δίκαιο

Νέα ελληνικά (el)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈði.ce.o/

τυπογραφικός συλλαβισμός : δί‐και‐ο

Ετυμολογία 1

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	δίκαιο	τα	δίκαια
γενική	του	δικαίου & δίκαιου	των	δικαίων
αιτιατική	το	δίκαιο	τα	δίκαια
κλητική		δίκαιο		δίκαια
Κατηγορία όπως «πρόσωπο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

δίκαιο < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική δίκαιον < δίκαιος. Συγκρίνετε με τη λέξη δίκιο.

Ουσιαστικό

δίκαιο ουδέτερο

1. αυτό που είναι σύμφωνο με τις αρχές της ηθικής και της δικαιοσύνης

   ⮡  το κοινό περί δικαίου αίσθημα

2. σύνολο κανόνων γραπτών (νομοθεσία) ή άγραφων που ρυθμίζουν την κοινωνική ζωή, τις σχέσεις μεταξύ ιδιωτών, τις σχέσεις μεταξύ ιδιωτών και κράτους κλπ.

   ⮡  το ρωμαϊκό δίκαιο, το εθιμικό δίκαιο, αστικό δίκαιο, ποινικό δίκαιο, διεθνές δίκαιο

Εκφράσεις

• είναι δίκαιο να …
• το δίκαιο του ισχυροτέρου

Συγγενικά

• δίκιο
  • σου δίνω δίκιο παραδέχομαι ότι έχεις δίκιο
  • χάνω το δίκιο μου αδικούμαι

→ και δείτε τη λέξη δίκαιος

Μεταφράσεις

    δίκαιο

αγγλικά : law (en), justice (en), right (en) γαλλικά : droit (fr) ρουμανικά : drept (ro)

Ετυμολογία 2

δίκαιο: κλιτικός τύπος

Κλιτικός τύπος επιθέτου

δίκαιο

1. αιτιατική ενικού, αρσενικού γένους του δίκαιος
2. ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού, ουδέτερου γένους του δίκαιος

Δείτε επίσης

• παλιότερος τύπος: δίκαιον