Angelo Musco
| Angelo Musco | |
|---|---|
| |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 18-an de oktobro 1872 en Katanio |
| Morto | 6-an de oktobro 1937 (64-jaraĝa) en Milano |
| Mortokialo | Brustangoro 
|
| Ŝtataneco | Reĝlando Italio
|
| Familio | |
| Edz(in)o | Desdemona Balistrieri (mul) 
|
| Parencoj | Turi Pandolfini (en) ()
|
| Okupo | |
| Okupo | aktoro teatra aktoro
|
Angelo MUSCO (naskiĝis la 18-an de oktobro 1872 en Katanio - mortis la 6-an de oktobro 1937 en Milano) estis itala aktoro en teatro kaj filmoj. Li estis konata pro siaj komikaj kapabloj kaj ankaŭ por liaj zorge desegnitaj psikologiaj portretoj.
Naskiĝinte sine de malriĉa familio sicilia, Musco laboris en multaj malabundaj laboroj en lia juneco, pasigante tempon kiel barbiro, ŝuisto kaj konstruisto. Li trovis teatran laboron ĉe la Teatro de Marionetoj, la loka marioneta teatro. En 1899 li aliĝis al la teatra kompanio de Giovanni Grasso, kies aktoroj aktoris nur en la sicilia lingvo.
En 1902 Musco kunlaboris kun Nino Martoglio, kiu lin vidis en Romo en Malio de Luigi Capuana kaj I Mafiusi de Giuseppe Rizzotto kaj Gaetano Mosca. Martoglio fariĝis direktoro de la kompanio de Musco en 1907, kaj verkis por li la verkojn San Giovanni Decollatu kaj L'aria del continente. Musco ankaŭ kunlaboris kun Pier Maria Rosso di San Secondo, aŭtoro de la teatra verko Madre, kaj li laboris kun Marinella Bragaglia kaj Rosina Anselmi. Li ankaŭ fondis sian propran teatran kompanion, subtenitan de la kritikisto Renato Simoni kaj de Luigi Pirandello. Ĉi tiu verkis multajn komediojn por li, inkluzive de Il berretto a sonagli (kiun li ludis en Romo).
Musco mortis subite en Milano en 1936, tuj post prezento. Li estis la temo de dokumenta filmo direktita de Giorgio Walter Chili en 1953, C'era una volta Angelo Musco.