππούς του ήταν ήδη μέλος της Ρωμαϊκής Συγκλήτου. [3] Η καταγωγή τής μητέρας του Τραϊανού είναι άγνωστη. Η αδελφή του Ουλπία ήταν η μητέρα του Πόπλιου Aιλίου Αδριανού Άφερ, πατέρα τού Αυτοκράτορα Αδριανού. Ο Μ. Ού. Τραϊανός νυμφεύτηκε μία Ρωμαίa ευγενή με το όνομα Μαρκία. [4] Ήταν η μεγαλύτερη αδελφή τής Mαρκίας Φουρνίλλας, της δεύτερης συζύγου τού Τίτου, η οποία Μ. Φουρνίλλα της επέτρεψε να προωθήσει τη σταδιοδρομία τού συζύγου της. [4] Είχαν δύο παιδιά: τον Mάρκο Ούλπιο Tραϊανό μετέπειτα Αυτοκράτορα και την Ουλπία Μαρκιανή, [4] μητέρα της Σαλονίας Ματιδίας.

Η χρονολογία της σταδιοδρομίας του Μ. Ού. Τραϊανού είναι αβέβαιη. Μπορεί να είχε πάρει τη θέση του στη Σύγκλητο μέχρι τη βασιλεία του Κλαυδίου. [4] Στην εποχή του Νέρωνα μπορεί να είχε διοικήσει μία λεγεώνα υπό τον στρατηγό Γναίο Δομίτιο Κόρβουλο. Κατά τη διάρκεια του Α΄ Ιουδαϊκού Πολέμου, από το 67 έως το 68 μ.Χ., ευνοήθηκε με τον Βεσπασιανό, τότε κυβερνήτη της Ιουδαίας (μετέπειτα Αυτοκράτορα), υπό τον οποίο διοίκησε τη 10η λεγεώνα. Μετά την ανάρρησή του στον θρόνο της Αυτοκρατορίας, ο Βεσπασιανός αναγνώρισε τις στρατιωτικές επιτυχίες τού Μ. Ού. Τραϊανού, κάνοντάς τον κυβερνήτη της Καππαδοκίας και ονομάζοντάς τον αντικαταστάτη ύπατο για τους μήνες Σεπτέμβριο και Οκτώβριο σε 72 μ.Χ. [α] Μετά από την υπατεία του, ο Μ. Ού. Τραϊανός υπηρέτησε ως κυβερνήτης της Συρίας από το 73 έως το 74 και στη συνέχεια κυβερνήτης της Ασίας από το 79 έως το 80. Ήταν επίσης κυβερνήτης της Ισπανίας Βαιτικής, αλλά η περίοδος της τοποθέτησής του είναι άγνωστη. [7] Κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησής του στη Συρία, ο Τραϊανός εμπόδισε την εισβολή των Πάρθων.

Ο Μ. Ού. Τραϊανός έζησε τα τελευταία του χρόνια με τιμή και διάκριση. Έμμεσες αποδείξεις δείχνουν ότι μπορεί να απεβίωσε, πριν ο γιος του γίνει Αυτοκράτορας το 98 μ.Χ. [8] Περί το 100, ο γιος του ίδρυσε μία αποικία στη Βόρεια Αφρική με το όνομα Colonia Marciana Ulpia Trajana Thamugadi προς τιμήν του πατέρα του. Σήμερα η πόλη είναι γνωστή ως Timgad, στην Αλγερία. Το 113 ο πρεσβύτερος Τραϊανός θεοποιήθηκε από τον γιο του και ο τίτλος του είναι Divus Τraianus Pater (Θείος Τραϊανός Πατήρ). 

Νυμφεύτηκε τη Μαρκία, κόρη του Κουίντου Βάρεα Σούρα συγκλητικού και είχε τέκνα:

  • Ούλπιο γένος
  1. Gallivan dated Trajan's consulship to AD 70, based on his arrangement of the fragments of tablet 'E' of the Fasti Ostienses;[5] however, subsequent recovery of fragments allowed Vidman to date his tenure to the months of September and October of 72.[6]
  1. «Ulpii» (Ρωσικά)
  2. Νικολάι Ομπνόρσκι: «Ульпии» (Ρωσικά)
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Strobel 2010, σελ. 40.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 Strobel 2010, σελ. 41.
  5. Gallivan 1981, σελ. 187.
  6. Vidman, Ladislav (1982). Fasti Ostienses (στα Λατινικά). Prague: Academia. σελίδες 73–75. OCLC 220156633. 
  7. Eck, Werner (1982). «Jahres- und Provinzialfasten der senatorischen Statthalter von 69/70 bis 138/139». Chiron. Mitteilungen der Kommission für Alte Geschichte und Epigraphik des Deutschen Archäologischen Instituts, 12.1982 (12): 281–362. https://zenon.dainst.org/Record/000468812. Ανακτήθηκε στις 26 March 2020. 
  8. Bennett 1997, σελ. 20.