Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σύνταγμα της Ελληνικής Δημοκρατίας 1927

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το Ελληνικό Σύνταγμα του 1927 υπήρξε το τελικό αποτέλεσμα των πολιτειακών διεργασιών που ακολούθησαν την Μικρασιατική Καταστροφή και οδήγησαν στην εγκαθίδρυση της Β' Ελληνικής Δημοκρατίας. Ήταν το πρώτο Σύνταγμα στην ιστορία της χώρας που καθιέρωσε το θεσμό του Προέδρου της Δημοκρατίας.[1][2]

Η Βουλή που προέκυψε από τις βουλευτικές εκλογές της 7 Νοεμβρίου 1926 ανέλαβε να επικυρώσει το Σύνταγμα του 1926 που δημοσίευσε η κυβέρνηση Κονδύλη στις 22 Σεπτεμβρίου 1926 και το οποίο βασιζόταν στις συζητήσεις στη Δ' Συντακτική Συνέλευση και το έργο της επιτροπής Παπαναστασίου το 1925 κατά τη διάρκεια της δικτατορίας Πάγκαλου. Η Βουλή είχε τη δυνατότητα να αναθεωρήσει όποιες διατάξεις εκείνη αποφάσιζε πλην του πολιτεύματος. Γιά το σκοπό αυτό, η Βουλή όρισε 30μελή επιτροπή το Δεκέμβριο του 1926 στην οποία τα κόμματα αντιπροσωπεύτηκαν κατά αναλογία της δύναμής τους στη Βουλή.[3] Ακολούθησαν 27 συζητήσεις στην ολομέλεια της Βουλής από τον Ιανουάριο μέχρι το Μάιο του 1927. Το Σύνταγμα ψηφίστηκε στις 2 Ιουνίου 1927, δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως την επομένη 3 Ιουνίου 1927 και ίσχυσε μέχρι το 1935 όταν καταργήθηκε και επαναφέρθηκε σε ισχύ το Σύνταγμα του 1911.[1][3]

  1. 1,0 1,1 Αλιβιζάτος, Νικόλαος (1981). Εισαγωγή στην Ελληνική Συνταγματική Ιστορία, 1821-1941 (Τεύχος Α'). Αθήνα-Κομοτηνή: Αντ. Ν. Σάκκουλας. σελ. 138. 
  2. Πετρίδης, Παύλος (2021). Ελληνική πολιτική και κοινωνική ιστορία, 1821-1940: επισκόπηση. Αθήνα: Επίκεντρο. σελ. 175. 
  3. 3,0 3,1 30 χρόνια από το Σύνταγμα του 1975. Τα Ελληνικά Συντάγματα από το Ρήγα έως σήμερα. Αθήνα: Βουλή των Ελλήνων. 2004. σελίδες 103–122.