bezecny

Old Polish

Etymology

From beze- +‎ cześć +‎ -ny, under influence of cny. First attested in c. 1495.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /bɛzɛt͡snɨː/
• IPA^(key): (15^th CE) /bɛzɛt͡snɨ/

Adjective

bezecny

1. (attested in Greater Poland) wicked; bad, evil
   • 1984 [c. 1495], Wiesław Wydra, editor, Chrestomatia staropolska. Teksty do roku 1543‎^[1], Pępowo, page 292:

     Alye bezeczna baba wielka *skaga

     [Ale bezecna baba wielka zgaga]

Descendants

• Silesian: bezecny

References

• Boryś, Wiesław (2005) “bezecny”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
• Mańczak, Witold (2017) “bezecny”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
• Bańkowski, Andrzej (2000) “bezecny”, in Etymologiczny słownik języka polskiego (in Polish)
• Krystyna Długosz-Kurczabowa (2021) “czytać”, in Wielki słownik etymologiczno-historyczny języka polskiego, →ISBN
• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “bezecny”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Alternative forms

• bezeczny (Middle Polish)

Etymology

Inherited from Old Polish bezecny. By surface analysis, beze- +‎ cześć +‎ -ny, under influence of cny.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /bɛˈzɛt͡s.nɘ/

• (Middle Polish) IPA^(key): /bɛzˈɛt͡s.nɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛt͡snɘ
• Syllabification: be‧zec‧ny

Adjective

bezecny (comparative bezecniejszy or bardziej bezecny, superlative najbezecniejszy or najbardziej bezecny, derived adverb bezecnie)

1. (literary) wicked

   Synonyms: nieprzyzwoity, zdrożny

2. (obsolete) dishonourable, ignoble; honorless

   Synonym: niecny

3. (Middle Polish, law) condemned to infamy
4. (Middle Polish) physically ugly, disgusting, hideous

   Synonyms: obrzydliwy, szpetny, szkaradny

Declension

Declension of bezecny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	bezecny		bezecna	bezecne	bezecni	bezecne
genitive	bezecnego		bezecnej	bezecnego	bezecnych
dative	bezecnemu		bezecnej	bezecnemu	bezecnym
accusative	bezecnego	bezecny	bezecną	bezecne	bezecnych	bezecne
instrumental	bezecnym		bezecną	bezecnym	bezecnymi
locative	bezecnym		bezecnej	bezecnym	bezecnych

Related terms

nouns

• bezeceństwo
• bezecnik
• bezecność

 

Further reading

• bezecny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bezecny in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “bezecny”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku
• Kazimierz Żelazko (07.03.2011) “BEZECNY”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “bezecny”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “bezecny”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “bezecny”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 122