cny

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: CNY, and CN¥

Old Polish

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *čьstьnъ. By surface analysis, cześć +‎ -ny. First attested in the 14th century.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /t͡snɨː/
  • IPA(key): (15th CE) /t͡snɨ/

Adjective

[edit]

cny

  1. virtuous, honest
    • 1930 [c. 1455], “Tob”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)[1], 7, 7:
      Bødz tobye poszegnanye, sinu moy myly, bo gesz dobrego druga a czsnego møza sin (boni et optimi viri filius es)
      [Bądź tobie pożegnanie, synu moj miły, bo jeś dobrego druga a czsnego męża syn (boni et optimi viri filius es)]
  2. (attested in Masovia) pure, holy
    • 1937 [c. 1400], Paul von Diels, editor, Der älteste polnische Cisiojanus[2], Płock:
      Tey czney Magdcze
      [Tej cnej Magdce]
    • 1874-1891 [Middle of the 15th century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności[3], [4], [5], volume XXV, page 154:
      Intellectus scripture... tropoloicus czsny albo obyczayny
      [Intellectus scripture... tropoloicus czsny albo obyczajny]
  3. (attested in Lesser Poland) honorable, worthy of honor
  4. (attested in Lesser Poland) ceremonial
    • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki[7], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego, pages 117, 26:
      Vstawcze dzen czstny (constituite diem solemnem)
      [Ustawcie dzień czstny (constituite diem solemnem)]
  5. reputable
    • 1884 [c. 1455-1460], “Die Magdeburger Urtheile. Ein Deutschen Rechtes in polnischer Sprache aus der Mitte des XV Jahrhunderts”, in Aleksander Brückner, editor, Archiv für slavische Philologie, volume VI, page 374:
      Szwyadeczstwo gynych dobrych cznych nyewyasth
      [Świadeczstwo jinych dobrych cnych niewiast]
  6. (attested in Graeter Poland) Used in greetings.
    • 1858 [c. 1408], Wojciech Szurkowski z Ponieca, “Wyroki sądów miejskich czyli ortyle”, in Wacław Aleksander Maciejowski, editor, Historia prawodawstw słowiańskich, volume 6, Poniec, page 82:
      Yan polyeczyl opyekanye szwego gymyenya wszythkego po szwey szmyerczy czney Doroczye, szwey zenye
      [Jan polecił opiekanie swego jimienia wszytkiego po swej śmierci cnej Dorocie swej żenie]

Descendants

[edit]
  • Polish: cny

References

[edit]

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish cny. By surface analysis, cześć +‎ -ny.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈt͡snɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes:
  • Syllabification: cny

Adjective

[edit]

cny (comparative bardziej cny, superlative najbardziej cny, derived adverb cnie)

  1. (archaic) virtuous (full of virtue, having excellent moral character)
    Synonym: cnotliwy
    Antonym: niecny

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]
adjective
noun
[edit]
adjective
adverb
nouns
verb

Further reading

[edit]
  • cny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • cny in Polish dictionaries at PWN