Μαρία Μπράνιας
Μαρία Μπράνιας | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Maria Branyas Morera (Καταλανικά) |
Γέννηση | Maria Branyas Moreira 4 Μαρτίου 1907 Σαν Φρανσίσκο[1][2] |
Θάνατος | 19 Αυγούστου 2024 (117 ετών) Olot[3] |
Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
Κατοικία | Olot (2000–2024)[4] Νέα Ορλεάνη[5] Σαν Φρανσίσκο (1909–άγνωστη τιμή)[5] Καταλονία (1915–2024)[6] |
Χώρα πολιτογράφησης | Ισπανία Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής[1] |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Μητρική γλώσσα | Καταλανικά |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ισπανικά Καταλανικά[7] Γερμανικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
Πόλεμοι/μάχες | Ισπανικός Εμφύλιος |
Σχετικά πολυμέσα | |
Η Μαρία Μπράνιας Μορέρα (Maria Branyas Morera) (4 Μαρτίου 1907 - 19 Αυγούστου 2024) ήταν Αμερικανίδα υπεραιωνόβια ισπανικής καταγωγής. Με την ηλικία της να φτάνει 117 έτη, 264 ημέρες, ήταν ο γηραιότερος εν ζωή άνθρωπος στον κόσμο από το 2023 έως τον θάνατό της ένα χρόνο αργότερα.[8]
Πρώτα χρόνια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στις 4 Μαρτίου 1907 στο Σαν Φρανσίσκο της Καλιφόρνια, σε μια ομογενή Καταλανική οικογένεια που είχε μετακομίσει στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1906, το έτος πριν από τη γέννησή της.[9] Αργότερα μετακόμισαν στο Τέξας και στη Νέα Ορλεάνη, όπου ο πατέρας της, Ζοσέπ, ο οποίος εργαζόταν ως δημοσιογράφος, ίδρυσε το ισπανόφωνο περιοδικό Mercurio.[10] Αφού χρεοκόπησε, και μετά από σύσταση γιατρού εν μέσω της φθίνουσας υγείας του,[10] η οικογένεια αποφάσισε να επιστρέψει στην Καταλονία το 1915.[10] Λόγω της παρουσίας του γερμανικού ναυτικού στον Ατλαντικό Ωκεανό κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, το σκάφος τους έπρεπε να ταξιδέψει μέσω της Κούβας και των Αζορών για να εξασφαλίσει την ασφαλή διέλευση.[11] Ενώ έπαιζε με τα αδέρφια της στο σκάφος, η Μπράνιας έπεσε από το πάνω στο κάτω κατάστρωμα, χάνοντας την ακοή της στο ένα αυτί της. Ο πατέρας της πέθανε από φυματίωση στο ταξίδι και η μητέρα της αργότερα παντρεύτηκε ξανά. Η οικογένεια εγκαταστάθηκε πρώτα στη Βαρκελώνη και στη συνέχεια μετακόμισε στην πόλη Μπανιόλες.[12]
Ενηλικίωση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τον Ιούλιο του 1931, η Μπράνιας παντρεύτηκε τον Τζόαν Μορέ, γιατρό με ειδικότητα στην τραυματολογία, με τον οποίο απέκτησε τρία παιδιά.[9] Εργάστηκε στο πλευρό του ως νοσοκόμα κατά τη διάρκεια του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου,[12] εργαζόμενη σε ένα εθνικιστικό νοσοκομείο πεδίου στο Τρουχίλο της Εξτρεμαδούρα.[9] Αργότερα έζησαν στη Χιρόνα. Ο Μορέ έγινε ο περιφερειακός ηγέτης του Οργανισμού Υγειονομικής Περίθαλψης στη Φρανκική Ισπανία, και ήταν διευθυντής του Νοσοκομείου Josep Trueta στη Χιρόνα από το 1972 έως το 1974[13] Η Μπράνιας εργαζόταν ως νοσοκόμα και βοηθός του συζύγου της.[14] Πέθανε από καρδιακή προσβολή το 1976.[10]
Τη δεκαετία του 1990, ήδη στα 80 της, η Μπράνιας ταξίδεψε στην Αίγυπτο, την Ιταλία, την Ολλανδία και την Αγγλία και ασχολήθηκε με τη ραπτική, τη μουσική και το διάβασμα.[9] Έχει 11 εγγόνια,[9] και έζησε περισσότερο από τον μεγαλύτερο γιο της, Αύγουστο, ο οποίος πέθανε σε ατύχημα με τρακτέρ σε ηλικία 86 ετών.
Υγεία και μακροζωία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 2000, σε ηλικία 92 ετών, μετακόμισε σε οίκο ευγηρίας στην Καταλονία.[15] Σύμφωνα με συνεντεύξεις της, δεν είχε καπνίσει ποτέ, δεν είχε πιει αλκοόλ ή έκανε δίαιτα. Απέδιδε την μακροζωία της στα καλά της γονίδια.[16] Ήταν βαρήκοος και χρησιμοποιούσε μια πλατφόρμα φωνής σε κείμενο για να επικοινωνήσει.[ασαφές][17]
Τον Μάρτιο του 2020 έγινε το γηραιότερο άτομο που ανάρρωσε από τον COVID-19.[18] Σε συνέντευξή της στο The Observer, ζήτησε καλύτερη αντιμετώπιση των ηλικιωμένων στους οίκους ευγηρίας: «Αυτή η πανδημία αποκάλυψε ότι οι ηλικιωμένοι είναι οι ξεχασμένοι της κοινωνίας μας. Πάλεψαν όλη τους τη ζωή, θυσίασαν χρόνο και τα όνειρά τους για να δημιουργήσουν τη σημερινή ποιότητα ζωής. Δεν τους άξιζε να φύγουν έτσι από τον κόσμο» Η Μπράνιας σχολίασε κατ' αυτόν τον τρόπο τις εκατοντάδες καταγγελίες εγκατάλειψης άρρωστων από κορονοϊό ηλικιωμένων στους οίκους ευγηρίας της χώρας. Οι εισαγγελείς της χώρας, ερευνούσαν τον μήνα Μάρτιο, 140 καταγγελίες εναντίον οίκων ευγηρίας που στερούνταν ακόμη και βασικών προϊόντων ατομικής υγιεινής. Η Μπράνιας υποστήριξε ότι το να εισαχθεί κάποιος σε οίκο ευγηρίας είναι σαν «να εξαφανίστηκε από την κοινωνία», και ζήτησε από την κυβέρνηση περισσότερο εξειδικευμένο προσωπικό και χρηματοδότηση.[19]
Τον Ιούλιο του 2020, ερευνητική μελέτη σχετικά με το υψηλό ποσοστό θανάτων από κορονοϊό στους τροφίμους γηροκομείων στην Ισπανία, πήρε - προς τιμήν της - το όνομά της (Branyas Project).[20]
Μετά τον θάνατο της Γαλλίδας Λουσίλ Ραντόν στις 17 Ιανουαρίου 2023, η Μπράνιας έγινε ο γηραιότερος εν ζωή άνθρωπος στον κόσμο.[8]
Απεβίωσε στις 19 Αυγούστου 2024, σε ηλικία 117 ετών.[21]
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 www
.catalannews .com /life-style /item /oldest-person-in-catalonia-celebrates-113th-birthday. - ↑ www
.mundodeportivo .com /elotromundo /crisis-coronavirus /20200511 /481099084053 /maria-branyas-la-anciana-mas-longeva-de-espana-con-113-anos-supera-el-coronavirus .html. - ↑ «Maria Branyas Morera». 19 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2024.
- ↑ www
.ccma .cat /324 /una-catalana-de-115-anys-la-mes-vella-del-mon-despres-de-la-mort-duna-monja-francesa-de-118 /noticia /3207132 /. - ↑ 5,0 5,1 Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2024.
- ↑ www
.youtube .com /watch?v=H1jTka _nCcg. - ↑ 8,0 8,1 «World's oldest person, French nun Sister Andre, dies aged 118» (στα αγγλικά). The Irish Times. 17 January 2023. https://www.irishtimes.com/world/europe/2023/01/17/worlds-oldest-person-french-nun-sister-andre-dies-aged-118/. Ανακτήθηκε στις January 17, 2023.
- ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 Simón, Pedro (23 July 2020). «Maria, la Española de 111 años que derrotó al coronavirus» (στα es). El Mundo: σελ. 37–8. https://www.residenciatura.org/sites/default/files/maria_branyas_el_mundo_julio_2020.pdf. Ανακτήθηκε στις 18 January 2023.
- ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 Dusster, David (13 Οκτωβρίου 2019). «María Branyas, la abuela de Catalunya: "No he hecho nada más que vivir"». La Vanguardia (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ Jordan, Guifré (17 Ιανουαρίου 2023). «Catalonia's Maria Branyas becomes oldest living person on Earth at 115». Catalan News.
- ↑ 12,0 12,1 Costa-Pau, Aniol (18 Ιανουαρίου 2023). «La 'superàvia catalana' ja és la persona més vella del món». Ara (στα Καταλανικά). Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ Roig García, Josep· Merino Palomar, Purificación (2006). De la Residència a hospital d’alt nivell: 50 anys de l’Hospital Dr. Josep Trueta de Girona (1956-2006) (PDF) (στα Καταλανικά) (1st έκδοση). Girona: Generalitat de Catalunya: Department of Health. σελίδες 160–161. ISBN 978-8439370482. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 26 Οκτωβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ «La història de la Maria Branyas, la persona més vella del món». www.naciodigital.cat (στα Καταλανικά). 18 Ιανουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ «Meet Catalonia's oldest person, a 112-year-old». www.catalannews.com (στα Αγγλικά). 18 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ Georgiou, Aristos (18 Ιανουαρίου 2023). «World's oldest person Maria Branyas did this until she was 108 years old». Newsweek.
- ↑ «World's oldest living person confirmed as US-born Spanish woman». Guinness World Records. 19 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ «Catalonia's senior-most citizen survives Covid-19 at age 113». Catalan News. 11 May 2020. https://www.catalannews.com/society-science/item/catalonia-s-senior-most-citizen-survives-covid-19-at-age-113.
- ↑ Kassam, Ashifa (16 May 2020). «113-year-old coronavirus survivor: 'The elderly are the forgotten ones of society'». The Observer. ISSN 1756-3224. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 May 2020. https://web.archive.org/web/20200517130300/https://www.theguardian.com/world/2020/may/16/worlds-oldest-coronavirus-survivor-the-elderly-are-the-forgotten-ones-of-society. Ανακτήθηκε στις 2 January 2023.
- ↑ «Maria Branyas». Branyas Project (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ «Muere Maria Branyas, la persona más longeva del mundo, a los 117 años». La Vanguardia (στα Ισπανικά). 20 Αυγούστου 2024. Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2024.