Slavnica

Slavnica
hungare: Szalonca
municipo
Oficiala nomo: Slavnica
Lando	Slovakio
Regiono	Regiono Trenčín
Distrikto	Distrikto Ilava
Historia regiono	Supra Hungarujo
Montaro	Blankaj Karpatoj
Rivero	Košariský potok
Situo	Slavnica
- alteco	236 m s. m.
- koordinatoj	48° 59′ 54″ N 18° 10′ 49″ O (mapo)
Areo	7,81 km² (781 ha)
Loĝantaro	848 (31.12.2011)
Denseco	108,58 loĝ./km²
Orogenenezo montariĝo	Považské podolie
Unua skribmencio	1379
Horzono	MET (UTC+1)
- somera tempo	MET (UTC+2)
Poŝtkodo	018 54
Telefona antaŭkodo	+421 42
Aŭtokodoj	IL
NUTS	557421
Situo enkadre de Slovakio Situo enkadre de Slovakio
Situo enkadre de Regiono Trenčín Situo enkadre de Regiono Trenčín
Vikimedia Komunejo: Slavnica
Retpaĝo: www.slavnica.sk
Portalo pri Slovakio

Slavnica (hungare Szalonca [salonca]) estas unuigita vilaĝo kaj municipo en Slovakio.

Situo

Slavnica situas laŭ dekstra bordo de Váh, laŭ traira flankovojo, laŭ fervojo Nová Dubnica-Lednické Rovne. Ilava troviĝas je 7 km.

Historio

La unua mencio okazis pri Szalonca/Slavnica en 1379 en formo "Zlaunicha", pri la najbara Vászka [vAska] en 1324 en formo "Wyschen". En 1784 loĝis en Szalonca 339 vilaĝanoj (67 familioj) en 63 domoj, en 1828 345 vilaĝanoj en 51 domoj. En 1784 loĝis en Vászka 129 vilaĝanoj (21 familioj) en 20 domoj, en 1828 114 vilaĝanoj en 17 domoj. La 2 vilaĝoj unuiĝis meze de la 19-a jarcento havanta la nomon Szlavnicz-Vaszka. Tiu nomo simpliĝis en 1899 al Szalonca. En 1910 laŭ la popolnombrado vivis tie 410 homoj, (slovakoj en majoritato, hungaroj en minoritato). Ĝis Traktato de Trianon la komunumo apartenis al Hungara reĝlando, al Trencsén (reĝa departemento), al distrikto de Púchov, poste al Ĉeĥoslovaka respubliko, dum la 2-a mondmilito kaj ekde 1993 al Slovakio. En 2001 vivis en Slavnica 852 homoj, (848 slovakoj).

Vidindaĵoj

• romkatolika baroka tombeja kapelo omaĝe al (Sepdolora) Dipatrino el la 18-a jarcento
• romkatolika preĝejo omaĝe al Johano Baptisto el la 12-a jarcento, en la 18-a jarcento barokiĝis
• sonorilostablo de 1921