πρόσκλιση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	πρόσκλιση	οι	προσκλίσεις
γενική	της	πρόσκλισης*	των	προσκλίσεων
αιτιατική	την	πρόσκλιση	τις	προσκλίσεις
κλητική		πρόσκλιση		προσκλίσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, προσκλίσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πρόσκλιση < ελληνιστική κοινή πρόσκλισις < αρχαία ελληνική προσκλίνω < πρός + κλίνω

Ουσιαστικό

πρόσκλιση θηλυκό

• (αρχαιοπρεπές, κυριολεκτικά, μεταφορικά) η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του προσκλίνω

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις προσκλίνω, προς και κλίνω

Μεταφράσεις

    πρόσκλιση

Πηγές

• πρόσκλιση - Αναστασιάδη - Συμεωνίδη, Άννα (2003). Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής. Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη.  (συντομογραφίες)